Vikan - 08.06.1939, Blaðsíða 13

Nr. 23, 1939
VIKAN
13
Reimleikarnir hjá Vamban.
Jómfrú Pipran: Það er grott, að skipstjórinn lætur eplavínið vera.
Hann man eftir því, að hann sá þrefalt síðast, þegar hann drakk það.
Það var hryllilegt!
Prú Vamban: Hann heldur, að hann sjái sýnir!
Binni og Pinni (inni í vofunni): Ö — öh! Ö — öh! Ég er vofa vonda
skipstjórans — ö — öh!
Vamban: Ha? Vofan mín? Þá hlýt ég að vera dauður. Mér hefir ekki
verið sagt það------.
Vofan: Sverðu, að þú skulir aldrei berja þau framar, heldur gleðja
þau á hverjum degi----.
Vamban: Eg sver það, vofa mín, ég sver — —.
Binni (inni í vofunni) : Ertu búinn?
Pinni: Rólegur! Eitt strik enn og þá ertu alveg eins og pabbi.
Kalli: Nú — já, — þeir ætla að hræða skipstjórann!
Vofan: Ég er hin slæma samvizka þín, drykkjurúturinn þinn! J5g
ætla að hegna þér fyrir, hvað þú ert vondur við bömin þín! Þú vondi,
feiti maður, veiztu ekki, að maður á að vera góður við bömin sín!
samvizka Binna og Pinna. Við komum til að hegna þeim fyrir gjörðir
þeirra! Ö — öh!
Vamban: Svo að það emð þið, sem eruð að
leika vofu — ha?
Vamban: Þið haldið, að þið getið' talið mér
trú um, að ég sjái sýnir, þó að ég drekki
svolítið eplavín--------.
Kalli: Pinnst yður ekki, skipstjóri, að við
eigum skilið að fá starf okkar borgað?
Vamban: Lífið er aftur þess virði, að því sé
lifað. Skál, gamli álfur!
Mosaskeggur: Yndislegt vín, ginnandí og
þriflegt!
Prú Vamban: Ginnandi og þriflegt, er hann
að tala um mig ?