Vikan


Vikan - 13.05.1982, Blaðsíða 38

Vikan - 13.05.1982, Blaðsíða 38
Þau lögðu frá sér l'arangurinn og stukku af stað. En þau höfðu ekki farið langt þegar Anniku varð Ijóst að hún hafði farið of geyst. Hún nam staðar og neri fótinn. Martin sá þaðog stansaði. — Biddu okkar hjá farangrinum. Við getum séð um þetta. Hún kinkaði kolli þakklát og haltraði til baka. Allt í einu snarstansaði hún skelfingu lostin. Hinum megin frá kom maður á hraðri ferð. Parkinson! Hann horfði ekki i átt til hennar, starði aðeins á föggur þeirra, þar sem þær lágu á stignum. Það var augljóst hvað hann ætlaði sér. Annika var nær en Parkinson. Hún tók undir sig stökk og æpti um leið á hjálp en félagar hennar voru komnir svo langt niður eftir og hrópuðu auk þess ákaft sín á milli svo að þau heyrðu ekki til hennar. Hún skildi samstundis að þau höfðu verið ginnt í gildru. Auðvitað var það Lisbeth, sem æpt hafði á hjálp, og Annika þorði að veðja aleigunni að það amaði ekkert að henni. Áður en henni gafst ráðrúm til að velta vöngum yfir þvi hvað réttast væri að gera hafði hún þrifið kórónuna upp úr poka sínum og hljóp eins hratt og hún komst í átt til félaga sinna. En Parkinson var rétt á hælum henni og hún vissi að hann mundi einskis svifast. Hún fann sárt til i fætinum þegar hún hljóp sem hún mátti undir nokkrum bröltum klettum. vöxnum slútandi björkum og einirunnum. Annika hrópaði hvað eftir annað á hjálp en heyrði aldrei neitt svar. Nú var hún i hvarfi við einn klettinn og i örvæntingu leitaði hún að felustað áður en Parkinson kæmi aftur auga á hana. Oddarnir á kórónunni stungust i gegnum treyjuna og henni varð hugsað um heiðurinn sem þeim félli i skaut sem tilkynnti slikan dýrgrip. En henni var hjartanlega sama hverjum sá heiður hlotnaðist, svo framarlega sem það væri ekki Parkinson. Þvi það átti hann sannarlega ekki skilið eins og framkoma hans hafði verið frá upphafi. Lengra komst hún ekki i hugsunum sinum þvi skyndilega skaut ntannveru upp við hlið hennar, hún fann þrifið utn úinlið sinn og þvi næst var hún dregin inn i þrönga geil í klettinum. Hún kæfði niður hræðsluóp. hélt fyrst að þetta væri Parkinson en sá svo hver þetta var og brjóst hennar fylltist gleði. — Ron! hvislaði hún. — Hvað ert þú að gera hér? — Þey, þey, hvislaði hann á móti. — Ég varð að sjá þig aðeins einu sinni enn. Þau heyrðu Parkinson þjóta hjá. Annika starði á svörtu hanskaklæddu höndina, sem hélt traustataki um úlnlið hennar, svo lyfti hún höfðinu hægt og horfði beint inn i augu Rons, svo nálægt, svo nálægt. Hún andaði ótl, stóreygð, dáleidd... Allt annað hvarf henni, aðeins augu Rons héldu henni fanginni. Hann hló gleðivana hlátri þegar hann sá hvernig henni leið. Svo sleppli hann hönd hennar og gekk á undan henni niður úr geilinni, þar til hann stað- næmdist á litilli syllu. Annika hneig niður á hnén, hana verkjaði sárlega i fótinn. — Fáðu mér kórónuna, sagði hann mjúklega. — Já, það er best að þú gætir hennar. sagði hún. — Eigum við að bíða þin niðri i þorpinu? — Nei. Ég finn ykkur. Hún kinkaði kolli. Hægt og hátiðlega vafði hún utan af kórónunni og lét treyjuna falla á jörðina. Svo tók hún báðum höndum um kórónuna og rétti hana upp til Rons. Ron tók við lienni á sama hátt með báðum höndum. Þelta var heilög stund. Eilt andartak mættust augu þeirra og á þvi andartaki stóð heimurinn kyrr, laufið hætti að skrjáfa, loftiðvar kyrrt. — Þakka þér fyrir, stúlka litla, sagði hann og brosti undarlegu brosi. Svo snerist hann á hæli og gekk i burtu. Annika horfði á eftir honum. Rétt áður en hann hvarf úr augsýn sneri hann sér við og leit hana í hinsta sinn. Sólin var á bak við hann. geislar hennar mynduðu baug um hann. Svo var hann horfinn. þvottavélin: Stálvélin sem stenst tímanstönn Nýju Candy þvottavélarnar eru með pott úr ryðfríu stáli og utan um hann er sterk grind, sem tekur átakið af pottinum. CANDY þvottavélar fyrir kalt vatn CANDY þvottavélar fyrir heitt og kalt vatn CANDY þvottavélarmeð400,500eða800snúninga vinduhraða. Einnig bjóðum við Candy þurrkara, svo nú getið þér þurrkað allan þvottinn í einu á meðan þvotta- vélin er að þvo. Þannig sparast mikill tími. CANDY GÆÐI CANDY ÞJONUSTA PFAFF Borgartúni 20 Simi 26788 38 Vlkan 19. tbl,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.