Bjarmi - 15.01.1927, Blaðsíða 3

B JARMÍ
15
Jeg veit hveit jeg vil fara. Jeg vil
fara til fagnaðarerindisins, til hans,
sem fæddist á heilöguiu jóluin, tii
Jesú, sem á undursamlegan hátt er
kominn í heiminn, af þvi að hann
átti þangað sjerstakt erindi, að frelsa
heiminn. Jeg tigna hann, jeg elska
hann, jeg lilbið hann, af því að hann
átti hingað það erindi að frelsa mig.
— JÞess vegna get jeg ekki haldið jól,
nema jeg heyri talað um og tali um
gföfina.
Veit jeg vel, að mörgum falla þessi
orð ekki vel í geð. Þeir vilja heyra
eitthvað hugðnæmt, eitthvað elsku-
legt og jólalegt, og það er sem jeg
sjái suma vini mína hrista höfuð sín
og kalla þetta of æsingakent. En
vinn það ei fyrir vinshap manns
að víkja frá götu sannleikans.
En gætum nú að. Eru þeir ekki
margir hjer í bæ, sem vilja heyra um
gjöfina? Jú. Þess vegna hefir veriö
hátíðarþröng í Guðs húsi. En af
hverju? Vegna fæðingar hins guð-
dómlega frelsara. — Jeg er þó ekki
svo barnalega einfaldur að halda,
að það sje mjer að þakka, að kirkj-
an var troðfull á aðfangadagskvöldið.
— í*að er að þakka aðdráttarafli
gjafarinnar. t*ess vegna hafa menn
sungið jólasálma í kirkjum og á
heimilum.
Nú hefir verið talað um gjöfina.
Þess vegna var fagnaðarómur í
jólasöngnum.
En nú er 2. jóladagur. í dag
hljómar alvarlegt orð til þeirra, sem
vilja ekki að eins heyra um, heldur
einnig taka á móti gjöfinni. í gær
heyrðum vjer um gjöfina. í dag
heyrum vjer heilagar kröfur.
Nú segir Jesús: Hver sem hegrir
um mig, hann er minn lærisveinn.
Segir hann þetta? Nei. Hann segir:
»Hver sem kannast við mig«.
Það eru fjölda margir, sem kann-
ast við jólin. En það er eins og jóla-
ljósiö brenui niður rður en 2. jóla-
dagur kemur. Menn gleðjast um stund
í birtunni, en gleyma aivörunni. það
eru margir, sem kannast betur við jól-
in en við Jesúm En nú segir einhver:
Ertu svo þröngsýnri, ertu svo óbil-
gjarn að halda því fram, að menu
kannist ekki við Jesúm? Þekkjum
vjer ekki æfisögu hans? Eigum vjer
ekki heima í kristnu landi?
Jú, menn kannast við Jesúm.
Hvernig ætti annað að vera? Hvert
barnið kannast við hann. — En er
það þetta, sem stendur í guðspjallinu
i dag? Er þar talað um að kannast
við hann, eins og vjer könnumst við
ýms mikilmenni sögunnar? Hvað
segir Jesús? »Hver sem því kannast
við raig fgrir mönnununui. þetta er
krafan, sem fylgir gjöfinni.
Þessa væntir Jesús af þjer — og
það með rjettu — að þegar þú heldur
jól með söngvum og sálmurn, og
kannast við Jesúm, þá viljir þú
einnig koma út í dagsbirtuna og
játa Jesúm, kannast við hann fyrir
mönnunum.
Það ætti þó að vera svo sjálfsagt
fyrir alt, sem vjer eigum gjöfinni að
þakka.
Jeg hefi haldið jólaræður í gær og
í fyrrakvöld, já, á þessum stað hefi
jeg haldið jól í 17 ár. Jeg hefi i ga’r
og í fyrrakvöld, eins og á undan-
förnum árum, talað um jólin, jól
heimilanna, jól hinna glöðu og hinna
sorgbitnu. Jeg hefi bent á jólafögnuð
handa þeim, sem í náttmj'rkri sitja.
Jeg hefi bent á jólagjöfina.
Og nú er jeg kominn hingað á
2. jóladegi. Pað er meiri kyrð og
annar blær yfir þessum degi en liðn-
um jólastundum. í*að logar ekki á
eins mörgum hátíðaljósum. En eru
þá jólin enn í hjartanu? Á að draga úr
vitnisburðinum, þó að Ijósunum fækki?