Vikan - 26.06.1986, Blaðsíða 59

TEXTI OGMYNDIfí: SIGURÐUR HREIÐAR
Hér á Sméröldu er maður úti í sveit og síður en
svo að byggðin sé ofan í hótelgestunum. Og
yfir holt að fara yfir í næstu vík. Myndin er tekin
ofan af graníthólnum við sundlaugina.
Hótelið er í mörgum, lágum álmum þannig að
hvergi gnæfir mikið húsbákn yfir gestina. Svalir
eru eins og hellar inn í veggina og sannarlega
er þar hver út af fyrir sig.
í sjálfu sér stílhreint og fallegt og íburði stillt
í hóf, og satt að segja hef ég dvalið i hótelher-
bergi sem mér þótti meira til koma. Hins vegar
var af öllu ljóst að þarna var ekki búist við
neinum meðaljónum.
En þar sem fer vel um mann í forvitnilegu
landi með forvitnilegri þjóð fer ekki hjá því að
upp komi löngun til að vita hvað þetta myndi
nú kosta allt, þyrfti maður sjálfur að sækja
greiðsluna í vasa sinn. Og er við spurðum um
hótelgjaldið í afgreiðslunni setti okkur hljóða
um sinn, en síðan kvað við skellihlátur. Eg
man ekki lengur hversu margar lírur átti að
greiða fyrir nótt á tveggja manna herbergi en
í lauslegum reikningi sýndist það vera um 23
þúsund krónur á mann - að vísu með fullu
fæði. Og það get ég borið um að fæðið er ekki
til að fúlsa við því. Ég nefni sérstaklega sjávar-
réttasúpu sem okkur var borin um kvöld í
barbecuebarnum niðri á ströndinni. Fjölbreytt-
ari og forvitnilegri sjávarrétt hef ég ekki látið
upp í mig. Þeir íslendingar, sem eiga eftir að
gista Sméröldu, mega ekki láta hann fram hjá
sér fara enda sjálfsagt að éta vel þegar sólar-
hringurinn er goldinn því verði sem við almennt
erum að kaupa okkur tveggja til þriggja vikna
sólarlandaferðir!
En enginn skyldi halda að Sardinía sé aðeins
fyrir 25 ríkustu menn þjóðarinnar og þeirra
skjólstæðinga. ítali nokkur, búsettur í Tórínó,
sem var þarna i hópi gestgjafa okkar, sagðist
hafa farið í fyrra með konu sinni í sumarfrí á
lítinn, notalegan stað á suðurodda eyjarinnar,
þar sem þau í sameiningu borguðu sem svaraði
10 þúsund krónum fyrir tíu daga dvöl - að vísu
aðeins með morgunmat.
Eftir því sem ég best veit er engin íslensk
ferðaskrifstofa með skipulagðar ferðir til Sardin-
íu. En hjá Flugleiðum fékk ég þær upplýsingar
að dýrasta far til Sardiníu kostaði 72.980 krón-
ur með flugvallarskatti, en ódýrast - pex til
London og aftur pexjjaðan til Rómar og síðan
innanlandsflug til Gagliari á Sardiníu - væri
falt fyrir 31.004 krónur með flugvallarskatti.
Að gamni mínu prófaði ég að athuga hvort
ferðaskrifstofurnar gætu komið okkur þangað
ofan eftir með ódýrari hætti. Ég valdi ferða-
skrifstofu af handahófi og lenti á Pólaris. Karl
Sigurhjartarson kannaði fyrir mig málið og
komst að þeirri niðurstöðu að hægt væri að
komast til Sardiníu fyrir um 21 þúsund krónur.
Kannski er þetta þannig ekki slæmur kostur
fyrir þann sem vill kynnast nýju landi og kring-
umstæðum um leið og hann nýtur suðrænna
slóða. Því þetta er „öðruvísi” Miðjarðarhafs-
land, með sérstæðri fegurð og forvitnilegu lífi
- og það get ég vottað að þar er auðvelt að aka
um upp á eigin spýtur og umferð lítil.
En kannski væri þá betra að finna ódýra
staðinn á suðuroddanum.
26. TBL VI KAN 59