Bjarmi - 01.04.1921, Blaðsíða 12
76
B J ARMI
Þá ritar ritstjórinn, Bogi Melsteð,
um Snðnrjótland og œfisögu Krisiians
Kálunds, hins góðkunna íslandsvinar
er andaðist í fyrra vor í hárri elli
(f. 1844). Hann gaf Fræðafjelaginu
meslan hluta eigna sinna og sýndi
þar greinilega íive liann unni íslensk-
um bókmentum.
Síðasti hluti ritsins er fjöldi smá-
greina eftir ritstj., og eru þar, eins og
í allri bókinni, allmargar myndir.
Ársrit Fræðafjelagsins ætlu að vera
lesin um alt land. Þau eru bæði góð
og ódýr. 2 fyrstu árin kostaði það
1 kr. 50 a., 3. árið 2 kr., 4. árið 4
kr. og þetta ár 5 kr. fyrir áskrifend-
ur á íslandi lil 1. nóv. þ. á.
Ljóðmœli Þorsteins Gíslasonar, 1920,
hafa fengið eindregið Iof í blöðum
vorum, nema í einu Akureyrarblaði.
Bjarma finst þær aðfinningar ílestar
óþarfar, en þykir bókin góð og mælir
með henni við alla Ijóðavini. Það eru
ekki margir nú uppi vor á meðal
sem yrk-ja eins ljúft og Ijelt og Þor-
steinn Gíslason og hafa þó jafnmörg
alvöruorð til umhugsunar lesendanna
sem hann. Um móðurina segir hann
t. d.:
Ilún lilúði þjer fyrst, og ef mótlæti og mein
pjer mætti, liún reyndi að vinna á pvi bætur.
Við vangann pig svæl'ði; lijá vöggunni ein
hún vakti’ oft syfjuð um hrollkaldar nætur.
Ilún hrökk við af ótta, ef hún hcyrði’ í pjer
[vein;
liún hafði’ á pjer vakandi’ og sofandi gætur.
Ilún gekk með pjer, tók burt úrgötu hvern
|stein
er gang rcyndu fyrst pínir óstyrku fælur.
Þegar faraldur er að ræktarleysi
eru slík erindi hollur lærdómnr. Skaði.
er livað skáld vor hafa sjaldan oíið
saman trúartilfinningu við rækl til
foreldranna. Það eru þau Ijóð eða
sálmar sem erlendis verða þráfall lil
að kalla á »lýnda« syni og dætur
frá solli og synd. »Hvar er mitt elsk-
aða bænabarn? Hvar berst hann fyrir
í nótt?« og aðrir slíkir sálmar eiga
fagra sögu á ælljörð sinni. Vjer þurf-
um að eignast þá frumorkta, og væru
þeir þá t. d. kærkomnir í »Söngbók
æskunnar«.
Álit og tillögur um uísindalega is-
lenska orðabók, frá orðabókarnefnd-
inni, sem málfræðingar æltu að skrifa
um.
Vísi-Gísli, alþýðufyrirlestur góður
eftir Brjmleif kennara Tobíasson.
Jólablað »Stjörnunnar í austri«, rit-
stjóri Sig. Kr. Pjetursson. Mætti það
vekja fyrirbæn kristinna manna, að
trúræknu mennirnir sem að því slanda,
kæmust út úr þokunni alla leið til
Golgata.
Tvennskonar leit. Ræða eftir sr. Fr.
Friðrikssonar. Verð 1 kr. í Morgunblað-
inu 13. febr. skrifaði' einhver »Leik-
maður« ádeilugrein út af ræðu, er
hann hefði heyrl í dómkirkjunni, og
sagði meðal annars að sjer hefði skil-
ist, að ræðumaður liefði sveigt »mjög
ógætilegum og óviðeigandi orðum að
prjedikunarslarfi sr. Haraldar Níels-
sonar«. Önnur ummæli í greininni
sýndu að áll var við ræðu er sr. Fr.
Fr. hafði haldið í dómkirkjunni 2.
janúar.
Þess vegna er ræðan prenluð, svo
íleiri geli dæmt um livað »Leikmað-
ur« hefir til síns máls, að telja H.
N. hallmælt, þegar talað er almenl
nm þá sem leita Krists til að fyrir-
fara honum í hjörtum manna. —
ltæðan er góð og selsl vafalaust vel,
ekki síst þar sem tilefnið er þetla,
eins og höf.- getur sjálfur um í eftir-
mála við ræðuna. Byggingarsjóður
K. F. U. M. fær ágóðann af útgáf-