Bjarmi - 01.05.1919, Side 16

• 80
B JARMI
Sálgæsla og alt trúmálastarf presta utan
kirkju var honum ókunnugt og »óparft«,
og »ósennilegt« að messur fjölguðu.
Vilji því prestar i alvöru fá fjárveit-
ingarvald þjóðarjnnar til að bæta launa-
kjörin — og það er ólíklegt að þeim sje
það ekki alvörumál, — þá veitir þeim
ekki af að sannfæra »háttvirta kjósendur«
um að þeim s eeinnigalvaraaðstarfaaðtrú-
máluin fleiri daga ársins en messudagana.
Annars kynni svo að fara fyr en varir,
að kirkjumálastefna íslenskra kjósenda
yrði ekki ósvipuð stefnu Bolsjevika
Helgidagaspjöll. Tíminn vítti um
daginn í röggsamlegri grein það hneyksli,
að stúdentar í Reykjavik skyldu halda
dansleik á þriðjudaginn í »kyrru vikunni«,
og benti jafnframt á hvað sívaxandi
helgidagavinna væri óhæf bæði frá kirkju-
legu, heilbrigðislegu og heimilisræknar
sjónariniði. Litlu síðar (22. f. m.) skrifar
Ól. B. Björnsson Ákranesi, skorinorða
umkvörtun út af ferðaáætlun gufubátsins
»Skjaldar«, er annaðist flutninga milli
Reykjavíkur og Borgarness í velur sem
leið. Af 14 áætlunarferöum á hann 7 sinn-
um að fara og koma á helgum dögum
og sjálfir páskadagarnir þar meðtaldir.
Hann segir meðal annars:
»Mjer finst það átakanlega leiðinlegt,
og mjög svo skammarlegt, hvað virðingar-
leysi fyrir lielgidagahaldi er á háu stigi
lijá þjóðinni, þvi sú þjóð sem í anda og
sannleika er ekki kristnari en það að
hún notar hvern helgan dag sem virkan,
er alls eigi á þeirri braut að geta, svó
vel fari, stjórnað sjer sjálf«.
Pví miður er þessi lotningarskortur
gamall orðinn sumstaðar í landinu. T. d.
mörg ár siðan að dansleikur var haldinn
á sjálfan föstudaginn langa í kauptúni á
Austfjörðum. Sagt er að sumir nýmæla-
menn eða uppskafningar vilji sýna í
verki, fyrirlitningu sína á »kirkjutrúnni«,
með því að stofna til einhvers »gleðskapr
ar« þann dag.
Sjálfur fór jeg um norðlenska sveit
rjett hjá kaupstað á sunnudegi fyrir fáum
árum og sá þar fólk á ellefu stöðum við
ýms heyskaparstörf, enda þótt alveg væri
þurklaust.
Nágrannaprestur, sem jeg mintist á
þetta við, sagði:
»Furðaðu þig ekki á þvi. Flesta virka
daga er þetta fólk í ýmsu kaupstaðar-
snatti, — og einhvern tima verður það
að bjarga sjer«.
En þótt mammonshyggja eða skemt-
anafýsn beri trúarþörf ofurliða, ættu
menn að muna að líkamskröftum veitir
ekki af reglubundnuin hvildardögum, og
heimilisgleðin verður fátækleg þar sem
helgidagahald er að mestu horfið.
— Og þótt Drottinn hvildardagsins sje
ríkur að langlundargeði, sýnir reynsla
einstaklinga og heilla þjóða, að Drottinn
lætur ekki að sjer hæða til lengdar, og
syndin er ekki að eins þjóðanna skömm,
— hún hefir verið — og verður þjóðanna
glötun.
Frá Finnlandi. Finskur prestur
skrifar ritstjóra Bjarma 21. jan. í vetur
meðal annars:
»Jag hiilsar Eder hjiirtligt frán várt
lilla land bakom stora vattan . . .
. . . Nú er ófriðurinn úti. Guði sje lof.
Pað var erfiður limi. En Guð hjálpaði
oss. Nú eru bræður vorir í Eistlandi i
sömu erfiðleikunum og vorir hraustu
piltar eru að berjast þar fyrir menningu
og manngildi. Guð hjálpi þeim. Bænir
vorar og hugsanir eru hjá þeim.
Rað eru annars undarlegir tímar nú.
— Oss skilst betur en áður, hið mikla
likingamál Opinberunarbókarinnar, um
riki Guðs og ríki veraldar. (Opinb. 13.)
Vjer sjáum rikið, sem sært var sem
til ólífis, hljóta græðslu, og halda sama
villudýrseðli sem gömlu ríkin. (Opinb.
13.3.)
Bolsjevikastefnan sýnir að hún er enn
verri en alt annaö stjórnarfar, hún virð-
ist jafnvel »skara fram úr« Jesúita stjórn-
aríari forðum daga.
Guð gefi oss nú augu, sem Guðs andi
hefir opnað, að vjer getum greint hvað
er frá Guði og hvað er frá heiminum . .
. . . Gud vare mcd Eder och över-
skygge- Eder lilla Sagornas Ö darborte«.
Kaupendur Bjarma fjær og nær sem
kynnu að flytja sig búferlum í vor, eru
bcðnir að muna eftir að láta afgreiðsluna
vita um það sem fyrst, og sömuleiðis þarf
afgreiðslan að fá að vita ef áritun ein-
hvers kaupanda er ekki rjett.
Prentsmiðjan Gutenberg.