Menntamál - 01.02.1931, Blaðsíða 3

MENNTAMAL
ÚTGEFANDl: ÁSGEIR ÁSGEIRSSON
V. ÁR Febr 1931. 2. BLAÐ
Launamál kennara.
Liðin eru 12 ár síðan sett voru lög- þau, sem nú gilcla, um
skipun kennara og laun þeirra. Voru þau, til að byrja með, vel
viðunanleg réttarbót, miðað við þau ósköp, sem kennarar höfðu
áður við að búa. En er stundir liðu, og gallar dýrtíðaruþbótar-
innar tóku að verða tilfinnanlegir, kom það í ljós, að laun ]>au,
sem kennurum eru gerð með lögum þessum, eru allsendis ófull-
nægjandi. Sá rangláti reikningur á dýrtiðaruppbót, sem tekinn
var upp til hægriverka, kemur vitanlegá harðast niður á þeim.sem
lægstu stofnlaunin voru skömmtuð, og máttu þvi ekkert missa.
Þótt kennarar hafi lengur en nokkur önnur launastétt þagað
um kjör sín, er það ekki fyrir þá sök, að minna hafi kreppt að
þeim en öðrum. Hitt er heldur, að þeir voru áður litlu góðu
vanir, og svo hitt, að stéttarsamheldnin var ekki til meðal kenn-
ara fyr en nú á síðari árum, og skortir mjög á enn, að vel sé
í því efni.
Á ársþingi kennara 1929 var launamálinu fyrst hreyft. Nefncl
var skipuð til að hefja unclirbúning. Safnaði hún að sér ýmsum
gögnurn, erlendum og innlendum, athugaði hverra þurftarlauna
yrði að krefjast, og studdist um það bæði við útreikninga frá
Hagstofu íslands, og niðurstöður launanefndar þeirrar, er Sam-
band starfsmanna ríkisins hafði sett til að íhuga launamál sín.
Á ársþingi kennara 1930 lagði launamálanefndin fram bráða-
birgðatillögur og bað félaga að íhuga þær gaumgæfilega og gera
athugasemdir við. Launamálanefndin var svo kosin af nýju og
henni íalið að halcla áfram að unclirbúa rnálið. Eftir áramótin