Bjarmi - 01.09.1922, Side 10

162
BJARMI
Orðsending til kirkju-organleikara.
Vjer undirritaðir höfum sent skjal
nokkurt prentað til allra prófasta og
presta á landinu og beðið þá um að
koma þvi í yðar hendur. Pað er und-
irbúningur að framkvœmdum, er snerta
yður beinllnis og yðar starf.
Vjer fórum þessa leiðina, af því að
vjer hugðum ókleift að hafa upp á
nöfnum og heiinilisfangi yðar allra.
Svo að próföstum og prestum sje
sem minst ónæði gert með þessu og
eins til þess að flýta fyrir, leyfum
vjer oss að mælast til þess, að þjer
vitjið eða látið vitja ofangreinds skjals,
hver til sins sóknarprests, þeir er
þvi geta við komið.
Reykjavík í júlím. 1922.
Sigf. Einarsson, Friðrik Bjarnason,
dómkirkju-organl. pjóök.-organl. í Hafn.f.
Kjartan Jóhannesson,
fríkirkju-organleikari i Rvík.
sje skrælingjamerki. Vaninn hefir á
hinn bóginn sljófgað tilfinningu flestra
íslendinga til siðustu ára í þessu efni,
uns sóknarnefnd Reykjavíkur tók í
taumana, er kirkjugarðurinn í Rvík
var stækkaður, og sendi F. G. utan
til að kynna sjer þetta mál. Hefirhann
mikinn áhuga á að opna augu kirkju-
eigenda út um land í þessum efnum.
Betur það tækist. — Sra. M. J. dócent
skrifar um Pálsbrjefin, sra Fr. Fr.
um aldar-afmæli kristniboðsfjelagsins
danska i fyrra, biskupinn um frum-
kristni þjóðar vorrar, sra E. Alberts-
son um alþýðlegar biblíuskýringar,
A. M. Benedictsen um Múhameðs-
trúna, fyrirlesturinn fróðlega frásýnó-
dus í fyrra. Har. Nielsson, prjedikun
um sálarrannsóknir og kirkju Eng-
lands.—Ókunnugir halda liklega við
þann lestur að ensku kirkjudeildirn-
ar sjeu um það bil að snúast til
spiritisma, 40— 50 prestar eru »marg-
ir prestarct á voru landi, en sárfáir á
Englandi, þar sem þjóðkirkjuprestar
eru um 24 þúsund og utan þjóð-
kirkju yfir 10 þúsund.
Margt fleira læsilegt er i bókinni,
en hálfgerður miðaldabragur er það,
að flytja í ekki stærri bók ársgamlar
og tveggja ára fundarskýrslur og
langa ársgamla fyrirlestra. Ekkimundi
verða deila úr þvi milii gömlu og
nýju stefnunnar, þótt nýja stefnan
tcmdi sjer að fylgjast betur rneð tím-
anum í þcssu cfni.
Dóttir kveður pabba sinn.
Ung stútka hcfir.sent rilstj. Bjarrcaljóö,
scm hún orti cftir föður sinn og sungin
voru viö húskvcöjuna.
Enda pótt hún mæltist ekki til 'pess,
leyfum vjcr oss að birta sýnishorn af
peim.
Kom huggarinn blíði, oss hugga þú nú,
ó, heyröu jeg grátþrungin tala.
Kom ljúfasti Guös son í ljósi og trú
og liknandi, blessandi aö oss þjer snú,
og hjörtunum sorgmæddu svala.
Ó, geym þú oss, Drottinn, og gcföu oss friö
og græö þú vor hörmunga sárin.
Ó, veittu oss blessun og lcgðu oss bð
og laða oss til þín, at alhug jeg biö.
— Vor Jesús um eilifö og árin!
Pú okkur varst svo ástfólginn,
etsku hjartans pabbi mínn.
Pú annaðíst jafnan okkar hag
svo óþreytandi nótt og dag.
Pú einatt glæddir andans Ijós,
þú aldrei mæddir veika rós,
og vinum þínum varstu kær,
þeir voru margir fjær og nær.
Jcg fiyt nú kveðjur, faðir nunn,
jcg flyt þjer þær i hinsta sinn.
Þakklæti vort fyrir öll þin ár
er nú aö lokum fáein tár.