Bjarmi - 01.11.1968, Blaðsíða 24

Hong-Kong er á suðaustur-
strönd Kína. Hún er ein af
helztu hafnarborgum Austur-
landa, ekki sizt að því er fram-
haldsflutninga snertir. Undan-
farin ár hefur vefnaður og plast-
iðnaður vaxið alveg ótrúlega.
Hong-Kong er brezk nýlenda og
liggja lönd kinverska alþýðulýð-
veldisins að henni á þrjá vegu.
Ibúum hefur fjölgað svo, að
með ólíkindum er. Árið 1945
bjuggu þar 600 þús. manns, en
nú eru þar nokkuð á fjórðu
milljón íbúa. Þessari fjölgun
heldur áfram. Fjölgun vegna
fæðinga er um 100 þús. á ári,
og annað eins bætist árlega við
vegna flóttamanna, sem leita
til nýlendunnar. Vandamál þétt-
býiisins er því gífurlegt í borg-
inni.
málin. Yfirvöidunum er ofviða
að sjá fyrir nægum skólum.
Þau hafa því hvatt kristniboðs-
félög og önnur félagasamtök til
þess að taka að sér skólastarf.
Þriðja vandamálið er heil-
brigðismálin. Sjúkrahúsaskort-
ur er mikill. Veikindatalan er
ótrúlega há, vegna atvinnuleys-
is, næringarskorts og húsnæðis-
vandræða, þar sem fólkinu er
troðið saman í íbúðimar. Á það
ekki sizt við um berklaveiki.
Skortur sjúkrahúsa og hæla er
átakanlegur, og hafa yfirvöldin
gert allt, sem í þeirra valdi
stendur, til þess að bæta úr
þessu. Stærsta sjúkrahús Aust-
urlanda, „Sjúkrahús Elisabetar
drottningar“, hefur verið tekið
í notkun þar og eru í því 2000
sjúkrarúm.
T. v. cr götumyml frá Houg-Kong. Guni-
ull og nýr tími mætist ]>nr í gcrð öku-
tækjunnu. — Á inynclinni nð ncðan sjást
tvrer blómurósir í Hong-Kong.
Agnar Espegren, aflað sér mik-
ils álits og viðurkenningar
vegna starfs meðal eiturlyfja-
neytenda. Hann hefur verið til-
sjónarmaður starfs „Noi’ska
kristniboðssambandsins“ þar
möi’g undanfarin ár, en er nú
þrotinn að heilsu og ki’öftum.
Undir stjói'n hans hefur verið
lögð áhei’zla á alhliða stai'f:
Prédikunarstai’f, líknarstarf og
fræðslustarf. Söfnuðirnir hafa
að vísu vaxið hægt, en þúsundir
barna og unglinga hafa hlotið
fi’æðslu í skólum kristniboðsins.
Var sagt frá því starfi í Bjarma
fyrir nokkrum árum.
Einn af starfsþáttum kristni-
boðsins hefur verið sá, að gang-
ast fyrir iðnaði, mest handiðn-
aði. Hafa munirnir siðan verið
sendir til Norðurlanda, seldir
þai’, og flóttamennirnir og fá-
tæklingarnir, sem að þeim hafa
unnið, þannig getað aflað sér
lífsviðurværis, sem sannarlega
er erfitt i þeirri hörðu lífsbar-
áttu, sem háð er í þessu athvarfi
hundraða þúsunda flóttamanna.
Óvíða hafa kristniboðinu opn-
azt jafn viðar dyr og vei’kmikl-
ar og í þessari brezku nýlendu.
Aðstaða er þar á mai’gan hátt
erfið, en þöi’fin óvíða jafn-
auðsæ.
Það er gott að minnast þess,
að vottar Krists hafa brugðizt
við og komið á vettvang, þar
sem hjálpar er jafn mikil þörf
og á þessum stað.
HÖFN (áÓÐILMSlNS
Húsnæðisvandamálið er yfir-
völdunum erfitt. Stjórn nýlend-
unnar hefur látið reisa 7 hæða
sambyggingar, sem eru H-laga
og búa 3000 manns í hverri sam-
byggingu. Hver ibúðarklefi er
um 100 ferfet og verða a. m. k.
fimm fullorðnir að búa í hverj-
um. Um 800 þús. manns hefur
verið útvegað húsaskjól í þess-
um stórhýsum, sem ei’U traust-
byggð og eldtraust.
Annað vandamál er skóht-
Kristniboðarnir urðu að flýja
Kína, þegar kommúnistar náðu
þar völdum. Þeir fylgdu flótta-
mannastraumnum til Hong-
Kong og hafa leitazt við að
verða þar að sem mestu liði.
Mörg kristniboðsfélög og kirkju-
deildir hafa hafið stai’f þar.
Þar á meðal Lútherska heims-
sambandið, „Norska kristni-
boðsfélagið“ og „Noi’ska lúth-
erska kristniboðssambandið".
Hefur einn kristniboða þess,
21 U J A It M I