Bjarmi - 01.11.1968, Qupperneq 5

laust hvern minnsta blett og
tötra: „Og urðu þeir mjög
hræddir.“
Þeir urðu hræddir — en
flýðu samt ekki af hólmi. Þeir
reyndu ekki að komast hjá
birtu Drottins með því að hörfa
undan ljósinu. Þeir stóðu kyrr-
ir í ljósinu að ofan. Engillinn
hughreysti þá og boðaði þeim
fögnuðinn mikla, svo að hann
seig djúpt niður í huga þeirra.
Hugsum oss, að er ljósið frá
himni ljómaði um hirðana á
Betlehemsvöllum, hefðu þeir
hlaupið út í náttmyrkrið og
falið sig þar — hefðu þeir þá
heyrt boðskap engilsins og eign-
azt hlutdeild í þeim fögnuði, sem
þeim var ætlaður? Auðvitað
ekki.
Það sem hirðarnir gerðu ekki,
gera einmitt þúsundir nútíma-
manna: Þeir flýja ljósið að ofan.
#
Jólaráðlegging mín er þvi
þessi: Flýðu ekki bh'tuna, sem
kemur að ofan. Vertu fús til
þess að sjá sjálfan þig í ljósi
Guðs orðs og ásjónu hans.
Oss hættir til að lenda i and-
legu rökkri. Myrkur vægðar-
lausrar heiðni er ekki versti
óvinurinn. Vér getum ekki al-
gerlega skotið oss undan ljós-
inu frá Jesú. sem hefur skinið
yfir þjóð vora í meira en þús-
und ár. Vér viljum samt oft
ekki einskæra birtuna. Vér höf-
um ósjálfrátt óbeit á henni. Hún
skelfir oss. Margir fara aldrei
lengi’a en að vex'a hálfi'ökkurs-
ki'istnir.
Fögnuðurinn mikli þrífst ekki
í rökkrinu.
Ef þér því finnst fögnuðurinn
vera innihaldslaust orð eða frið-
ur Guðs hvarflar frá þér, eða
beiskja ætlar að ná valdi yfir
þér, segðu þá vægðai'laust við
sjálfan þig: Ég er í birtu Di’ott-
ins. Það er það, sem að ei’.
Gakk svo inn í algeran trúnað
við Di’ottin. Foi'ðast ekki ljós-
ið fi'á heilögu orði hans, jafn-
vel þótt hjartað verði „mjög
hrætt“. Vertu svo lengi frammi
fyrir augliti Drottins, að hann
fái að opinbera þér þær syndir
þínar, sem þú getur ekki sjálf-
ur séð. Leitaðu birtu Drottins
yfir vegu þína, svo að þú farir
að greina þráð Guðs í hinni
miklu flækju lífsins.
„Dýrð Drottins ljómaði í
kringum þá.“ Guð gefi, að vér
skjótum oss ekki undan þeim
ótta, þeirri þjáningu og auð-
mýkingu, sem fylgir því að
ganga inn í dýrð Guðs. Viljir
þú gjöra þessa hógværu jóla-
ráðleggingu mína að einlægri
jólabæn, muntu fá að reyna það,
að fögnuður jólanna tekur að
vaxa í huga þínum. Hann kem-
ur ekki alltaf með mætti og
mikilli dýrð, en hann kemur
með frið, öryggi, þakklæti og
lofgjörðarþrá. Og síðar mun
hann bera ávexti hjálpræðisins
á landi eilífðarinnar.
C. Skovgaard-Petersen.
Mynd þessi
er tckin ú
sainkoinu í
ÆskulýSsviku
KFUM
og KI'UK
í nóv. s. 1.
Sjú grein
ú bls. 14.
B J A R M I 5