Vikan - 16.03.1939, Blaðsíða 23

Nr. 11, 1939
VIKAN
23
Æfintýri Óla í Afríku.
Óli og liðþjálfinn hafa lagt út í mikinn leið-
angur til að leita að hvítum fíl. Skottulækn-
irinn hefir sýnt þeim, hvar þeir geti fundið
hann, en samt sem áður------------
hefir Númi höfðingi og menn hans náð í hvíta
fílinn. Þeir halda, að hann sé heilagur og dansa
villidansa í kringum hann. Litli, hvíti fíllinn er
alveg ruglaður —
og þegar villimennimir em hættir að dansa,
flýtir hann sér í burtu, án þess að þeir skipti
sér nokkuð af því. Hann er forustufíll grárrar
hjarðar, og fer nú að leita hennar.
Það líður ekki á löngu áður en hann finnur
hana. Hann heilsar fílunum með rananum,
alveg eins og við heilsumst með handarbandi.
Gráu fílamir em ánægðir yfir að vera búnir
að fá foringja sinn aftur.
Númi leggur af stað með sínum mönnum til
þorpsins, sem er langt inni í landinu, en á leiðinni
fer Númi út úr hópnum og fer í allt aðra átt
aleinn.
Óli og liðþjálfinn fara eftir tilvisun skottu-
læknisins. Nú eru þeir að komast að staðnum,
þar sem hvíti fíllinn á að vera.
Óli: Það ætti ekki að vera vandi að finna
hvíta fxlinn hér, Geir. Hér er gott útsýni —
Liðþjálfinn: Mér finnst fjöllin hálf ömurleg,
ÓU, og þögnin, sem ríkir hér!
Númi hefir farið á móti mönnunum án þess að
vita það, og sér nú allt í einu Óla og liðþjálfann.
Hann stöðvar hestinn. Hann skoðar hvíta menn
óvini sína.
Liðþjálfinn: Hér skulum við vera í nótt, Óli.
Það er farið að dimma, og við komumst ekki
lengra í dag. — Hvomgur þeirra hefir komið
auga á höfðingann, sem situr um þá.