Vikan - 17.08.1939, Page 13

Nr. 33, 1939
VIKAN
13
Pinni (i fiskinum): Hjálp! Ég er orðinn að þorski eins og skipstjór-
inn sagði!
Frú Vamban: Það getur ekki verið. Hjálp! Mosaskeggur er orðinn
að fiski!
Binni: Gott, Pinni! Geturðu ekki andað, segirðu? Gerir ekkert, það
er blátt áfram skaðlegt fyrir fiska að anda á þurru landi.
Frú Vamban (í símann): Þér verðið að koma strax, læknir!
Pinni kemst í lífsháska.
Mosaskeggur: Ég verð að segja, frú Vamban, að þorskurinn er
hreinasta hunang. Þér eruð matreiðslu-listakona!
Frú Vamban: Bara, að þér fáið nóg!
Vamban: Bara, að hann verði ekki að þorski annað eins og hann étur.
Binni: Það var svei mér gott, að við skyldum finna þennan fisk í
rusiakistunni. Nú verðum við bara að vanda okkur.
Pinni (eins og Mosi): Ekki of montinn. Ef þetta væri þú, þyrftirðu
enga grímu!
Kalli: Þetta eru kynlegar aðfarir!
Kalli (dulbúinn): Frúin hringdi. Er þetta kannske sjúklingurinn ?
Frú Vamban: Hamingjan góða! Hann hefir breytzt síðan áðan. Nú
er hann kominn með fiskshaus!
Kalli: Setjum hann strax í vatn. Fiskar lifa aðeins í vatni.
Frú Vamban: Umsjónarmaðurinn þolir ekki vatn.
Jómfrú Pipran: Hvað gengur á? Milla átti
að fara í þetta bað.
Frú Vamban: Þetta er Mosaskeggur. Lækn-
irinn segir, að hann deyi, ef hann komist ekki
í vatn.
Frú Vamban: Hann fer. Hvar er læknirinn?
Vamban: Hvað er að? Eruð þið með sæljón
í baðkerinu — eða hvað ?
Binni: Ég skil, að þú varst í lífsháska, en
ekki gat ég gert að því.
Milla: Sko, Pinni, svona eiga fiskar að
synda eins og gullfiskurinn þarna!