Vikan


Vikan - 11.11.1943, Blaðsíða 14

Vikan - 11.11.1943, Blaðsíða 14
14 VIKAN, nr. 45,. 1943 Ef tveir kveða í einu, sína visuna hver, skemmt- ir maöur skrattanum. Ef maður veifar í kringum sig staf, eða keyri eða tág, eða einhverju því, sem þytur kemur af, þá fælir maður frá sér heilagan anda. Aðrir segja: „Það má ekki, því enginn veit, hvað í loftinu býr.“ Ekki má eta eymamark af kindarhöfðum, þá verður maður sauðaþjófur. Ekki má drepa færilús, þá verður maður aldrei heppinn með sauðfé. Ekki má kveða eða syngja í búri, því þá kveður maður sult í búrið, eða „syngur óblessun í búrið.“ Ekki má bera hrafntinnu í bæ, hún vekur ósam- lyndi milli hjónanna. Ef börn blóta, kemur svartur blettur á tunguna á þeim. Dœmið eigi Framhald af bls. 4. „Ég, sem var viti mínu fjær yfir þessu hræðilega atviki, gaf frænda mínum bend- ingu, hann gekk að ókunnuga manninum og sagði við hann: „Ef ég áliti yður djarfari, herra minn, mundi ég ekki láta þær tilfinningar í ljósi í orðum, sem þessi óhæfa framkoma yðar vekur.“ Liðsforinginn horfði á mig með ein- kennilegu augnaráði. En þegar frændi minn skellti á hann móðguninni, deplaði hann augunum mjög og lokaði þeim svo alveg, eins og hann þjáðist meira en með orðum væri lýst. Kinnar hans gátu ekki orðið fölari en þær voru, og varirnar urðu nú alveg hvítar. Hann sagði ekki orð. Þögn hans gerði mig alveg hamslausa, ég trúði ekki, að svona kröftugur maður gæti verið svona ragur, og í reiði minni, vonbrigðum og forvitni vildi ég koma hon- um í hann krappann. Með spotti í augna- ráði og röddu, sagði ég þess vegna við frænda minn: „Löðrungi þínum mundi vera illa komið fyrir, René! Þessi maður mundi ekki einu sinni hafa kjark til þess að lyfta hendinni, og láta sem hann ætlaði að endurgjalda hann.“ Eg hafði varla sleppt orðinu, þegar ég sá, hvað ég hafði talað, hryllilega í æði mínu. Sérhver dráttur í hinu náföla andliti afmyndaðist ægilega í hinni örvæntingar- fullu baráttu, sem hann átti við sjálfan sig. Svo stamaði hann með röddu, sem ég gleymi ekki meðan ég lifi — röddu, sem móðgunin gerði daufa og hljómlausa, rödd, sem var eins og niðurbældur ekki: „Ég er ekki ragur, ungfrú, en þér eruð miskunnarlaus. 1 grimmúð yðar, reynið þér að komast að íejmdarmáli, sem engin skömm er að, og Sém þó næstum er skömm fyrir mig, sem hefi verið stoltur af krafti mínum og hugrekki. Ekkert er mér erfið- ara en að sætta mig við óhamingju mína, og ekkert er mér leiðara en að biðja um meðaumkun annarra manna — og einkum yðar, ungfrú. En þér vilduð það, og hlustið þess vegna á játningu mína. Árið 1870 var ég liðþjálfi í verkfræðingaherdeildinni og var með í því, að sprengja brúna við Vern- euil í loft upp, til þess að varna Prússum vegar, og þar mörðust báðir handleggirn- ir af mér upp að olnboga. Ég er svo ólán- samlega hjálparvana, að ég get ekki einu sinni sannað það fyrir yður, að ég sé ekki huglaus, því að ég get ekki tekið sveip- kápuna af mér til þess að sýna yður, að ég segi satt.