Vikan - 09.02.1984, Síða 37

1925-1935
nú
1905-1915
Mynd 1925—1935:
Glamorkvendið var í anda Jean Harlow, með
platínuljóst, liðað hár, pastellita augnskugga
og augnabrúnir plokkaðar þar til eftir voru
mjóir bogar — eða jafnvel ekkert og þá notast
við teiknaðar línur. Varirnar urðu að vera
rauðar.
Mynd 1935—1945:
Siðari heimsstyrjöldin fæddi af sér hina starf-
andi stúlku. Elizabeth Arden sendi strax frá
sér „andlit annarrar heimsstyrjaldarinnar”
og það byggðist á litilli augnmálningu, rósa-
púðri og dökkrauðum varalit.
Mynd 1945—1955:
Hefðarkonan tók við þegar sigurvegarar fóru
að eyða striðsgróðanum. Hún hafði postulíns-
andlit, alls ekki kinnalit og ælænerinn varð
hjálparmeðal númer eitt. Ingrid Bergman
þótti falla inn í myndina eins og flís við rass —
um tíma.
Mynd 1905—1915:
Gibson stúlkan var fyrirmynd kvenna árið
1910. Nefnd eftir teiknaranum Charles Dana
Gibson sem teiknaði í LIFE. Stúlkan sú notaði
helst engar snyrtivörur — nema púður — og
það gaf henni veiklulegt og fölbleikt yfir-
bragð.
Mynd 1915—1925:
Næst á lista var heimskonugerðin. Kjólarnir
voru stuttir, dansaður var sjarleston og hárið
stutt. Þær „þorðu” til þess að geta talist í
tísku og máluðu sig mikið. Svart kol notað um
augun og kinnaliturinn í rauðum hringjum.
Átrúnaðargoðið var Pola Negri.
Mynd 1955—1965:
Farah Diba varð ímynd þessa tímabils, með
eins konar nútíma Kleópötruútlit. Hvorki fyrr
né síðar þurftu konur að nota jafnmikinn and-
litsfarða til að tolla í tiskunni. Miklir augn-
skuggar, svartur ælæner, iöng gerviaugnhár
og kinnalitur þannig notaður að allar virtust
kinnbeinaháar og kinnfiskasognar. Varalitur-
inn var ljós, á stundum alveg hvítur. Ef ekki
var um þessa manngerð að ræða kom Brigitte
Bardot til hjálpar, ekki mátti gleymast að
túpera hárið sem allra mest.
Mynd 1965—1975—1983:
Og þar kom að hinni frjálsu konu — þótt deila
megi um frelsið sem slíkt. Nú átti andlitsfarð-
inn að vera sem allra eðlilegastur, hárið að
vera fjálst og ekki þarfnast mikils umstangs.
í mesta lagi að þvo og bursta. Augnskuggar
fengu ljósari tóna en áður og kinnaliturinn
einnig. Á siðari árum hafa pönkarar innleitt
styttra hár og hlaup í hárið þykir þar sjálfsagt
hjálparmeðal.
6. tbl. Víkan 37