Vikan - 18.04.1940, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 16, 1940
Sæskíðamær á fullri ferð. Vélbáturinn, sem dreg-
ur hana, fer 70—80 km. á kl.st. Missi maður jafn-
væg'ið og detti í vatnið, verður maður að synda
i land eins og maðurinn á myndinni hér að neðan,
-— og þá eru sæskíðin kærkominn björgunarbátur.
Sæskíða-íþróttin hefir á síðustu árum rutt sér mjög til rúms, einkum á bað-
stöðum við Miðjarðarhafið, þar sem vatnið er alltaf hæfilega heitt. Þar eru
og haldnir spennandi sæskíða-kappleikir. Vélbátar með 50—70 hestafla vélum eru
notaðir sem „dráttardýr“. Fyrir utan það að vera góður skíðamaður til þess að
geta iðkað þessa erfiðu íþrótt, verða menn að vera góðir sund-
menn.
Sæskíðamennirnir verða að hafa sterka vöðva og fullkomna
stjórn á hreyfingum sínum. Vatnsyfirborðið, sem brunað er
eftir, er á sífelldri hreyfingu, svo að sæskíðamaðurinn þarf að
vera stöðugur. — Sæskíðamennirnir bruna áfram með 70 km.
hraða. — Myndirnar eru frá Miðjarðarhafinu.
1
Fallegt stökk yfir 12,50 m. háan pall. Það er um að gera að halda Sæskíðabindingarnar eru þykkir gúmmískór, sem er auðvelt áð losa sig
jafnvæginu. við, ef þörf krefur.