Vikan - 13.05.1982, Blaðsíða 46

Texti: Anna Ljósm.: Frióþjófur Helgason
Bláar gallabuxur
með sverfíu
— mánudagskvöld í Broadway
Hverjir fara út að skemmta sér á mánu-
dögum? Liklegast þeir sem vinna um
helgar. Leigubílstjórar og skemmti
kraftar. Og þegar mikió stendur til láta
aðrir líka sjá sig.
Þegar breska hljómsveitin Swinging
Blue Jeans kom hingað árið 1965 átti
hún fótum fjör að launa, svo aðgangs-
harðir voru aðdáendurnir, og komst
Bresk
bítlahljóm-
sveit á
fótum fjör
að launa
10/2 The Swinging Blue Jeans
— breska bítlahljómsveitin, sem
hingaö er komin, hélt fyrstu tón-
leika sína i gærkvöldi. Unglingar
ikipuðu hvert sæti i Austur-
bæjarbiói, en hljómsveitarmenn
höfðu ekki lengi barið rafmagn-
aða gitara sina og bumbur þegar
ungmennin í salnum tóku að
ókyrrast og upphófst hið æðis-
gengilegasta bitlaaðdáendaöskur.
svo ekki mátli á milli sjá hvorir
hefðu betur gitararnir rafmögn-
uðu eða aðdáendur.
Mikil þröng rr.yndaðist framan
við sviðið. þvi að ungmennin
vildu mörg upp á sviðii til að
komast i beina snertingu við
ghargoðin, oe lá við að hinir
slærri og stæltari træðu hina
smærri og vngri uridir. Var þá
gripið til þess ráðs að tilkynna. að
tónleikunum yrði hætt. ef ung-
mennin.hefðu ekki stjórn á sér
Verður sá háttur hafður á eftir-
leiðis í byrjun tónleika hinna
bresku billa að gera áheyrendurr
þetta ljóst.
Hljómsveitarmenn The Swing-
ing Blue Jcans verða að íara hét
nánast huldu höfði, þvi að hvai
sem þeir fara. sitja aðdáendui
fyrir þeim, til að líta þá augum oe
fá aðsnerta þá. Eru þetta aðallega
ungar stúlkur. flestar naumast
komnar af barnsaldri.
fyrir bragðið í eina víðlesnustu
Íslandssögu sem gefin hefur verið út,
Öldina okkar. Eins og sjá má á
klausunni úr þeirri merku bók voru
tímarnir aðrir fyrir sautján árum og
fremur hljótt var um komu kappanna að
þessu sinni.
Mánudagskvöld i mars var eins og
hoppað væri sautján ef ekki tuttugu ár
aftur í tímann og ef frá er talið eitt lítið
lag með Shaky Stevens var öll tónlist í
anda rokks og árdaga bítlaæðisins. Og
leigubílstjórarnir af Borgarbílastöðinni,
sem héldu árshátíð, skemmtikraftarnir,
sem voru úti að skemmta sér, og harð-
snúið rokklið skemmti sér konunglega.
Óvænt uppákoma þegar Sigurður
Stefánsson var kallaður upp á svið
með nikkuna sina. Hann spilaði við
miklar undirtektir og augljóst var að
hann var ekki með öllu ókunnugur
árshátiðarfólkinu.
Þeir hafa litið breyst og virðast furðu litið þreyttir eftir öll þessi ár i
bransanum — Swinging Blue Jeans!
Stefán með Lúdó kom fram snemma kvölds og þá ætlaði allt um koll að
keyra af fögnuði og maður hélt sannast sagna að Swinging Blue Jeans ættu
ekki möguleika i kappann.
„Hva! Ertu búinn að spila? Ég sem kom til að hlusta á þig!" sagði Ragnar
Bjarnason söngvari við Stefán, þegar hann kom að borðinu, og var sýnilega
brugðið. En þegar tiI kom tókst bresku strákunum að skemmta bæði Stefáni
og öllum hinum.
46 Vikan X9. tbl.