Vikan - 17.08.1939, Blaðsíða 11

Nr. 33, 1939
VIKAN
11
sem dvelja hér um þessar mundir og
ferðast um landið í boði íslenzkra blaða-
manna. I svigum undir nöfnum þeirra eru
nöfn þeirra blaða og fréttastofnanna, sem
þeir vinna við.
Gunnar Nielsen.
(,,Politiken“).
Carl Th. Jensen.
(„Berlingske Aftenavis").
Elin Hansen.
(„Skive Folkeblad").
Peder Tabor.
(„Social-Demokraten“ í Khöfn).
Oluf Bussmann.
(„Kristeligt Dagblad").
Martin Nilsen.
(„Arbejderbladet").
G. K. Burmölle.
(„Nationaltidende").
H. Hansen.
(„Venstres PressebUureau").
Alex Christiansen
(„Den social-demokratiske Provins-
presses Bureau“).
K. Bögholm.
(„Den konservative Generalkorres-
pondance“).
„ÉG HELD ÞAÐ EKKI
— ÉG VEIT ÞAГ. Prh. af bls. 5.
Árið eftir kvæntist ég og flutti hingað
heim. Setti ég á stofn málaflutningsskrif-
stofu, og hafði lítið að gera framan af.
Gerði ég mér þá til gamans að skrifa bók,
og sú bók hefir lifað fram á þennan dag.
Það var „Islands Adressebog“, sem Vil-
hjálmur Finsen tók síðar við útgáfustjórn
á. Þetta er nú eina bókin, sem ég hefi skrif-
að um dagana, og ég býst heldur ekki við
að skrifa fleiri.
— En æfisögu fyrsta sendiherra Is-
lands ?
— Nei, ég skrifa ekki æfisögu. Ég hefi
litlar mætur á þeim bókmenntum. Æfisög-
ur eru oftast nær óáreiðanlegar, og stund-
um hlutdrægar, án þess þó, að það sé gert
af ráðnum hug. Atvikin mást, þegar frá
líður og falla út úr sambandi, og menn
gleyma oft að geta þess, sem skiptir þó
mestu máli.
— Og hvenær hófuð þér stjórnmála-
feril yðar?
— Það er ekki gott að segja. Ég er al-
inn upp á stjórnmála-heimili og drakk
í mig pólitíkina með móðurmjólkinni. Ung-
ur skrifaði ég hitt og þetta í blað föður
míns. Á háskólaárum mínum voru allir
Hafnar-stúdentar miklir áhugamenn um
stjómmál. Sambandsmálið var alltaf til
umræðu, og hið eina stórpólitíska mál, sem
menn skipuðu sér um. Er ég kom heim,
var ég kosinn í bæjarstjórn, og á þing
1914 sem þingmaður fyrir Reykjavík.
Tvisvar átti ég sæti á þingi, en sagði
af mér þingmennsku, þegar ég tókst á
Framh. á bls. 22.