Bjarmi - 01.09.1969, Blaðsíða 15

FÆDDUR
1. JANÚAR 1B76
DÁINN
2. ÁGÚST 1969
sama hvað það kostaði, hann
skyldi takast hlutverkið á hend-
ur, er heim kæmi. Sú stund olli
þáttaskilum í lífi hans og átti
eftir að hafa margháttuð áhrif
hér heima í ættlandi hans.
II
Er heim kom hófst S.Á.G.
þegar handa. Hann reyndi að
vekja áhuga trúaðra manna á
markvissu kristilegu starfi og
ákveðinni boðun fagnaðarerind-
isins, sem vekti einstaklingana
til umhugsunar um sálarheill
sína og umhyggju fyrir náunga
sínum og þeim, sem við neyð
ættu að búa. Hann efndi til sam-
komuhalda og fékk ýmsa í lið
með sér. Hann tók að gefa út
smárit og bækur, gerðist þátt-
takandi í félagi því, sem stofn-
aði til útgáfu „Bjarma“. Hann
átti sæti í fyrstu ritnefnd blaðs-
ins nokkur fyrstu árin og tók
siðan við ritstjórninni af Bjarna
Jónssyni, kennara. Varð S.Á.G.
þá einnig eigandi blaðsins og
kom það út á hans vegum til
ársloka 1935.
Hann lagði mikla áherzlu á
það öll ritstjórnarár sín að birta
góðar fréttir frá erlendu kristni-
lífi í von um, að það yrði sem
flestum hvatning til að vinna að
framgangi sannrar Guðs kristni
hér á landi. Auk útgáfu blaðs-
ins hélt hann dyggilega áfram
að gefa út rit og bækur, eftir
því sem kostur var. Þar að auki
var hann ákaflega kostgæfinn
við að útvega erlendar bækur
og blöð og koma því sem víðast.
Verður seint metið það mikla
starf, sem hann vann í marga
áratugi við að útvega og út-
breiða þessar erlendu bækur.
Náskyldar því voru tilraunir
hans til að fá góða fulltrúa er-
lendrar kristni, prédikara og
kristniboða, til að leggja leið
sína hingað til lands.
Sjálfur ferðaðist séra Sigur-
björn mikið um landið, hélt fyr-
irlestra og samkomur og dreifði
út ritum, blöðum og bókum.
III
Séra S.Á.G. var frá upphafi
ljóst, að líknarstarf, aðstoð í
hvers konar mannlegri neyð,
var óaðskiljanleg frá sönnum
kristindómi. Sú kristilega hreyf-
ing, sem hann komst í nánust
tengsl við í Danmörku, hafði
einnig ávallt lagt ríka áherzlu
á það, og starfrækti fjölda alls
konar líknarstofnana. Hann
reyndi að vekja áhuga og skiln-
ing á því, að stofnað væri til
líknar og hjálparstarfs á vegum
safnaðanna hér, en róðurinn var
þungur.
Séra Sigurbjörn var áhuga-
samur félagi i Góðtemplararegl-
unni, og innan þess félagsskap-
ar fékk hann ýmsa samverka-
menn. Áhugahópur þar stofnaði
,,Samverjann“ svonefnda, sem
stóð fyrir matgjöfum um skeið.
Segja má, að í framhaldi af
starfi því hafi fæðzt sú stofnun,
sem kunnust varð og stórbrotn-
ust af því, sem hann gjörðist
hvatamaður að. Það var Elli-
og hjúkrunarheimilið Grund.
Var hann formaður stjórnar-
nefndar þess frá upphafi og til
andláts síns. Þar var hann og
heimilisprestur frá því er hann
var vígður til þess starfs, er
hann var um sjötugt og gegndi
þvi starfi til dánardægurs.
IV
Það stóð stundum styrr um
séra Sigurbjörn fyrr á árum.
Skoðanir þær, sem hann hélt
fram, og fastheldni hans við
fornar kenningar kirkjunnar
voru mörgum þyrnir í auga. Það
var og óspart notað í baráttunni
gegn honum, að hann fengi
styrk frá danska heimatrúboð-
inu. Það eitt var á þeim árum
ærin ástæða til að vekja andúð
á mönnum, ef unnt var að
bendla þá eitthvað við það, sem
danskt var. Þess galt hann vafa-
laust svo og málefni það, sem
hann unni af hjarta og vildi
berjast fyrir. En hann var
óhagganlegur við það, sem hann
taldi rétt og satt. Ótrauður vann
hann sáðmannsstarf alla daga
síns lífs, allt til hins síðasta.
Stærsti og sýnilegasti minnis-
varðinn, sem hann hefur reist
sér, er Elli- og hjúkrunarheim-
ilið Grund og það ótrúlega starf,
sem þar hefur verið unnið. Að
vísu er öllum ljóst, að margir
hafa lagt þar gott starf og mik-
ið af mörkum, en óhaggað er,
að forystuna hafði hann í upp-
hafi og árum saman. Erfiðara
verður fyrir mannleg augu að
sjá, hvar er að finna árangur
ýmislegs þess, sem hann vann
að trúboði og kristilegri pré-
dikun. Frækorn hans féllu þar
víðar en nokkur veit, ekki sízt
í því, sem hann gaf út í rituðu
máli. Þar naut hann mikils
stuðnings konu sinnar, frú Guð-
rúnar Lárusdóttur, alþingis-
manns, sem var þjóðkunn fyrir
störf sín og hæfileika. Studdi
hún mann sinn í hvívetna og
þau hvort annað.
Einn af ávöxtum trúfasts
starfs hans er tilvera þessa
blaðs, „Bjarma“, sem hann hélt
úti árum saman, oft við mikla
erfiðleika og kostnað. Hann
gafst ekki upp og tryggði þar
með tilveru þess blaðs, sem nú
er eitt af elztu blöðum landsins.
Þá átti séra Sigurbjörn og mik-
inn þátt í auknu safnaðarstarfi
hér í borg og var einn þeirra,
er á sínum tíma börðust ákveðn-
ast fyrir stofnun nýrra safnaða
í ört vaxandi borg, er hann átti
sæti í sóknarnefnd Dómkii’kj-
unnar og var um mörg ár for-
maður hennar.
Það yrði oflangt upp að telja
starfssvið hans, því ekkert
kristilegt starf var honum óvið-
komandi hvorki meðal barna,
sjómanna, skólafólks, sjúkra,
sorgbitinna og fanga eða gamal-
menna. Alls staðar sá hann verk-
efnin og hófst handa, víða sem
brautryðjandinn. Þess vegna er
hans minnzt með virðingu og
þakklæti og ástvinum hans og
aðstandendum vottuð einlæg
samúð. Bjarni Eyjólfsson.
■ JARHI 1S