Vorið - 01.12.1967, Blaðsíða 16

HJÁ LÆKNINUM
PERSÓNUR: Lœknirinn, Litla kerling-
in, frú Jónína, Kalli, sonur hennar, frú
Pelrína, Anna Soffía, dóttir hennar. •—;
LÆKNIRINN: Gjörðu svo vel að ganga
inn kona góð. (Lítil kerling kemur
inn og hneigir sig djúpt. Hún er með
körfu).
KERLINGIN: Góðan dag, góðan dag,
kæri læknir.
LÆKNIRINN: Hvernig líður þér í
dag?
KERLINGIN: Þökk kæri læknir, mér
líður sæmilega, þó að ég finni svolítið
til eins og ævinlega.
LÆKNIRINN: Hvaða erindi áttu þá
hingað?
KERLINGIN (leysir klút ofan af körf-
unni): Sjáðu, annar fóturinn er bólg-
inn á kisu litlu, og líklega hefur eitt-
hvað stungist upp í hann.
LÆKNIRINN: Þá skaltu fara til dýra-
læknisins.
KERLINGIN: Hvers vegna það?
LÆKNIRINN (hærra): Ég sagði að þú
ættir að fara til dýralæknisins.
KERLINGIN: Er læknirinn ekki svo
lærður að hann geti læknað dýr?
LÆKNIRINN: Heldurðu að ég hafi
tíma til að lækna ketti?
KERLINGIN: En lítið aðeins á fótinn,
kæri læknir. (Lyftir fætinum á kettin-
um).
LÆKNIRINN: Sérðu ekki að kötturinn
hefur fengið flís í fótinn?
KERLINGIN: Nei,gleraugun mín broln-
uðu og þá sé ég svo illa.
LÆNIRINN (tekur litla töng og dregui'
flísina út): Jæja, nú batnar honum
fljótt í fætinum. Vertu sæl, kona góð.
KERLINGIN: Þökk, kæri læknir. Og
kisa litla þakkar líka. Vertu sæll.
(Hneigir sig og fer. Frú Jónína kem-
ur inn með dreng.)
JÓNÍNA: Góðan daginn, Jæknir.
Hneigðu þig fyrir lækninum, Kalli-
(Kalli er með fýlusvip og felur sig bak
við mömmu sína.)
LÆKNIRINN: Hvað gengur að Kalla?
JÓNÍNA: Það er eitthvað að höfð-
inu á honum, því að hann gleymir
öllu.
LÆKNIRINN: Hverju gleymir hann?
JÓNÍNA: Öllum hlutum. Hann gleymir
að fara í skólann, nema einhver fylgJ
honum. Hann gleymir bókunum sín-
um og gleymir að lesa lexíurnar sín-
ar. Ef ég sendi hann í búð, þá gleymii'
hann hvað hann á að kaupa. 1 síðasta
skipti keypti hann rúsínur í staðinn
fyrir sápu.
LÆNIRINN: Jæja, þetta er leiðinlegur
sjúkdómur. (Bankar í höfuðið á hon-
um og hlustar). Já, hljómurinn er
ekki góður. Gaptu Kalli. Það er ekk-
ert að hálsinum. Réltu út úr þér tung-
una. (Kalli réttir út Úr sér tunguna.)
LÆKNIRINN (hristir höfuðið): Hún
lítur illa út.
158 VORIÐ