Vikan - 27.03.1947, Blaðsíða 14

14
VIKAN, nr. 13, 1947
sínu. Þú getur fengið það í nótt, Bonitz.
Pabbi verður þama hinum megin.“
Það var Emilie sem talaði og benti þeim
á herbergin.
„Peit fær herbergið við hliðina á þér,“
. sagði Emilie.
Bonitz svaraði ekki en hmkkur komu á
enni hans, þegar hann horfði á þessa tvo
menn fyrir framan sig. Þeir námu staðar
og Peit bauð Reuter góða nótt með handa
bandi. Síðan sneri Peit við og gekk til
þeirra.
„Er búið að búa um í mínu herbergi,
Emilie?,“ spurði hann er hann nálgaðist
þau.
Bonitz þaut upp sem elding, skaust fram
hjá Peit, sem tautaði eitthvað ólundarlega.
Bonitz sá að Reuter lagði höndina á
handfangið, að herbergi sínu. Nú mátti
engu muna. Bonitz skaut af skammbyssu
sinni upp í loftið.
„Reuter sneri sér undrandi við.
„Ertu genginn af göflunum Bonitz?
Hvað gengur eiginlega á ?“
Bonitz hristi höfuðið.
„Burt frá dyrunum!,11 hrópaði hann.
Reuter stóð kyrr. Bonitz heyrði að baki
sér Emilie og Peit tala saman áköf og æst.
En hann flýtti sér til Reuters.
„Taktu lampann!“ sagði hann skipandí
og benti á stoðina þar sem hann hékk.
Reuter hlýddi sem í leiðslu.
„Settu hann þarna,“ sagði Bonitz og
benti á gólfið fyrir framan dyrnar.
Reuter hlýddi sem áður. Bontiz leit yfír
að svölunum.
„Hvað gengur á?“ spurði Peit Laar.
„Emilie komdu ekki nærri þessu, farðu
iinn í stofuna!“ kallaði Bonitz.
„Heyrðu drengur minn, ertu orðinn
bandvitlaus ?“ sagði Reuter.
„Opnaðu dymar og stattu bak við þær,“
sagði Bonitz. „Það er slanga í svefnher-
bergi 'þínu!"
Reuter fölnaði, en Bonitz kreisti höndina
um skammbyssuskeftið. Á broti úr sek-
úndu minntist hann tágakörfunnar, sem
Peit hafði kastað á sorphauginn, eftir að
hann hafði sleppt innihaldi hennar inn
run gluggann á svefnherbergi Reuters, og
nú skildi hann allt samhengið. Peit hafði
haft með sér banvæna eiturslöngu í körf-
tmni!.
Dymar oppnuðust.
Bonitz heyrði einhvern hlaupa hratt en
þunglega upp svalatröppurnar. Það hlaut
að vera Peit.
í sama bili heyrði hann lágt hljóð við
dyrnar. f ljósbjarmanum frá lampanum
sá hann eiturslönguna, sem nálgaðist
hægt. Tvö græn augu færðust nær honum,
alveg niður við gólf.
Bonitz dró andann djúpt og fann að hönd
sín var örugg og styrk. Hann hóf hana
upp og miðaði vandlega.
Skotið drundi í næturkyrrðinni. Hann
sá slönguna kiprast saman í hálfboga og
kastast til jarðar.
Reuter var enn náfölur, en hann staul-
aðist meðfram veggnum. Hann ætlaði að
367.
krossgáta
Vikunnar
Lárétt skýring:
1. hreyfing'. — 4. frá.
— 10. kvarnaði. — 13.
eins. — 15. sunnu. — 16.
bera. — 11. fugl. — 19.
hug. — 20. loðin. — 21.
brúna. — 23. situr. —
25. heyskaparmaður. —
29. tré. — 31. sk. st. —
32. hraða. — 33. ögn. —
34. sk. st. (orka). — 35.
laut. — 37. melrakka. —
39. skyr. fornt. — 41.
heiður. — 42. vís. — 43.
bjartar. — 44. son. — 45.
vex. — 47. mörg. — 48.
starf. — 49. forsetning.
— 50. kvæði. — 51. æð. — 53. innsígli. — 55.
tveir eins. -— 56. hlífðarfats. — 60. timi — 61.
sarga. — 63. hægur. — 64. rúm. — 66. svælu. —
68. hlýri. — 69. veiðarfæríð. — 71. flaustur. —
72. hætta. — 73. friðsamur. — 74. siður.
Lóðrétt skýrmg:
1. enda. — 2. kveiks. — 3. viðviks. — 5. sund.
— 6. hlé. — 7. deild. — 8. ó. — 9. skeyti. — 10.
góðir. — 11. vitlaus. — 12. háttur. — 14. gleðilæti.
— 16. hestur. — 18. ólíkur. — 20. afsláttarhestur.
