Vikan


Vikan - 14.10.1943, Blaðsíða 14

Vikan - 14.10.1943, Blaðsíða 14
14 VIKAN, nr. 41, 1943 með öllum ráðum að hefna sín á honum, þó það vildi ekki heppnast. Einu sinni gerði hann sig að dálitilli flugu og lagðist undir skánina á mjólk- inni í aski prestsins, og ætlaði sér þannig að komast ofan í hann og drepa hann. En þegar Sæmundur tók askinn, sá hann undir eins flug- una, vafði skáninni utan um hana, líknarbelg þar utan um og lét böggulinn út á altari. Þar varð flugan að hýrast á meðan Sæmundur embættaði í næsta skipti á eftir. Þegar úti var leysti prestur upp böggulinn og sleppti kölska burtu. Er það haft fyrir satt að köls'ki hafi aldrei þótzt komast i verri kröggur, en að liggja á altarinu um embættið Jjjá Sæmundi presti. Jónsmessa hefir lengi verið höfð í hávegum, en úr helgi- dagatölu var hún tekin með kóngsbréfi 26. október 1770. Þó var Jónsmessunóttin í öllu meiri metum til forna, en dagurinn á eftir, því hún þólti bezt fallin til að fá sér bæði kraft- grös og náttúrusteina. Þá nótt er og döggin svo heilnæm, að hver sá, sem veltir sér ber í henm, verður alheill sjúkleika síns, hvað sem að honum gengur. Sömu nótt hafa og heppnast vel útisetur á krossgötum, Helgu-hóll. Hjá Grund í Eyjafirði er hóll einn, er nefnist Helgu-hóll. 1 þeim hól er sagt, að Grundar-Helga hafi látið haugsetja sig, en hún var auðkona hin mesta og þar eftir ágjörn, sem síðar verður getið, og segja Eyfirðingar að hún hafi lifað, þegar svartidauði geisaði hér. Sagt er, að hún hafi látið bera fé mikið í hól þenna; en er menn fóru að grafa í hann, sýridist þeim Grundar- kirkja vera að brenna. Hlupu þeir þá til og vildu slökkva eldinn; en þetta voru eintómar missýningar, til að aftra grafarmönnum frá fyrirtæki sinu. „Oft er ljótur draumur fyrir litlu efni.“ Einu sinni vaknaði kerling i rúmi sinu fyrir ofan karl sinn með miklum gráti. Karl leitaðist við að hugga hana, og spurði hana, hvað að henni gengi. Kerling sagði sig hafa dreymt ógurlega ljótan draum. „Hvað dreymdi þig, skepnan mín?“ segir karlinn. „Minnstu ekki á það,“ sagði kerling, og fór að snökta; „mig dreymdi, að guð ætlaði að taka mig til sín.“ Þá segir karl: „Settu þetta ekki fyrir þig, kelli min; oft er ljótur draumur fyrir litlu efni.“ Öfugmælavísur. Heiðbjart loft í hreggi sést, hátt trúi ég þorskur syngi, skarn í lini skartar bezt, skást trúi’ ég leiran klingi. Bezt úr tjöru blekið er, breytta’ að rita stafi. Á hafinu sést oft hrafnager, helzt í miðju kafi. „Það heyrist ekki hundsins mál.“ Einu sinni komst hundur inn í kirkju, þegar presturinn var kominn upp í stólinn. Tekur þá hundurinn að gelta svo hátt, að söfnuðurinn truflast og heyrir ekkert til prestsins. Meðhjálp- arinn hleypur þá til og ætlar að reka hundinn út úr kirkjunni; en af því honum var svo mikið í hug, mismælti hann sig svo háskalega, að hann segir: „Það heyrist ekki hundsins mál fyrir helvítis kjaftinum á prestinum." Að binda eða fanga mann með nálþræði. Sá, sem á að hneppa í fjötrana, situr fyrst og réttir hendumar undir hnésbætumar innanfótar, sína höndina undir hvora hnésbót. Hendumar verða að ná út undan fótleggjunum. Því næst er hann bundinn saman með einum nálþræði á báðum þumalfingrunum, samanlögðum, og það getur hann ekki slitið, hversu sterkur sem hann er. (Isl. skemmtanir). Illþurrka. Á skarðinu miðja vegu milli Skarðs og Búð- ardals, er dys og varða er heitir Illþurrka, er þar dysjuð nom eður heiðin vond kona, sem hataði söng og messu, og er því dysjuð mitt á milli kirknanna i Skarði og Búðardal, þar sem ekki heyrist klukknahljóð frá hvorugri kirkj- unni. Hver maður, sem í fyrsta sinni ríður fram hjá Illþurrku á að kasta steini í dys hennar. „Ég ætlaði ofan hvort sem var.“ Einnu sinni ætlaði kerlingin ofan lúgugatið og fram í baðstofu. En í stiganum skrikaði henni fótur, stakst á höfuðið og hálsbrotnaði. En í fluginu heyrðu menn kerlingu segja: „Ég ætlaði ofan hvort sem var.