Vikan - 05.09.1985, Page 46

Published by arrangement with Lennart Sane Agency, Karlshamn, Sweden. Originally published by Simon & Schuster.
Shirley Conran
■/eiðna, það
hlýtur einhver að geta
hjálpað þér. Þekkirðu
enganPLæknirinn hérna?
Presturinn? Þeir vita
greinilega allir að þú ert
alki? — Að þú drekkur?”
,,Það veit það enginn. Ég fer
mjög varlega. Ég gref
flöskurnar. Ég fer mjög
varlega í þorpinu . . .
6, auðvitað, Kata.
Ég býst ekki við að mér hafi
tekist að blekkja nokkurn
mann. En ég er ekki alkóhól-
isti. Þú átt ekki að segja það.
Alkóhólistar eru gamlir ræflar
sem sofa í dyraskotum í borg-
um um nætur. Mér þykir
gaman að vera full. Það er
munurinn.”
„Heiðna mín, hvernig
geturðu verið svona heimsk?
Hvaða máli skiptir hvað þú
kallar það? Þú ert að eyðileggja
líf þitt? Geturðu ekki farið til
læknisí London?”
,,Ég skal segja þér hvað ég
geri, Kata. Á meðan þú ert hér
ætla ég f alvöru að reyna að
drekka ekki. Og ef ég lýg eða
svindla þá skal ég segja þér það
á eftir. Ég get ekki gert
meira?”

