Menntamál - 01.03.1932, Blaðsíða 10

56
MENNTAMÁL
ingar í uppeldisvísindum og verklegrar kennsluæfingar. Auk
þess má ljúka slíku prófi í einni eÖa fleirum almennum fræÖi-
greinum. Kröfur um þekkingu og sjálfstæða rannsókn skulu
vera svipaðar viÖ meira kennarapróf, og gerist við kennara-
próf i háskólum.
5. grein. Kennarar með meira kennaraprófi sitja fyrir öðr-
um um kennarastörf i þeim greinum, er þeir hafa lokið sér-
prófi í.
6. grein. Að öðru leyti fer um prófstofnun þessa eftir því,
sem tiltekið verður í reglugerð, er kennslumálaráðuneytið set-
ur í samráði við fræðslumálanefnd.
Greinargerð.
Fjölmörgum kennurum er Ijós nauðsyn þess, að afla sér meiri
þekkingar og menntunar, almennrar og uppeldisfræðilegrar, en
þeir fá í Kennaraskólanum. Margir þeirra afla sér framhalds-
menntunar af eigin ramleik, bóklestri og utanferðum. Sjálfs-
menntun þessi verður oft ærið víðtæk og notadrjúg. Rétt virð-
ist og eðlilegt, að ríkið kveðji kennara til sjálfsmenntunar,
greiði þeim aðgang að hjálpartækjum og leiðbeiningum færra
manna, og veiti þeim kost á, að sanna menntun sína og fá
hana viðurkennda, er örðugan námsróður sækja á eigin spýtur.
Þetta er því réttmætara, sem kennarar fá ekki þá sérmenntun,
er talin verður svara kröfum tímans, í kennaraskóla ríkisins.
Prófstofnun sú, er frumvarp þetta gerir ráð fyrir, er hugsað
sem handhægt og ódýrt ráð til að leiðbeina kennurum um fram-
haldsnám og sanna kunnáttu þeirra, er slikt nám stunda. Gert
er ráð fyrir, að prófnefndin njóti engra eða mjög lágra launa,
svo að kostnaður við prófstofnunina verður mjög lítill. Rétt
verður að teljast, að prófnefnd sé skipuð aðeins til skamms
tíma í senn, svo sem frv. kveður á um, því að hér má eigi
verða stirð og dauð stofnun, heldur lifandi og síung. Mjög
mikið veltur á þvi, að í nefndina veljist þeir menn, er fær-
astir teljast til þess á hverjum tíma, að beina námi kennara
og rannsóknum í réttar áttir og í samræmi við það, sem bezt