“ Þetta er síðan haft að máltæki, ef einhverjum ferst hrapalega, og lætur sér ekki bilt við verða: „Eg ætlaði ofan hvort sem var.“ | Þessi laglega unga stúlka heitir l : Irene Manning, hún er bæði í „útvarps- og filmstjarna” í Holly- wood. 1 'íllllllllllllllllllllllllllll■■■•■■■■••■••• ■•■■■■■■■■■•IIIIÉIllllllllllllllllllllllllllll11111^1 9 Svar við orðaþraut á bls. 13. LÆKJABTORG. LAKUR Æ V ARI KERFI JÁRNI AFLÓA RENGI TÁRIN OKINN REKUR G YRÐ A Svör við spurningum á bls. 4. 1. Davíð Stefánsson. 2. Árið 1939. 3. 257 kílómetrar. 4. Árið 1902. 1 5. Stephan G. Stephansson, í skuggsjá haustsins." í kvæðinu „Svipir 6. Hann var tékkneskur og til 1904. var uppi frá 1841 7. Árið 1908. 8. 1 Suðaustur-Asíu. Farið var að drekka te í Evrópu á 17. öld. 9. Frá 1516 til 1700. 10. Rússar. Vikunnar. Lárétt skýring: — 1. rödd. — 3. skapkona. — 9. syndug. — 12. fjöldi. — 13. nálægt. — 14. klukkum. — 16. öðlast. — 17. hól. —- 20. ber yfir. — 22. forfeðr- um. — 23. líta. — 25. fora. — 26. kveðið. — 27. hvöss. — 29. slæm. — 31. hraustur. — 32. fóta- búnað. — 33. veiðarfæri. — 35. skepna. — 37. hreyfing. — 38. útskagi. — 40. grasrindi. — 41. keipa. — 42. brigða. — 44. skip. — 45. bára. — 46. ítæka. — 49. ógefin. — 51. ull. — 53. pyngjan, — 54. leit. — 55. slægja. — 57. bors. — 58. at- viksorð. — 59. verkfæri (fornt). — 60. kærleik- ur. — 62. bæirnir. — 64. fjöldi. — 66. fé. — 68. guðir. — 69. útibú. — 71. skart. — 74. aðgreina. — 76. gríp. — 77. bjáni. — 79. mjólkurmatur. — 80. leðurband. — 81. atviksorð. — 82. kvæði eftir H. Hafstein. — 83. þyngdarein. Lóðrétt skýring: 1. straumur. — 2. bæn. — 3. kvæði. — 4. inn- matur (búinn til úr görnum). — 5. tenging. — 6. grip. — 7. ófrið. — 8. lest. — 10. vafi. — 11. ásaka. — 13. boli. — 15. góði. — 18. málmur. — 19. tala. — 21. höfuðbúnað. — 23. hristu. — 24. fljótin. — 26. hugmyndatákn. — 27. frændlið. — 28. myntina. — 30. beygi. — 31. neita aö sverja. — 32. sjódýr. — 34. dvel. — 36. óskiljanlegt tal. — 38. ilmgresis. — 39. skipsendi. -— 41. negli. — 43. söngrödd. — 47. stanza. — 48. sjór gengur á land (við aðfall). — 49. ófær (á hestum). — 50. atviksorð. — 52. jákvæði. — 54. fleiður. — 56. hæðir. — 59. dýrindis vefnaður. — 61. dúkur. — 63. hár. — 64. vopn. — 65. húsdýr. — 67. drykk- ur. — 69. kennsl. — 70. til ölgerðar. — 72. slung- in. — 73. grasgeira. — 74. þykkni (á lofti). — 75. hestur. — 78. ónefndur. — 79. sk.st. Lausn á 203. krossgátu Vikunnar. Lárétt: — 1. B.S.R. —1 3. þröstur. — 9. hóf. — 12. ók. — 13. hrós. — 14. álas. — 16. fæ. — 17, forlög. — 20. lundur. — 22. eim. — 23. sóa. — 25. far. — 26. bið. — 27. kvars. — 29. rót. ■— 31. ráð. — 32. svo. — 33. láu. — 35. sög. -— 37. ét. — 38. skelfingu. — 40. má. — 41. hlýða. — 42. rigna. — 44. trúu. — 45. gufa. — 46. skáir. — 49. ígerð. — 51. af. — 53. unnustuna. — 54. ás. — 55. tám. — 57. agn. — 58. ann. — 59. Ima. — 60. ket. — 62. sakka. — 64. ósa. — 66. rak. — 68. nös. — 69. æra. ■— 71. lagleg. — 74. ófarir. — 76. ár. — 77. apar. — 79. æður. — 80. lá. — 81. afi. —- 82. plástur. — 83. amt. Lóðrétt: — 1. bófi. —• 2. sko. — 3. þröm. — 4. róg. — 5. ös. — 6. tá. — 7. ull. — 8. rauf. — 10. ófu. — 11. færi. — 13. hlið. — 15. snar. — 18. reið. — 19. nóa. — 21. drós. — 23. svola. — 24. arlir. — 26. bát. — 27. kveðlings. — 28. sáning- una. ■— 30. tóm. — 31. réttlát. — 32. ský. — 34. ugg. — 36. gálausa. — 38. sluku. — 39. ungra. — 41. hús. — 43. auð. -— 47. ána. — 48. runan. —' 49. ítaks. — 50. enn. — 52. fák. — 54. áma. — 56. merg. — 59. ísar. — 61. tala. — 63. kös. — 64. órar. — 65. fláa. -— 67. kepp. — 69. æfur. — 70. grát. — 72. arf. — 73. gal, — 7.4. óðu. 75. ilm. — 78. rá. — 79. æt.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.