— 22. glíma. — 23. upphrópun. — 24. helmingað.
26. dvöl. — 27. skraf. — 28. óhreinindin. -— 30.
undin. — 34. flýtir. — 36. mæt. — 38. bókstafur.
-— 40. hundsfrænda. — 41. guði. — 46. mikill. —
47. á hálsi. — 50. óþekkt. — 52. sleggju. — 54.
fótmál. — 56. þétt. — 57. þingdeild. — 58. sk. st.
— 59. vandabundið. — 60. þvælin. — 62. nuddar.
— 63. fótabúnað. — 64. gjald. — 65. Ásynja. —
67. vend! — 69. handasama. — 70. elta.
Lausn á 366. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: — 1. hol. — 4. stokkur. — 10. lóm. —
13. árás. — 15. staur. — 16. vola. — 17. skraf.
— 19. afl. — 20. bikar. — 21. aukum. — 23. fótar.
— 25. skráargatið. — 29. ló. — 31. au. — 32. far.
— 33. að. — 34. B. F. — 35. ask. — 37. fel. —
39. ósk. — 41. sal. — 42. skynji. — 43. klukka. —
44. kæn. — 45. önn. — 47. sóa. — 48. ýkt. — 49.
ar. — 50. K.R. — 51. ask. — 53. s. s. — 55. at.
— 56. fæðuskortur. — 60. götum. —- 61. sumir. —
63. kátir. — 64. öls. — 66. rufum. — 68. ofin. —
69. álmur. — 71. rani. — 72. man. — 73. aldamót.
— 74. nag.
þakka fyrir, en Bonitz hristi höfuðið og
gekk upp.
Emilie stóð á svölunum. Hún varp önd-
inni léttar. Augu hennar geisluðu af að-
dáun og ást er Bonitz gekk til hennar.
Varir hennar titruðu og hún ætlaði að
taka í hönd hans. Hann gekk framhjá
henni og lengra inn á svalirnar.
Peit Laar reyndi að brosa. Bonitz gekk
fast að honum, rétti út höndina og sagði
skipandi:
„Samninginn!“
Peit Laar ætlaði að fara að útskýra.
Bonitz þreif í bringu hans og sagði
ískyggilega rólega:
„Samninginn!"
Þegar Peit Laar snautaði út úr húsinu
var Reuter niðri á fletinum og horfði á
hann, en Peit forðaðist að líta á hann.
En uppi á svölunum stóð Emilie enn í
sömu sporum. Bonitz gekk beint til henn-
ar, hún tyllti sér á tá og bauð honum blíð-
lega varir sínar, um leið og hún hvíslaði
ástúðlega nafn hans.
Lóðrétt: — 1. hás. — 2. orka. — 3. Lárus. — 5.
t. s. — 6. ota. — 7. kafara. — 8. kul. — 9. —ur.
— 10. lokað. — 11. ólar. — 12. mar. — 14. sakka.
— 16. vitið. — 18. Furufjörður. — 20. bótaklast-
ur. — 22. má. — 23. fa. — 24. flaskan. — 26. afl.
— 27. gró. — 28. óflatta. — 30. óskær. — 34.
bakka. — 36. kyn. — 38. ein. — 40. skó. — 41.
ský. — 46. nas. — 47. sko! — 50. kætirí. — 52.
skálma. — 54. sumur. — 56. fötin. — 57. um. —
58. r. s. — 59. rifan. — 60. gáfa. — 62. runa. —
63. kom. — 64. öld. — 65. sum. — 67. mig. — 69.
ál. — 70. ró.
Svör við Veiztn—? á bls. 4:
1. Það er hægt að finna bilunarstaði á sæsím-
anum með því að mæla rafmagnsmótstöðuna
við hvorn endann.
2. Charles Spencer Chaplin.
3. 13,6.
4. Hæstu afbrigði geta orðið 180 cm. að hæð.
5. 14. ágúst 1941.
6. Miguel de Cervantes Saavedra og var
spænskur, fæddur 1547, dáinn 1616.
7. Skarkolinn.
8. 27. janúar 1907.
9. Ca. 20%.
10. Dr. Kurt Schumacher.
BKRÍTLUR
Biskup nokkur átti páfagauk, sem var afar
orðljótur. Fyrri eigandi fuglsins hafði verið sjó-
maður. Dag nokkurn er bölv og ragn fuglsins tók
út yfir allan þjófabálk, þá reiddist biskupinn og
þreif páfagaukinn og hristi hann duglega. Páfa-
gaukurinn var dasaður um stund en skrækti
síðan: „Heyrðu kunningi, það helvízkur sjógang-
ur núna.“
Ungi maðurinn: „Hvað kostar giftingarleyfi?"
Yfirvaldið: „Tuttugu og fimm skildinga og
laun yðar alla ævi.“