“ Þegar dregið var úr geðshræringunni, sem þessi sára minning vakti, hélt ungfrú Vaubert áfram. „Ég hríðskalf, og mér var orðið ískalt af að heyra þessa játningu." Frændi hennar, René Dubrail, var kom- inn að henni; en án þess að taka eftir hon- um hélt hún áfram: „Ég var svo yfirbuguð, eyðilögð og óttaslegin yfir því, sem ég hafði gert, að maðurinn með sveipkápuna var horfinn, áður en ég var búin að fá svo mikið vald á tilfinningum mínum, að ég gæti beðið hann um fyrirgefningu." „Og það er ég, sem hefi fengið að gjalda þess,“ greip René Dubrail fram í fyrir henni. „Frá þessum tíma hefir hin fagra frænka mín aldrei lofað mér að minnast á hjónaband við sig, og hún hefir aldrei get- að fyrirgefið mér þessa miskunnarlausu og ósanngjörnu framkomu sína.“ Svör við spurningum á bls. 4. 1. Istanbul. 2. Þriðja kona Claudiusar, rómverska keisar- ans. 3. Á tímum Alexanders mikla. 4. Nei. 5. Dickens og Browning. 6. Sinclair L'ewis. 7. 1 Valiadolid á Spáni árið 1506. 8. Rothschildfjölskyldan. 9. Rússneskt strengjahljóðfæri. 10. Nei. Grace Thorpe dóttir Jim Thorpe, sem er mikill knattspyrnumaður og yfirleitt ágætur í öllum íþróttum. Vikunnar. Lárétt skýring: 1. óregla. — 11. sáldra. — 12. á litinn. — 13. skjóða. — 14. ask. — 16. vera til. — 19. erfið- leikar. — 20. siður. — 21. kindina. — 22. þyngd- areining. — 23. sýnileg. —27. sk.st. — 28. kraft- ur. — 29. sekkurinn. — 30. vatnagróður. — 31. tala. — 34. máttarviður. — 35. skemmtilegu við- fangsefnin. — 41. láta dæluna ganga. — 42. ill- deilumar. — 43. skemmdum hlutum. —■ 47. for- setning. —■ 49. tónn. ■— 50. útlim. — 51. stramm- ari. — 52. málæði. ■—■ 53. hryðja. — 56. sk.st. — 57. dagur. — 58. gróða. — 59. blómjurt. —• 61. heilt. — 65. grútarlampa. — 67. lít. — 68. ein- sömul. — 71. mánuð. — 73. hamingja. — 74. bú- staður langt frá sjó. I.óðrétt skýring: 1. lofa. — 2. brigð. — 3. þyngdareining. — 4. drykkjustofa. -— 5. samþykki. — 6, sk.st. — 7. glöð. — 8. verkfæri. — 9. véllíðan. — 10. skraut. — 11. samtök til að verjast óhöppum. — 15. of mæli í tilkynningum. — 17. tilfallna eign. — 18. hjól. — 19. auki. — 24. iðka. — 25. glóð. —• 26. blað. — 27. ótrú. — 32. 1. bekkingar. — 33. líffæri. — 35. áræði. — 36. hljóð. — 37. herma eftir. — 38. málmur. 39. gnípu. — 40. lærði. —1 44. óbundinn. — 45. bugast. -— 46. sjá eftir. — 48. duldi. — 49. rekkjóð. — 54. fæðu. — 55. rit. — 57. rómversk tala. — 60. gjálífi. ■—- 62. skrá. — 63. brún. — 64. þomi. — 66. ámæli. — 68. tvíhljóði. — 70. frumefni. —- 71. bókstafsheiti. — 72. forsetning. Lausn á 207. krossgátu Vikunnar. Lárétt: — 1. Mýrdalssandur. — 11. mát. — 12. ása. — 13. æm. — 14. rót. — 16. ofar. *— 19. agir. •— 20. röð. — 21. æki. — 22. óma. -— 23. vé. — 27. fá. — 28. ata. — 29. skortur. — 30. hör. — 31. la. — 34. NB. — 35. hvílunautum. — 41. aðrar. — 42. æruna. ■— 43. ávinninginn. -— 47. ró. — 49. áð. -— 50. efi. — 51. spámenn. — 52. æra. •— 53. pá. — 56. s.s. — 57. slý. — 58. gæf. — 60. veg. — 61. ultu. — 65. kugg. — 67. rör. — 68. arg. — 71. svo. ■— 73. lóa. — 74. náttúru- lögmál. Lóðrétt: — 1. máf. — 2. ýtar. — 3. dá. — 4„ ask. — 5. la. — 6. sæ. — 7. arm. -— 8. NN. —<-■ 9. urga. — 10. rói. — 11. Mosvallahreppur. — 15. trúarbragðasaga. — 17. rök. — 18. skærin, — 19. ami. — 24. éta. — 25. skál. — 26. augu. — 27. fön. — 32. Svava. — 33. tuma. — 35. hrá. — 36. Iri. —- 37. unn. — 38. ann. — 39. tæi. —■ 40. mun. — 44. næpa. — 45. ilmsæt. — 46. gína. — 48. ófá. — 49. árs. — 54. ól. — 55. sek. — 57. strá. — 60. Gulá. — 62. lön. — 63. frú. — 64. tvö. — 66. gól. — 68. at. — 70. gr. — 71. s. L — 72. og. — i

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.