Bjarmi - 01.04.1978, Blaðsíða 3

Norskir kristniboðar undirbúa nýtt starf í Vestur-Kenýu
Góðar viðtökur
Tíu norskir sendiboðar frá
Kristniboðssambandinu í Noregi
eru nú komnir til Vestur-Kenýu,
þar sem ætlunin er að „brjóta land“
og hefja starf á nýjum kristni-
boðsakri. Aðrir kristniboðar í
Vestur-Kenýu hafa tekið þeim
tveim höndum, og svo virðist sem
íbúarnir vilji fúsir hlusta á boð-
un fagnaðarerindisins um Krist.
Svæðið, sem norsku kristniboð-
arnir hafa augastað á, er eigi all-
fjarri landamærum Úganda. Þrír
þjóðflokkar eru einkum nefndir á
þessum slóðum, Pokotmenn, Mara-
kvetmenn og Túrkanar. Þeir eru
sagðir mjög dökkir á hörund, en
hafa að öðru leyti ekki ósvikin
einkenni negra. Þeir eru miklir
göngugarpar og víla ekki fyrir sér
að bera þungar byrðar.
Sinn er siður . . .
Pokotmenn eru tignarlegir í fasi
og þykja nokkuð herskáir. Þeim
er ekki gefið um myndavélar hvítra
manna. Pokotmenn smyrja leiri á
hnakka sér og mála þar myndir.
Þeir gera gat neðarlega á neðri
vörina og stinga þar reyrbút. Á
gömlum mönnum rennur stöðugt
munnvatn út um þessi göt. Karl-
arnir eru töluvert skrautgjamir.
Þeir leggja klæði yfir öxl sér, en
ganga að öðru leyti naktir.
Konur virðast raka eða reyta af
sér hárið, en bæta það upp með
hrúgu af keðjum og hringjum,
einnig um handleggina.
Þarna eru töframenn að verki.
Þeir segjast hafa samband við djöf-
ulinn. Þó er talið, að þeir iðki eink-
um forfeðradýrkun.
Fánar Eþíópíu og Kenýu
Prýðið heimili ykkar með fánum
(borðfánum) Eþíópíu og Kenýu. Kosta
800 krónur hvor. Fánastöng kostar
3000 krónur. Fást í Aðalskrifstofunni,
Amtmannsstíg 2B, Reykjavík.
50 á samkomu
Kristniboðarnir norsku héldu
samkomu í þorpi einu, Maron. Þar
var þeim mjög vel tekið. Þorpið
stendur uppi á hæð. Um 50 manns
tóku á móti þeim. Var haldin sam-
koma meðal þeirra, og voru þeir
þakklátir. Þeir sögðust taka undir
það, sem kristniboðarnir hefðu sagt
á samkomunni.
„Við eigum í erfiðleikum núna,“
sögðu þeir. „Ræningjar eru á ferð-
inni og stela frá okkur búpeningn-
um. Þeir virða mannslífin einskis.
Við verðum því að yfirgefa frjó-
sama sléttuna og hafast við í hell-
um og holum í fjallshlíðinni. Allt
er farið úr skorðum, meðal annars
skólahald fyrir bömin. Við þurfum
fyrst og fremst á orði Guðs að
halda.“
Þannig talaði þetta heiðna fólk.
Mikill hluti Pokotmanna þekkir
ekkert til fagnaðarboðskaparins
um Jesúm Krist.
H.E.Wislöff var biskup í Noregi.
Hann samdi m.a. trúarlegar bæk-
ur, sem seldust í stórum upplög-
um. Biskupinum segist svo frá um
afa sinn, H. E. Hansen:
,,í augum mínum er hann mesta
stórmenni, sem ég hef þekkt. Hann
var algjörlega undirgefinn Guði.
Aldrei braut hann á móti sam-
vizku sinni.
En það var eins og hann væri
skyndilega stöðvaður á starfsbraut
sinni. Hann varð líkamlegur aum-
ingi af liðagigt, svo að hann gat
hvorki skrifað, lesið né matazt
hjálparlaust.
Ég spurði hann:
„Afi, var ekki voðalegt að þurfa
að hætta á þennan hátt?“
Blinda
Ótrúlega margir virtust vera
blindir. Þeir eru þeirrar trúar, að
flugnasveimur kringum augun færi
þeim mikla blessun. Auðvitað bera
flugurnar með sér sóttkveikjur.
Næstum allt roskið fólk sér illa.
Fróðir menn telja, að um 90 af
hundraði Pokotmanna aðhyllist hin
svonefndu hefðbundnu trúarbrögð.
Enginn er múhameðstrúarmaður.
Sjö af hundraði eru mótmælendur,
þrír af hundraði kaþólskir. Pokot-
menn eru taldir vera um 115 þús-
und talsins.
Verkefnið er Krists
Það er von íslenzkra kristniboðs-
vina, að þeir geti sent kristniboða
héðan frá íslandi til Kenýu á þessu
ári. Um það er beðið og að því
stefnt.
Þessi stutti þáttur er birtur hér
oss til hvatningar, að vér höfum
markið fyrir augum, sem vér trú-
um, að oss beri að stefna að, og
að vér séum trúfastir í bæninni.
Bænin á mörg fyrirheit, því að
kristniboðsstarfið er verkefni hans,
sem sagði: „Allt vald er mér gefið
á himni og jörð; farið því . . . eg
er með yður, alla daga, allt til enda
veraldarinnar".
„Nei, barnið mitt,“ svaraði hann.
„Þú skilur, að Guð hefur hækkað
mig í tign, úr prestsembætti í
bænarembætti."
Það er erfitt að missa slíkan
sterkan fyrirbiðjanda, sem maður
hefur átt. Einu sinni lét ég í ljós
kvíða um, hvernig fara mundi fyrir
okkur barnabörnunum, þegar við
ættum hann ekki lengur að til að
biðja fyrir okkur.
„Mundu eftir því, að bænir mín-
ar safnast eins og ský yfir höfð-
um ykkar, og á sínum tíma munu
þær falla niður með blessun yfir
ykkur,“ sagði afi.
Við höfum fundið fyrir þessu
regnskýi margvíslegrar blessunar,“
segir biskupinn.
Blessunarskúrir
3