að sem eftir var
kvöldsins var Heiðna óróleg og
hún kipptist mikið til. Hún
drakk hvern tebollann á eftir
öðrum og rétt nartaði í eggja-
kökuna sem Kata hafði búið
til. Daginn eftir gengu þær
upp að Trelawney þar sem
Heiðna fór ekki bara í nudd
heldur lét snyrta andlit og
hendur, laga á sér hárið og
plokka augabrúnirnar.
Um kvöldið fóru hendur
hennar að titra, tennurnar að
glamra og síðan fór allur líkam-
inn að skjálfa. Kata dreif hana í
rúmið, jós upp í hana
kjúklingasoði og raulaði fyrir
hana eins og veikt barn.
,,í guðanna bænum,” sagði
Heiðna veiklulega, ,,hættu að
snúast eins og ungamamma í
kringum mig. Þetta er það sem
þú vildir, var það ekki?”
TUTTUGASTI
OG SJÖTTIHLUTI
Þaðsemáundanergengið. . .
Arið 1963 gengst þrettán ára stúlkubarn undir ólöglega fóstureyðingu á subbulegri
lækningastofu í París. . . Fimmtán árum síðar er fjórum glæsilegum heimskonum
stefnt á fund kvikmyndastjörnunnar Lilíar. Þær Heiðna, Kata, Maxín og Júdý vita ekki
að þeim er stefnt saman og vita ekki hver tilgangurinn er. , Jæja, tæfurnar ykkar. Hver
ykkar er móðir mín?” spyr Lilí.
Arið 1948 eru Heiðna, Kata og Maxín á fínum heimavistarskóla í Sviss. Þær kynnast
Júdý sem vinnur sem framreiðslustúlka á kaffiteríu glæsihótels. Ungir menn koma við
sögu og ástin blómstrar í svissneska fjallabænum.
Aðskóla loknum skilja leiðir. Ein stúlknanna er barnshafandi, en hver?
Júdý og Maxín fara til Parísar. Þar fer Júdý að vinna hjá Dior tískuhúsinu en síðan
hjá Guy, ungum og upprennandi fatahönnuði. Hortense, frænka Maxín, er auðug
ekkja í París og alltaf reiðubúin til hjálpar þegar eitthvað bjátar á.Júdý og Guy vegnar
vel í París en þegar móðirjúdýjar verður alvarlega veik ferjúdý heim til Bandaríkjanna
og lofar móður sinni að fara ekki aftur til Parísar. Hún sest að í New York og fer að
vinna hjá kynningafyrirtæki.
Sögunni víkur til Elísabetar litlu sem er í fóstri hjá Felix og Angelinu í Sviss. Felix er
ungverskur (lóttamaður. Hann fcr með fjölskylduna að heimsækja foreldra sína og
bróður í Ungvcrjalandi. Þ;ið er árið 1956. Ekkert Jæirra á afturkvæmt nema Elísabet
Iitla, Lilí, eins og Felix kallaði hana.
Maxín heldur til London að læra innanhússhönnun og hýbýlafræði. Hún er þar í tvö
ár og kemur síðan aftur til Parísar og opnar forngrijiaverslun og innanhússhönnunar-
skrifstofu. Hún fær það vcrkcfni að skipuleggja endurbyggingu á gömlum hcrragarði
sem er í eigu fclítils grcifa og kampavínsframleiðanda. Þ;iu gifta sig og eignast þrjá
syni.
Heiðna og Kata stunda samkvæmislífið í London grimmt. Kata fer að vera mcð
ungum bankastjórasyni sem býr í Kaíró. Hún fer þangað ásamt Heiðnu en eftir nokk-
urn túna kemst bankastjórinn að því að Hciðna sé vænlegra kvonfang en Kata fyrir son
sinn og stuðlar að því að sonurinn láti Kötu róa en snúi sér að Heiðnu, sem hann og
gerir með svikum og prettum.
Heiðna giftist síðan bankastjórasyninum en hjónabandið vcrður ekki farsælt. Hún
ferheim til móður sinnar á Englandi og hallar sér æ meira aðflöskunni.
X
/
'ata var um nottina t
hægindastól inni hjá Heiðnu,
vafin inn í teppi. Hvorugri varð
svefnsamt. Kata vildi kalla á
lækni en Heiðna bað hana að
gera það ekki. ,, Allir hér um
slóðir þekktu afa. Ég veit að ég
hef orðið Trelawneyættinni til
skammar en ég vil ekki að allir
viti það.”
Daginn eftir fór Kata að
finna móður Heiðnu. Hún
kom sér beint að efninu: ,,Þú
hlýtur að vita að Heiðna er
drykkjumaður. Af hverju hefur
þú ekki farið með hana til sér-
fræðings eða einhvers spítala
eða félagsskapar sem gæti
hjálpað henni?”
,,Ég get ekki séð hvað ástand
Heiðnu kemur þér við, Kata,
eða mér,” sagði frú Trelawney
með sinni fáguðu, fráhrind-
andi röddu. „Heiðna er full-
orðin kona. Hún er orðin
þrítug. Satt að segja gerði hún
bara grín að því þegar ég stakk
upp á því við hana að hún færi
til sérfræðings.”
,,En af hverju krafðist þú
þess ekki?”
,,Vegna þess að það er ekk-
• ert að henni. Hún drekkur bara
of mikið. Það er ekkert að í
hausnum á henni. Það eina
sem hún þarf er sjálfsagi. Geð-
læknar eru fyrir þá geðveiku og
það er engin geðveiki í okkar
ætt.”
,,Þú átt við að þú neitir að
horfast í augu við þann mögu-
leika að einhver í þinni ætt
geti verið geðveikur?”
,,Ef ég gæti gert eitthvað þá
væri ég búin að því vegna þess
að þetta er, í hreinskilni sagt,
mjög slæm auglýsing fyrir
heilsuhælið. Ég hef talað við
lækninn okkar um hana nokkr-
um sinnum og Heiðna hefur
farið til hans en staðreyndin er
sú að hún virðist vilja eyði-
leggja sig og ég get ekki látið
hana gera eitthvað við því. Ég
gat það aldrei.”
,,Þú reyndir það aldrei,”
hvæsti Kata og stormaði út úr
skrifstofunni.

ftir aðra svefnlausa
nótt glömruðu tennurnar í
46 Vikan 36. tbl.