Bjarmi - 01.05.1978, Blaðsíða 4

FRÁ STARFINU
„ÖLLUM
ÞJÖÐUM”
Kristniboðssambandið efndi til
kristniboðsviku í húsi KFUM og K
við Amtmannsstíg dagana 12.—19.
marz. Einkunnarorð vikunnar voru:
,,Öllum þjóðum flyt þú frelsi".
Margir ræðumenn töluðu á sam-
komunum, bæði yngri og eldri. Auk
þess var mikill og fjölbreyttur söng-
ur. Jónas Þ. Þórisson, kristniboði,
stjórnaði samkomunum, sem voru
vel sóttar. Gáfust kristniboðinu tæp-
lega 600.000 krónur.
FIlA
FERÐASTARFINU
Gunnar Sigurjónsson dvaldist í Vest-
mannaeyjum frá 18. marz til 3.
apríl. Tók hann þátt í starfinu meðal
barnanna í húsi KFUM og K, hafði
biblíulestra og talaði á almennum
samkomum.
Á pálmasunnudag var kaffisala i
húsi KFUM og K til ágóða fyrir
kristniboðið, eins og venja var fyrir
gosið í Heimaey. Var mjög ánægju-
legt, að þráðurinn skyldi tekinn upp
að nýju, enda var margt um mann-
inn þennan dag. Komu kr. 146.000
inn til kristniboðsins, þegar kostn-
aður var dreginn frá.
Benedikt Arnkelsson starfaði á Ak-
ureyri og Siglufirði 21. marz til 17.
april. Á Akureyri talaði hann á
fundum og samkomum í kristniboðs-
húsinu Zíon. Hann og Skúli Svavars-
son heimsóttu elliheimilin á Akur-
eyri og í Skjaldarvík, svo og Krist-
neshæli. Þeir tóku þátt í unglinga-
móti, sem haldið var á vegum
KFUM og K við Hólavatn í Eyja-
firði um bænadagana.
Kristniboðsfélögin og KFUM og K
á Akureyri efndu til samkomuviku
í Zion dagana 2.—9. apríl. Þar var
orð Guðs boðað og kristniboðið
kynnt. Ungt fólk lagði lið á sam-
komunum með söng, gítarleik og
vitnisburði. Auk Benedikts og Skúla
predikuðu þeir sr. Hjalti Hugason,
sr. Jónas Gíslason og Jónas Þ.
Þórisson. Tekið var við gjöfum til
kristniboðsins, og námu þær 128
þúsund krónum. Skúli Svavarsson
stjórnaði vikunni.
Skúli og Benedikt dvöldust síðan
nokkra daga á Siglufirði. Héldu þeir
tvær almennar samkomur í kirkj-
unni þar, og gáfust kristniboðinu
rúmlega 34 þús. krónur. Samkom-
urnar sóttu einkum unglingar. Einn-
ig heimsóttu þeir sjúkrahúsið, og
þeir kynntu kristniboðið fyrir flest-
um nemendum barnaskólans.
TVÖ
SKÖLAMÖT
Kristileg skólasamtök stóðu, eins
og undanfarin ár, fyrir kristilegum
skólamótum i Vatnaskógi og Vind-
áshlíð um bænadagana, 22.—25.
marz. Mótin voru mjög vel sótt,
en samanlagður þátttakendafjöldi
á báðum stöðunum var yfir 230.
Yfirskrift mótanna var tekin úr
Post. 16,31: ,,Trú þú á Drottin
Jesúm".
Tveir biblíulestrar voru á mótunum,
í Vindáshlíð í umsjá sr. Jónasar
Gíslasonar, en í Vatnaskógi í um-
sjá sr. Gísla Jónassonar. Fjölluðu
þeir um orðið og bænina.
Nokkur nýbreytni var, að skipt var
i 'hópa, sem hittust alls þrívegis.
Ræddu þeir efni það, sem um var
fjallað á biblíulestrunum og íhugað
á persónulegum lestrarstundum,
auk þess sem þeir unnu að öðrum
verkefnum. Var mál manna, að hóp-
vinna hefði tekizt vel og væri verðug
nýbreytni, til að einstaklingar kynnt-
ust betur innbyrðis og týndust ekki
í mannmergðinni.
Boðskapur mótanna varð mörgum
til mikillar blessunar og styrktar í
trúnni, og munu flestir eflaust búa
lengi að því efni, sem flutt var.
Mótinu í Vandáshlíð stjórnaði Ólaf-
ur Jóhannsson, en Þröstur Eiriksson
í Vatnaskógi. Þ.E.
Samverustund
á skólamóti
í Vatnaskógi.
Vertu einn
með
orði Guðs
Er trú þín á Krist fólgin í því
einu að sækja kristilegar sam-
komur?
Ef til vill undrast þú, að ég spyr
um þetta. Ég spyr, vegna þess að
svo getur auðveldlega farið — og
hefur enda oft farið svo. Við lifum
á samkomunum og gleymum okk-
ur sjálfum. Ég hef reynt þetta að
nokkru leyti.
Ég var einu sinni í vinnu sumar-
langt hjá manni einum, sem ekki
var trúaður. Þarna ríkti vantrú
meðal fólksins. Þarna reyndi á
mig til muna. Ég brást þannig við,
að ég notaði orð Guðs. Og ég not-
aði það mikið, á morgnana, um
miðjan dag og á kvöldin.
Þegar sumarið var liðið, fór ég
þaðan með minningu um eitthvert
auðugasta tímabil ævi minnar, já,
ef til vill hið auðugasta, er ég
fékk að vitna fyrir vantrúuðum
manni.
Árið eftir ætlaði ég til bæjarins.
Það var of „þurrt“ í sveitinni. Ég
tók að sækja samkomur, og það
er rétt að gera það. En það var
svo margt, sem ég gat tekið þátt
í, og hópur trúaðra manna var
stór (auk trúaðra manna á vinnu-
staðnum) — svo að þeim stundum
fækkaði, er ég las Biblíuna mína
og baðst fyrir, og löngunin dvínaði.
Árangurinn ? Ég var að því kom-
inn að hvarfla frá Guði. Heimur-
inn náði tökum á mér. Ef til vill
hefði mér verið nær að vera uppi
í sveit, hjá manninum, sem hafði
ekki tekið sinnaskiptum, í hinu
heimslega umhverfi. Já, það hefði
verið betra fyrir mig.
En hvar sem þú kannt að vera
staddur — gleymdu ekki stundun-
um með Guði, samfélaginu við
hann. Þess þörfnumst við, hvort
sem við erum fá eða mörg, og
kannski sérstaklega, þegar við er-
um mörg!
„Þeir héldu sér stöðuglega við
... “ Post. 2,42).
Eyvind Rolfsnes, predikari.
4