Vikan - 12.02.1987, Blaðsíða 18

Gamlir en cfóðir
Kaupmaöur einn úr
Reykjavík kom á bæ í af-
dalasveit á Norðurlandi.
Bóndi tók honum hið besta
og bauó honum inn. Kaup-
maður spurði bónda hvort
hann væri kvæntur. Jú, ég
held nú það, svaraði bóndi,
og við eigum ellefu böm.
Hve lengi hefur þú verið
kvæntur? spyr kaupmaður.
í tólf ár, svaraði bóndi. Já,
það er einmitt það og átt
ellefu böm, segir kaup-
maður þá. Þá segir bóndi í
afsökurnartóni. Ég var
nefnilega veikur í eitt ár og
lá á spítala fyrir sunnan.
Kunningjamir Haraldur
Á. Sigurðsson leikari og
Púlli frændi hans höfðu
gaman af því að ráða kross-
gátur. Þeir sátu oft yfir
miðdegiskaffi í Sjálfstæðis-
húsinu til þess að ráða
krossgátur. Eitt sinn vant-
aði þá fjögurra stafa orð
sem átti að tákna mat og
lauk því svo að báðir gáfust
upp. Um kvöldið fóru þeir
á knattspyrnuleik suður á
gamla Melavellinum, milli
Svía og íslendinga og auð-
vitað voru þeir síðarnefndu
burstaðir. í miðjum leikn-
um tókst íslendingum samt
að gera upphlaup að marki
Svía og komust allir áhorf-
endur í uppnám og hvöttu
landa sína. Þá hnippti Púlli
í Harald og sagði: „Heyrðu,
Halli, nú veit ég það. Það
er kæfa.“
)

18 VIKAN 7. TBL