Bjarmi - 01.04.1921, Blaðsíða 15

BJARMI
79
/7 ■■■ --------:..
Hvaðanæfa.
........ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ =6
Erlendis.
Sven Lidman lieitir einn af fremstu
skáldum Svía, þótt hanti sje ekki gamall
enn þá (f. 1882). Hann hefir birt 4 ljóða-
söfn og nokkrar skáldsögur, og ekki
borið á neinum kristindómi í þeim. En
nú virðist hann hafa alveg snúist til lif-
andi trúar.
í fyrra vor birti svenskt blað tvö ljóð
eftir hann er heita »Bæn og fyrirheiti«.
Pau vöktu afareftirtekt, af því þar er svo
greinilega og vel kannast við lifandi'
kristindóm.
í þvi trausti að allmargir lesendurnir
skilji dálítið í svensku, er hjer birtur
kafii úr öðru ijóðinu:
O salighet, o gátfullhct,
o Kristi törnekrona
som mer iin várldens visdom vel
och varje synd kan sona.
.tag tráder nu tit Korset fram
ur dödens syndalánder,
at gi min sjál Iiksom ett lamm
i Jesu frálsarhánder.
Allt smuts, all synd, allt lágt begár
Ditt rena blod borttagit
nár sont en krigsmann i Din hár
Ditt kors som svárd jag tagit.
Jag svár dig lydnad, ödmjukthet
och trohet intill döden.
Frán denna stúnd för evighet
Du várder mina öden.
Nu all min synd Du tagit har
av fröjd vil hjártat gráta.
Jag ár Ditt barn Du ár min far
o saligheters gáta.
Góð íslensk þýðing þessarar fögru
játningar, væri Bjarma kærkomin.
Tjaldbúðarmálið í Winnipeg.
Eins og áður hefir verið skýrt frá lijer I
blaðinu, töpuðu Únítara-sinnar málinu
um kirkju Tjaldbúðarsafnaðarins, bæði
fyrir undir og yfirrjetti, og hafa nú hætt
við að áfrýja því til liæstarjettar. — En
það er öðru nær en að það mál sje samt
»út af dagskrá« hjá Iöndum vestra.
Hjálmar Bergmann, lögmaður i Winni-
peg, skrifar í febrúarblöð Lögbergs lang-
ar greinar um það mál og kcmur þar
margt i ljós fróðlegt fyrir alla, sem muna
eftir dálitlu af þvi skjalli sem sum blöðin
hjer í Reykjavlk báru á »frjálslyndu«
stefnuna meðal landa vestra. Er hr.
Hjálmar Bergmann manna best fallinn til
að skýra málið frá sjónarmiði alvöru-
manna innan nýguðfræðisstefnunnar.
Náfrændi og aldavinur sira Fr. sál.
Bcrgmans, meðal áhrifamestu manna í
söfnuði hans, og sverð og skjöldur ný-
guðfræðinga í málsókn þeirra út af
kirkjunni á Garðar.
Vitanlega er honum samt álasað nú og
mældur með »spannarkvarða ofstækinn-
ar« af þeim, sem sigla vilja fullum segl-
um út í opinbera Únítara trú.
islenskir Únítarar i Winnipeg vildu
fyrir hvern mun að söfnuður síra Fr.
Bergmans sameinaðist þeim. Náðu þeir
Heimskringlu alveg á sitt vald í sumar
sem leið, og skoruðu Únítarasinnar úr
Tjaldbúðarsöfnuði þar á íslendinga vestra
að leggja fram fje, til þess að þeir gætu
haldið uppi stefnu sira Friðriks sáluga
Bergmans og ste/nn kirkjunnar á Íslandi.')
Jafnlramt skoruðu isl. Únítarar á ensku-
mælandi trúbræður sina um styrk í
löngu brjefi, sem H. Bergm. birtir í Lög-
berg 3. febr.
Par er mörg »rúsinan« sem ékki verður
hjer talin, þó má uefna tvær:
vKenningar pœr er síra Friðrik Bcrg-
maiin jhitti og einnig voru boðaðar í söfn-
uðunum, sem i sambandinu stóðu-J, voru
i raun og vcrn Únítarakenningarv.
Vinni þeir frjálslyndu í máli þessu (um
kirkjuna) og nái að sarqeinast Únftörum,
þá fylgja þeim fyrnefndir söfnuðir.
Eins og við er að búast er hr. H. B.
ekki sammála Únitörum i þessu. Hann
segir: »Hvernig geðjast ný-guðfræðingun-
um að því að láta slá því út, að kenn-
ingar þær er sr. Friðrik flutti og einnig
voru boðaðar í hinum ný-guðfræðissöfn-
uðunum hafi í raun og veru verið Únítara-
kenningar? Sjá þeir ekki, að með þéssu
er ekki að eins sr. Friðrik, heldur líka
allir fylgismenn hans, auglýstir annað-
hvort sem erkihræsnarar, er ekki þori
að játa sína rjettu trú opinberlega, eða
þá sém þau útmetin flón að þeir liafi
verið og sjeu allir Únitarar, en viti það
hvorki nje skilji«.
1) Orðrjett úr grein H. B., en auðkent
hjer til ihugunar. 2) P. e. nýguðfræðis-
söfnuðirnir.