Menntamál - 01.03.1932, Qupperneq 15

MENNTAMÁL
61
FélagiÖ géfur út nýskólarit (mánaðarblöð) á flestum þjóð-
rmálum Evrópu samtímis. En fréttir af starfi félagsins eru
igefnar frá aðalskrifstofunni í London.
Enska deildin hefir nú valið sér nýjan forseta, Salter Davies
að nafni, og flutti hann fyrstu forsetaræðu sína á nýafstöðnu
þingi enskra nýskólamanna. Aðalinntak þessarar ræðu Davies’
var á þessa leið, mjög dregið saman:
— — — ,,Eg er fús að játa, að ekkert er til, sem segja
má, að sé að öllu leyti nýtt. Svo er einnig varið um uppeldið.
En ef við lítum á uppeldisstarfið í dag, þá getur okkur ekki
blandast hugur um, hve það er afar frábrugðið uppeldinu, eins
og það var í gær. Svo mjög fer uppeldisstarfið nú aðrar leiðir
■en áður var, að með rökum mætti segja, að runnin væru upp
tímamót í sögu uppeldisins í heiminum.
— ■—■ — Hverjar eru þá nýjungar þær i uppeldi, sem slíkt
lífrænt gildi virðast hafa fram yfir það, sem áður var?
Uppeldið i gær lagði óhæfilega rnikla áherzlu á að halda
fróðleik að nemendunum, troða í þá vizku kcnnarans og bókanna.
'Og það v ar álitin skylda kennarans, að láta nemendurna læra
allt það, sem hann kunni og þeir á nokkurn hátt gátu tekið
á móti, hvort sem nemendunum líkaði betur eða ver, eða þeim
var það eðlilegt eður eigi. — ■— — Dickens gaf eitt sinn þessa
skýringu á markmiði uppeldis: „að lijálpa til uppvaxtar og
þroska nytsömmn og hamingjusömum mönnum og konum“.
Og þótt eg viðurkenni, að uppeldi gamla tímans hafi oft beitt
hörku og skilningsleysi við uppvaxandi æsku, þá þurfa hinir
framsæknu uppeldisfræðingar nýja skólans að minnast þess vel,
að oft geta hindranir og þvinganir verið nauðsynleg skilyrði
íyrir sönnu frelsi. — Kennurum nýja skólans hættir oít til, að
tala of margt og gera allt of mikið fyrir nemendurna. En sú
raunverulega skylda kennarans er, á hvern þann hátt sem hann
getur beztan fundið, að laða fram til starfs og þroska þau
góðu öfl, sem í barninu búa, vekja sem auðið er, i barninu
jgöfugmennið, hetjuna og athafnaþörfina til góðra framkvæmda."
— í lok ræðu sinnar sagði Davies, að sér virtist hægt að