Vikan - 05.04.1939, Blaðsíða 14

14
VIKAN
Nr. 14, 1939
Spakmæli
um konur og ástir.
Það bezta við það, sem er lið-
ið, er, að það er liðið. En konur
vita aldrei, hvenær tjaldið er
fallið. Þær vilja alltaf hafa
sjötta þáttinn, og ef áhuginn
fyrir leiknum er horfinn, stinga
þær upp á því að byrja á ný.
Oscar Wilde.
*
Ástin er dáin, en mér þykir
ákaflega vænt um það, sem liðið
er. Við skulum láta okkur
dreyma það, sem hefði getað
orðið. Dostojewski.
*
Ef maður lætur konu halda, að
maður haldi, að hún vilji — þá
vill hún ekki. En ef maður læt-
ur hana halda, að maður haldi,
að hún vilji ekki —- þá vill hún.
Walter Pullitzer.
*
Húsin eru eins og mennimir,
sem búa í þeim. Victor Hugo.
*
Skáld mitt er vonin, málari
minn endurminningin.
Comtesse Diane.
Eftirmiðdagskjóll. — Þessi kjóll er ákaflega einfaldur, en ljóm-,
andi laglegur. Hann er úr mjúku ,,Viyellá“ efni. Að framan er
hann hrepptur niður í mitti. Honum fylgir stuttur, víður jakki.
*
Stafróf ástarinnar er — and-
varp. Arnold Haultain.
Gætið vel
að f æ ð u
barnanna,
einkum á
meðan þau eru í skóla. Skólabörn lifa á
alltof þurri fæðu. Matmálstímunum verð-
ur að haga eftir þessu. Gefið börnunum
eitthvað heitt og kraftmikið, bæði áður en
þau fara í skólann og þegar þau koma úr
skólanum.
Dálítið tillit verður að taka til mat-
vendni barnanna og ekki má neyða þau
til að Ijúka því, sem þeim hefir verið
skammtað.
Kennið börnum yðar að borða án þess
að sóða sig út eða borðið og að drekka
án þess að sötra.
Látið börnin byrja snemma á því að
borða við borðið með fullorðna fólkinu,
svo að þau læri að borða fallega. Aðal-
reglurnar við borðhaldið, sem börnin þurfa
að læra, eru hér um bil þessar:
Að sleikja ekki hnífinn.
Hafa hnífinn í hægri hendi, en gaffal-
inn í vinstri.
Tala ekki með munninn fullan af mat.
Teygja sig ekki yfir disk sessunaut-
arins.
Taka litla bita og tyggja vel.
Drekka hægt.
Rétta öðrum það, sem þá vantar.
Sitja bein við borðið.
Gæta þess, að diskurinn líti ekki sóða-
lega út þegar þau hafa lokið snæðingi.
Það er mikið
verk og erfitt
að halda bókum
hreinum í opn-
um bókaskápum. Það er nauðsynlegt að
þurrka daglega af bókunum og dugir samt
ekki til. Fyrir ungar húsmæður, sem
verða að gera öll húsverk sjálfar og hafa
ef til vill lítilla barna að gæta, væri mikill
léttir að þurfa ekki að hugsa um rykið
í bókaskápunum. En það þyrftu þær ekki,
ef það væru glerhurðir fyrir skápunum.
Að vísu eru gamlir bókaskápar með
glerhurðum komnir úr tízku, svo að það
verður að taka eitthvað annað til bragðs.
Hvað segið þið um að láta setja renni-
hurðir úr gleri fyrir nýtízku bókaskápa?
Þið skuluð athuga þetta vel. Neðstu hill-
urnar í bókaskápunum eru líka alltaf
leiðinlegar og óþægilegar. En það ætti ekki
að vera mikill vandi að bæta úr því.
Hvernig væri til dæmis að hafa lokaða
hirzlu neðst í bókaskápnum?
Borðhald barna
Bókaskápar
Nýlega voru gefin saman í hjónaband ungfrú
Hallfríður Bjömsdóttir og hr. Björgvin Frederik-
sen, vélvirkjameistari. Heimili þeirra er í Garða-
stræti 8. (Sig. Guðmundsson tók myndina).
Gömlum sumarkápum ma breyta með litini iyrir-
höfn, svo að þær verði ems og nýjar. Á uppslögin
og hornin á þessum frak..a liefir aðeins verið sett
hvítt „piquet", sem þolir vel þvott.
Það er talið, að
tvennt hafi hús-
mæður sízt vilj-
að verða án, af
(þeim nauðsynjavörum, sem fluttar voru
hingað til landsins, áður en innflutnings-
höftin komu til sögunnar. En það var:
þvottaduftið Flik-Flak, frá þýzku verk-
smiðjunni Ilka, og kaffibætirinn Ludvig
David. Ludvig David vantaði í eitt ár, en
þá kom hann aftur, og.Flik-Flak hefir að
telja verið ófáanlegt í nokkur ár, en er nú
nýkomið aftur á markaðinn.
Komið aítur