Menntamál - 01.12.1951, Síða 3

MENNTAMÁL
XXIV., 4.
NÓV.—DES.
1951
Úr bréfum frá Glanzelius.
Max Glanzelius kennari i
Gautaborg er mörgum íslenzk-
um kennurum að góðu kunn-
ur, frá því að hann kenndi á
námsskeiöi, sem haldið var í
Reykjavík á vegum S. í. B. vor-
ið 1946. Glanzelius er meðal
þekktustu kennara i Svíþjóð
sem brautryðjandi í nýjum
vinnubrögðum í kennslu. Hann
hefur gefið út ásamt þremur
öðrum kennurum í Gautaborg
bók um vinnubrögð sín. Heitir
hún Várt arbetssátt og heíur
vakið mikla athygli um Norður-
lönd. — Glanzelius hcldur alltaf
tryggð við ísland, síðan hann
dvaldist hér, og hugleiðir íslenzk
uppeldismál, eins og sjá má m.
a. af bréfkafla, sem hér fer á
eftir. — Þeir kaflar, sem hér
eru birtir, eru teknir úr bréfuni
til Jónasar B. Jónssonar fræðslu-
fulltrúa, sem heíur náin kynni af starfi Glanzeliuss. Bréf Glanzeliuss
bera þess órækt vitni, að hann er rnaður, sem gegnir köllun sinni af
lífi og sál. Þau varpa einnig ljósi yfir það merkilega starf, sem hann
vinnur. — Og nú örlar lítillega aftur á áhuga meðal íslenzkra kenn-
ara að taka upp slík vinnubrögð. Þess vegna eru þessir kaflar birtir,
ef þeir mættu verða til þess að örva þann áhuga.
Úr bréfi frá H. maí 1951.
„Hjá drengjunum mínum í fullnaðarprófsdeildinni
stendur nú kollhríðin yfir. Þeir eiga nú nærri því allir að
gerast beinir þátttakendur í atvinnulífinu. Þetta eru orðnir
vöxtulegir piltar. Gesti ber oft að garði hér í skólanum.