Vikan


Vikan - 07.06.1945, Page 7

Vikan - 07.06.1945, Page 7
VIKAN, nr. 23, 1945 7 Fyrsta fimleikasýning Jfohátta^éia^s Iþróttafélag Reykjavíkur hef- ír unnið geysimikið starf í þágu líkamsmenntunar þjóðarinnar. Það var merkisviðburður, þegar það hélt fyrstu fimleikasýning- una fyrir þrjátíu og fimm ár- um, 5. júní 1910. Um níu hundr- uð manns komu til að horfa á sýninguna. Á meðal þeirra var Björn ráðherra Jónsson, sem lengi var ritstjóri Isafoldar. Nokkrum dögum seinna skrifaði hann grein í Isafold og sagði þar m. a.: „Ekki hefi ég lifað ánægju- legri dag langar stundir en sunnudaginn var. Hvað bar til? Engin stórtíðindi. (Sjá forsíðu). 'Rjejy.kiapílcux.. En mér fyrir mitt leyti voru það fagnaðartíðindi. Ég var viðstaddur leikfimis- mótið í Barnaskólagarðinum, kapphlaupin á Melunum og sund suður við Skerjafjörð. Sund í sjó, köldum sjó, og óhlýju veðri! Það var yndi að horfa á leik- fimissveitina. Ég segi eins og er, að ég var meirá en lítið hreykinn af að vita þá vera landa mína, hina rösku, fimu og þróttmiklu ungu menn, sem léku þar list sína frammi fyrir al- menningi, svo fjörlega og skemmtilega, sem þeir gerðu það. Menn, sem höfðu varið tómstundum sínum eftir vinnu- tíma til þess að iðka jafn fagra list og þrautmikla þó, sem leik- fimin er, hin fornfræga gríska list, sem aflaði ungum mönnum þá eigi minni frægð með sinni þjóð en nú hljóta menn fyrt.' bókvit og bóklestur. Þetta voru flestir iðnsveinar eða búðar- menn, sem almenningsálitið vel- ur sæti á neðri rimlum mann- félags metorðastigans. Ham- ingjan gefi, að landið ætti ein- um bókabésanum færra en fleira af slíkum mönnum! Og svo að sjá, hvað þeim var prýðilega stjórnað af kenn- ara þeirra, sem hafði eins og þeir, varið tómstundum sínum eftir daglegan vinnutíma til þess að segja þeim til og reyna íþrótt sína með þeim. Og þetta er út- lendur maður, sem leggur þessa rækt við annarlega þjóð: Norð- maðurinn Bertelsen, sjálfsagt alveg þóknunarlaust...“ Kafli þessi er tekinn úr Ald- arfjórðungs minningarriti Iþróttafélags Reykjavíkur, þar sem sagt er frá sýningunni, og segir höfundur þeirrar greinar, „H. f. B.“ þar m. a.: „... Með þessari sýningu má segja, að félagið hafi hafið útbreiðslu- starfsemi sína fyrir fimleikum og leikum og um leið varð hún til þess að styrkja það inn á við og afla því vináttu og fylgis út á við. A. J. Bertelsen var allan þennan tíma bæði formaður og kennari, og hann og meðstjórn- endur hans hvikuðu aldrei frá settu marki. — Bertelsen fór frá Reykjavík til Akureyrar um haustið, og tók þá við stjórn Jón Halldórsson ríkisféhirðir. Þegar við, sem voru með fyrstu árin, lítum um öxl, er það með óblandinni ánægju, og við þökkum allir Bertelsen fyrir, hvað hann var ákveðinn, og hvað hann gerði sér mikið far um að sýna okkur að fimleikar eru ekki aðeins til skemmtunar, heldur geta og eiga að koma að haldi í hinu daglega lífi. . . .“. „GIFT EÐA ÓGIFT“. (Framhald af fols. S). verkafólks í enskri flugvéla- verksmiðju. 1930 varð hann frægur fyrir bókina „Good Companions“, en mesta frægð hafa þó leikrit hans veitt hon- um, „Ég hefi komið hér áður“, lék Leikfélag Reykjavíkur í fyrravetur og þótti mikið til þess koma. Hann: „Segðu þá móður þinni, að ég’ komi í mat til hennar um sjöleyt- ið!“ Elsa: „Ég held að þú elskir mig ekki í raun og veru, Georg.“ Georg: „Af hverju heldurðu það?“ Elsa: „Þú ert aldrei neitt líkur elskendunum, sem maður sér í bíó!“ * Hjónin voru saman í kvikmynda- húsi. Meðan verið var að sýna ástar- atriði, hallaði konan sér að mann- inu og hvíslaði: „Aldrei sýnir þú mér svona ástarhót, eins og þessi maður!“ „Já, en veiztu það ekki, manneskja, að honum er borgað stórfé fyrir að gera þetta.“ Ungur maður, ástfanginn: „Segðu mér, frændi, hvernig á ég að komast að því, hvort hún elskar mig?“ Frændinn (piparsveinn): „Bara kvænast henni, drengur minn, þá verður þú ekki lengur í vafa!" • „Eg sá ungan mann reyna að kyssa dóttur yðar.“ „Og tókst honum það?“ spurði móðirin. „Nei,“ svaraði maðurinn. „Þá hefir það ekki verið dóttir mín!“ sagði móðirin. Skrítlur. Ungur maður (hittir unnustuna siná):' I.angar þig tii þess að borða með mér kvöldverð?" Hún: „Já, elskan!" önnur stúlkan: Hann sagðist elska mig í alvöru! Ég var svo hissa, að ég vissi ekki, hvað ég átti til bragðs að taka! Hin stúlkan: Ég lái þér það svo sem ekki, en ég hefði strax séð, að honum gat ekki verið alvara! Ameriskir flugmenn, sem hafa skotið niður sanitals 64 flugvélar Japana. Litli snáðinn: Ég er nú hættur að taka mark á svona platkörlum! Robert litli er að gráta af þvi að hann saknar pabba og mömmu, sem eru í burtu í þjónustu hersins.

x

Vikan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.