Bjarmi - 01.09.1969, Blaðsíða 14

MINNING
Séra Sigurbjörn Á. Gíslason
Nemendafjöldi barnaskólans
er 250. Nemendurnir hafa mætt
mun reglulegar en undanfarin
ár. 50 piltar og ungir drengir
búa í heimavist. 1 desember
voru tekin í notkun 4 ný heima-
vistarhús. Eitt þeirra er ætlað
stúlkum. Annað hús er nú not-
að fyrir skólann, þ. e. 2 kennslu-
stofur. Gamli skólinn var rifinn
skömmu eftir að nýju húsin
komust í gagnið. Hús það, sem
heimavistardrengirnir notuðu
áður, en það er klætt bárujárni,
er nú notað sem geymsla. Einn-
ig bjuggu nokkrir drengir í húsi
því, sem upphaflega var byggt
sem sjúkraskýli. Eftir viðgerð
mun m. a. Barrisja fá þar af-
drep fyrir kirkjubækur og ann-
að tilheyrandi söfnuðinum.
Fastráðnum, innlendum
starfsmönnum kristniboðsstöðv-
arinnar hefur fjölgað nokkuð.
Við skólann starfa 7 kennarar,
biblíukona er 1, vinnumenn 3
og næturverðir 2. Sjúkraskýlið
hefur 5 fasta starfsmenn .
Á sjúkraskýlinu var yfirleitt
meira en nóg að gera allt árið.
Tala sjúklinga óx frá fyrra ári
og meðhöndlanir þar urðu alls
22.779. Fæðingarkonur voru
óvenjumargar, eða 40. Sjúkra-
rúmin, sem eru tæplega 20, voru
að heita má stöðugt upptekin.
Jóhannes kom 10 sinnum í lækn-
isvitjun og framkvæmdi m. a.
22 minni uppskurði.
Ársfundur „prófastsdæmis-
ins“ (Gídole-Konsó) var hald-
inn hér í september eins og áður
hefur verið skrifað um.
1 desember var haldinn árs-
fundur safnaðarins, eða öllu
heldur safnaðanna fjögurra í
Konsó. Til mikillar gleði fyrir
okkur öll voru Benedikt, Mar-
grét og Ingunn hér. Urðu að
vonum fagnaðarfundir með
mörgum gömlum kunningjum
og vinum. Á laugardagskvöldið
voru þátttakendur mótsins orðn-
ir um 900. Til sunnudagssam-
komunnar komu um 17—1800
manns Mjög áberandi var, hve
unglingarnir fjölmenntu. Takist
í raun og sannleika að ná til
þessa unga fólks með Guðs orð
og fái það að vinna sitt verk i
I
Séra Sigurbjörn Á. Gíslason
andaðist aðfaranótt 2. ágúst s.l.
Hann var fæddur að Glæsibæ í
Skagafirði 1. janúar 1876 og
var því á nítugasta og fjórða
aldursári, er hann lézt.
Séra Sigurbjörns hefur verið
getið í mörgum minningargrein-
um og þar fjallað um ýmsar
hliðar á starfi því, sem hann
vann á langri ævi. Þótt nú sé
nokkuð um liðið frá andláti
hans, væri óviðeigandi, ef hans
væri ekki einnig getið hér i
blaðinu, og þá einkum fyrir þann
þátt starfs hans, sem tilheyrir
málefni því, sem ,,Bjarmi“ vill
vinna að.
1 síðasta tölublaði var all-
rækilega minnzt 40 ára afmælis
Kristniboðssambandsins og þess
þá einnig getið, að aðalhvata-
maður að stofnun þess hefði ver-
ið S.Á.G., þáverandi ritstjóri
,,Bjarma“ og útgefandi. Hann
var kosinn fyrsti formaður
Kristniboðssambandsins og
gegndi því starfi í 10 ár.
Alllöng barátta og þróun lá
að baki, áður en málum var svo
hjörtunum, er framtíðin björt
fyrir söfnuðinn i Konsó.
Góðu kristniboðsvinir. 1 huga
okkar og hjarta býr þakklæti til
ykkar. Þið hafið stöðugt axlað
stærri byrðar og það þrátt fyr-
ir vaxandi efnahagslega örðug-
leika. Fyrirbænir ykkar hafa
megnað mikið, — Guð hefur
ekki daufheyrzt, þess ber starf-
ið vitni. Við sendum okkar beztu
kveðjur með orðunum í Róm.
12,12: „Verið glaðir í voninni,
þolinmóðir í þjáningunni, stað-
fastir í bæninni."
Gisli Arnkelsson.
komið, að talið var kleift að
stofna samband milli íslenzku
kristniboðsfélaganna. Kom séra
Sigurbjörn þar mjög við sögu.
Að loknu kandídatsprófi í guð-
fræði sigldi hann til framhalds-
náms og nánari kynna af er-
lendri kristni. Dvaldist hann það
sinn lengst í Danmörku. Um það
leyti voru tímar mikilla við-
burða í dönsku kirkjulífi. Átök
voru hörð milli efnishyggju og
niðurrifsafla annars vegar og
þeirra, sem einarðlega játuðu
kristna trú og börðust fyrir
framgangi fagnaðarerindisins.
Miklar vakningar höfðu verið
og voru í landinu og margt stór-
brotinna prédikara og andans
manna innan kirkjunnar, svo að
sjaldgæft er, að svo margir and-
ans menn komi fram á sjónar-
sviðið samtímis.
Allt það, sem ungi kandídat-
inn sá og kynntist, varð honum
því ærið íhugunarefni. Hann
bar ósjálfrátt saman ástand á
heimalandi sínu og svo það, er
hann varð vottur að i ókunnu
landi. Var það harla ólíkt, og
satt að segja mörgu af þessu
nýja svo farið, að ekki var
árennilegt að ætla að bera það
á borð fyrir Islendinga. Honum
var ljóst, að stefnur þær, sjón-
armið og starfshættir, er hann
kynntist nú, ættu ekki upp á
pallborðið hjá löndum hans.
Bezt væri að skjóta sér undan
jafnóvinsælu hlutverki og því,
sem hann vissi, að það yrði að
færa íslenzkri kristni slíka
strauma. Baráttan var hörð, en
eitt sinn, er hann var staddur
á kristilegu móti úti á landi í
Danmörku, þjarmaði köllunin
svo að honum, að hann kast-
aði teningunum og sagði allt í
einu við sjálfan sig, að það væri
14 BJABMI