Vikan - 15.04.1982, Blaðsíða 31

Texti: Þórey
Opnuplakatið
H ljómsveitin Depeche Mode hefur
jafnt og þétt aukið vinsældir sínar að
undanförnu. Hljómsveitin var stofnuð í
Dasildon í Bretlandi af fjórum skóla-
strákum, Vince Clarke, Martin Gore,
Andy Fletcher og Dave Gahan. Þeir
voru miklir áhugamenn um hljóðgervla
og byrjuðu að leika á ýmsum smá-
stöðum. Hljóðfæraskipan var sú að
Dave söng en hinir léku á hljóðgervla.
Vince Clarke var þeirra aðallaga- og
textasmiður en fyrir skömmu yfirgaf
hann félaga sína og hélt sina leið.
Það var fyrir aðeins einu ári að
Depeche Mode gaf út sína fyrstu plötu
með laginu Dreaming Of Me hjá litilli
hljómplötuútgáfu, Mute. í júní i fyrra
kom frá þeim annað lag, New Life
nefnist það og fór það i 11. sæti á vin-
sældalistanum. Þriðja lagið sem sett var
á markað var Just Can’t Get Enough.
Það fór í 8. sæti vinsældalistans og er
sjálfsagt þeirra þekktasta lag. Stóra
platan Speak and Spell kom siðan út hjá
Muteútgáfunni í nóvember siðastliðnum
og fékk góðar viðtökur gagnrýnenda og
plötukaupenda. Hljómsveitin hafnaði
tilboðum sem henni buðust um að hita
upp fyrir sér frægari menn á tónleikum,
svo sem Toyah og Classix Nouveau. 1
stað þess voru skipulagðar styttri hljóm-
leikaferðir þar sem hljómsveitin var sjálf
í aðalhlutverki.
Frami Depeche Mode hefur verið
skjótur. Strákarnir eru nú sannkallaðar
poppstjörnur sem geta baðað sig í
frægðinni. En ástæðan fyrir þvi að
Vince Clarke hætti var meðal annars sú
að velgengni og vinsældir Depeche
Mode voru orðnar of miklar og það sem
því fylgir farið að skipta meira máli en
tónlistin. Vince Clarke stofnaði aðra
hljómsveit í félagi við tvítuga blússöng-
konu. Þar skipa hljóðgervlar öndvegi og
kalla þau hljómsveitina Yazoo.
Brottför Vince Clarke hafði i för með
sér sárindi og ýmsa erfiðleika fyrir þá
hina. Hann samdi allt sem þeir fluttu og
þeir voru vanir að geta reitt sig á hann.
En brottför hans þjappaði þeim aftur á
móti betur saman. Eftir að hann fór
hafa þeir tekið við að semja sjálfir og
segjast verða að gera meiri kröfur til
sjálfra sín en áður. Sömuleiðis kvarta
þeir undan því að hafa oft á tiðum ekki
skilið hvað Vince Clarke var að fara í
textum sínum.
Tónlist Depeche Mode er taktföst og
grípandi popptónlist, vel fallin til þess
að dansa eftir. Hún er jafnan flokkuð
með því sem kallað er nýrómantík. Það
orð er nú notað yfir popptónlist þar sem
rafeindahljóðfæri koma mikið við sögu
en tónlistin jafnframt með þeim blæ-
brigðum sem popptónlist einkenna,
ýmist hugljúf eða grípandi og hröð. Auk
þess fylgir nýrómantík ákveðin tíska i
útliti og klæðaburði. Eins og önnur
hugtök af þessum toga nær nýrómantík
yfir margt og ekki allir á einu máli um
hvað flokkast undir og hvað ekki.
Depeche Mode vilja ekki láta kalla sig
nýrómantíkera á borð við Duran Duran
og Spandau Ballet. Þeir vilja meina að
hlustendur þeirra séu yfirleitt eldri en
aðdáendur nýrómantíkeranna og
ýmislegt fleira skilji á milli.
Depeche Mode er að mati margra
breskra tónlistarblaða í hópi efnilegri
nýliða á sviði poppsins. Þeir virðast ætla
að láta spár sérfræðinganna rætast.
Ólíkt Vince Clarke eru félagarnir harð-
ánægðir með velgengnina og það sem
henni fylgir, umtal, amstiir og annriki.
Þeir vænta þess að 1982 verði þeim
happadrjúgt. {W
15. tbl. Vikan 31