Vikan - 22.07.1943, Blaðsíða 10

10
VIKAN, nr. 29, 1943
„UFimii ia.
nKIIIIILI v
Munn- og tannsnyrting.
Eftir Dr. Alf. Lorentz Örbeck.
Matseðillinn.
Kjötréttur:
Gúllas.
3 kg\ sauða- eða nautakjöt,
100 gr. smjör, 3 lítrar vatn,
% matskeið salt, 4 gulrætur,
3 matskeiðar tómat, 45 gr.
hveiti í sósuna, 3 stk. laukur,
matarlitur.
Kjötið er þvegið með vel uppundn-
um klút, skorið eða höggvið í litla
ferkantaða bita. Gulrætur og laukur
eru afhýdd og skorin í bita, kjötið
er brúnað á pönnu og látið í pott
með heitu vatninu, ásamt salti, mat-
arlit, brúnuðum gulrótum og lauk.
Þetta er soðið hægt í 1%—1% klst.,
tekið upp og sósan jöfnuð með hveit-
inu, sem áður er hrært út í köldu
vatni. Sósan er soðin í 8—10 mínútur,
sett í meira krydd og salt, ef með
þarf, kjötið látið í sósuna aftur. Bor-
ið á borð með kartöflu-,,mús“ eða
soðnum kartöflum.
Brún hvítkálssúpa.
4 lítrar gott kjötsoð, 250 gr.
hvítkál, 3 stórar gulrætur, 3
púrrur eða laukar, 65 gr.
smjör, 1 teskeið matarlitur.
Jurtimar þvegnar og afhýddar,
Það er betra að nota mjúkt vatn
en hart til þess að leggja í bleyti og
sjóða í þurrkaðar baunir. Hart vatn
gerir hýði baunanna seigara.
skornar í mjóar, fínar ræmur. Smjör-
ið er sett í pott og brúnað, þá eru
jurtimar látnar í, og hrært í, þang-
að til þær eru orðnar gulbrúnar. Svo
er soðinu hellt yfir, súpan soðin hægt,
þar til jurtirnar verða meyrar, mat-
arliturinn látinn í, meira salt, ef þarf.
Tízkumynd.
Þessi fallegi náttkjóll er þægilegur
og hlýr. Hann er úr ,,nylon“-gervi-
silki. Um hálsinn eru pífur (í stíl
Victoríutímabilsins) og niður barm-
inn að framan og á líningunum.
Kjóllinn er hnepptur með litlum skel-
plötutölum.
Hið eina, sem sýnilegt er af slím-
húð mannsins, em varirnar. Þær eiga
að vera rjóðar á lit, sléttar og
sprungulausar.
Snyrting varanna keppir að þessu
marki.
Notkun sterkra munnskolvatna og
tannsápu getur oft valdið þvi, að
slímhúö varanna þomi um of og var-
irnar springi og skorpni. Við snyrt-
ingu varanna eru varasmyrsli notuð,
og má ekki rugla þeim saman við
varalit. Varasmyrslin eru úr möndlu-
olíu og vaxi og litið eitt af rauðum
lit látið saman við. Glyserín á ekki
að nota við varasnyrtingu.
Munnsnyrting er í því fólgin að
skola og þvo munn og háls. Ber að
gera það eftir hverja máltiö. Til þess
er notað volgt vatn, ýmist eintómt,
eða bætt er í það hreinsandi og ilm-
andi munnskolvatni.
Ástand tannanna hefir mikilvæga
þýðingu fyrir útlit manna. Illa hirtar
tennur bera vott um sóðaskap og eru
stórlýti á fólki, jafnvel þó það sé
að öðru leyti snoturt. Tennurnar eiga
að vera reglulegar og bilin á milli
þeirra hvorki of stór eða of lítil. Auk
þess að fá sér tennur í stað þeirra,
er vanta, og láta gera við skemmdar
og skakkar tennur, þarf iðulega að
hreinsa tannstein af tönnum og húð,
er vill setjast á þær. Tennurnar eru
hvítar, gulhvítar eða bláhvítar á lit.
1 mönnum, sem mikið reykja, verða
tennumar oft grágular á lit. Skemmd-
ar tennur eru tíðasta orsök and-
remmu. Þó geta magasjúkdómar,
hægðatregða, háls- og nefsjúkdómar
verið þess valdandi. Er réttara að
leita læknis við þessum kvilla.
Við tannsnyrtingu er notaður
bursti, tannsápa, tannduft eða tann-
vatn. Áður en tennurnar eru burst-
aðar, skal ævinlega skola munninn
rækilega. Tannburstinn sé hæfilega
stór og stinnur. Skal bursta alla
tannfleti sem rækilegast. Ef tann-
holdið er heilbrigt, á ekki að blæða
úr því eftir burstun.
Tannsápa er krít og kölsúrt kalk,
uppleyst í glyserini og tragant (eins-
konar gúm, sem fæst úr jurt einni).
Smyrslin eru lituð með karmíni og
bragðið bætt með olíu, t. d. anis-,.
eukalyptus- eða piparmyntuolíu. I
tanndufti eru sömu efni og í tann-
sápu.
Tannvatn er ilmandi og sótthreins-
andi efni, leyst upp í vínanda. Til
sótthreinsunar er haft thymol, benzoe-
sýra, kanelolía, nellíkuolía og klór-
súrt kalí. Bezta munnskolvatn til að
nema burtu andremmu er 3% vatns-
sýringur, 1 teskeið í glas af volgu
vatni.
(Úr bókinni
,,Fegrun og snyrting“).
Jurtalitun.
„Islenzk ull“ hefir nýlega gefið út
tvo bæklinga. Annar heitir „Prjón-
les. I. Handbók í vélprjóni” og er
eftir Kristinu Árnadóttur. Hin heitir
„Jurtalitun. Forsagnir", og er eftir
Kristínu Þorsteinsdóttur. Birtum vér
eina forsögn úr þeirri síðarnefndu
nýlega hér í blaðinu. Hér fer önnur
á eftir:
„Grámosi (Parmelia saxatilis).
300 gr. band.
600 — grámosi.
45 — álún.
Bandið er soðið í álúnsvatni eina
klst. Mosinn er settur i gisinn lérefts-
poka og látinn liggja x bleyti einn
sólarhring. Síðan soðinn ásamt band-
inu y2 klst. Því næst er bandið soðið
í hreinu vatni y2 klst. Sterkari blæ-
brigði fást með því að bæta við meiri
mosa. Gott að hvolfa rist eða blikk-
plötu með götum yfir mosann í pott-
inum og þarf þá enga léreftspoka
utan um hann.“
„Látið ekki hugfallast," sagði bryt-
inn við farþega, sem var sárþjáður
af sjóveiki. „Enginn hefir nokkurn-
tíma dáið úr sjóveiki."
„1 guðanna bænum segið ekki
þetta!“ sagði farþeginn. „Vonin um
að fá að deyja, er það eina, sem hald-
ið hefir lífinu í mér.“
NOTIÐ eingöngu
STÍFELSI
Heildsölubirgðir:
GUÐMUNDUR ÓLAFSSONtCO.
Austurstræti 14. — Sími 5904.
Swaw
rakkrem mýkir og
styrkir húðina og
gerir raksturinn að
ánægju.
Heildsölubirgðir:
Agnar Norðfjörð & Co.h.f.
Sími 3183.
Dr.theol. JÓIV UELGASOIV:
Árbækurnar skýra frá
öllu því helzta, ergerzt
hefir í Reykjavík í
150 ár.