Bjarmi - 01.11.1978, Blaðsíða 12

„Maöurinn segir: Ég hefi
streitzt, ó, Guö, ég hefi
steitzt, ó, Guö, og er aö þrot-
um kominn. Því aö ég er of
heimskur til aö geta talizt
maöur, og mannvit er eigi
hjá mér“ (Orðskv. 30,1—2).
Það má segja, að þessi orð eigi
vel við það, sem átti sér stað hjá
mér, þegar ég heyrði, að Jesús var
að kalla á mig. Ég streittist, því að
ég vildi virkilega eignast þessa trú
á Krist, sem mér fannst þeir eiga,
sem vitnuðu um hann.
Mér fannst ég ekki eiga næga
alvöru og einlægni, svo að ég reyndi
að biðja meira og lesa til þess að
auka þekkingu mína á Guði.
Það var svo allt gott og blessað,
en ég gerði mér ekki ljóst, að fyrir-
gefning Guðs er ókeypis, en ekki
til þess að uppbyggja syndara, sem
vona á sjálfa sig. Ég hélt, að með
bæn minni mundi Guð fást til að
vera náðugur.
En hjarta Guðs er fullt af kær-
leika. Allt er tilbúið af hans hálfu.
Hann bíður aðeins eftir því, að
við komum og tökum við fyrirgefn-
ingu hans.
í spádómsbók Jesaja stendur:
„Komið, kaupið korn og etið. Kom-
ið, kaupið korn án silfurs og end-
urgjaldslaust, bæði vín og mjólk“
(Jes. 55,1). Fyrirgefning Guðs okk-
ur til handa er af náð. „En ef það
er náð, þá er það ekki framar af
verkum, annars verður náðin ekki
framar náð“ (Róm. 11,6).
Jesús er bezti vinur þeirra, sem
leita til hans. Honum geta þeir
treyst fyrir öllu, sem á bjátar, og
skilningur hans á vandamálum er
fullkominn. Hann þekkir jafnvel
mennina betur en þeir þekkja sjálfa
sig. Og það, sem mest er um vert,
er það, að hann hefur dáið fyrir
syndir okkar, vegna þess að við
erum dýrmæt í hans augum.
Fyrirgefning Guðs er leyndar-
dómur, sem við náum aldrei að
skilja fullkomlega.
Aðstaða okkar frammi fyrir
Guði er hræðileg, ef við höfum
ekki tileinkað okkur náð Guðs.
í 3. kafla Opinberunarbókarinnar
stendur meðal annars: ,, . . . og
veizt ekki, að þú ert vesalingur og
aumingi og fátækur og blindur og
nakinn."
Þannig verkar Biblían eins og
spegill, sem sýnir okkur óhrein-
leika okkar, en um leið fáum við
einnig að sjá þar dýrð Guðs, heilag-
leika hans og kærleika.
Láttu fyrirgefningu Guðs ekki
fara fram hjá þér. Gerðu upp hug
þinn, játaðu synd þína fyrir sjálf-
um þér og fyrir Guði. Gefstu upp
fyrir honum, því að Guð getur ekki
hjálpað þeim, sem ætla að hjálpa
sér sjálfir, því að þá höfum við
stolið heiðrinum frá Kristi, gert
hann að engu, en okkur sjálf svo
stór. I Korintubréfi stendur: „Því
að hver gefur þér yfirburði? Og
hvað hefir þú, sem þú hefir ekki
þegið?“ (I. Kor. 4,7).
Sumir segjast ekki treysta sér
til þess að gefast Guði fullkom-
lega. Þeim finnst sumum þeir kosta
of miklu til. Og það er satt, að
eftirfylgdin getur krafizt fórna.
Jesús leggur sjálfur mikla áherzlu
á það. Hún krefst þess meðal ann-
ars af manni að vera fús til að
segja skilið við ranglætið og miða
líf sitt fyrst og fremst við Jesúm
og vera fús til að láta aðra vita,
að við séum kristin.
En gleymum því samt ekki, að
þar sem Jesús krefst einhvers, þar
gefur hann. Hann býður okkur
samfélag við sig hér og um alla
eilífð. Hvað, sem við þurfum að
leggja í sölurnar, er smátt, borið
saman við þá fórn, sem hann færði
okkar vegna.
„Sjá, ég stend við dyrnar og
kný á. Ef einhver heyrir raust
mína og lýkur upp dyrunum, þá
mun ég fara inn til hans og neyta
kvöldverðar með honum og hann
með mér“ (Op. 3,20).
Gerum ekki fórn Jesú að engu,
heldur köstum okkur í náðardjúp
hans.
Bigríöur Hjartardóttir.
VANGAVELTUR EDA
VITNISBURÐUR
Hugleiöingar í tilefni af atburö-
um líöandi stundar, heimspeJcileg-
ar vangaveltur um ástand í mann-
heimi og kristindóm — það skortir
ekki á slíkt nú um stundir. En
trúaö, kristiö fólk saknar oft hins
persónulega vitnisburöar í predik-
un í söfnuöinum, og þá finnst þeim
tómlegt og kalt í Jcirkjum og sam-
komuhúsum.
Brennandi hjörtu, æ, þau eru
ekki mörg. En þaö eru konur og
karlar meö slík brennandi hjörtu,
sem hafa boriö uppi kristniboöiö,
bœöi hér heima og meöal heiöinna
þjóöa.
BLESSUN
GESTRISNINNAR
Þaö, sem skapar vellíöan í huga
gestsins, er ekki þaö, sem boriö er
á boröiö, héldur þeir, sem sitja viö
boröiö. Ef viö myndum eftir þessu,
reyndist okkur auöveldara að opna
heimili okkar og þar meö öölast
hlutdeild í blessun gestrisninnar.
Þaö er sjaldan, aö notalegustu
heimilin séu þau ríkmannlegustu.
Beztu meömœlin eru ekki aö af-
saka einfalda matargerö. Hún sýnir
nefnilega. traust. Og traust er betra
en rifjasteik.
AFLEIÐING
GUÐLEYSIS
Frœgur, þýzkur lœknir hefur ný-
lega sagt, aö ekki veröi fram hjá
þeirri staöreynd komizt, aö skap-
gerðarbrestir og taugaveiklun fœr-
ist í aukana, aö sama skapi sem
trúartilfinning fólks fari þverr-
andi.
BJÓÐ ÞEIM AÐ
KOMA
Einu sinni bauö ég félaga mín-
um aö slást í för meö mér á kristi-
lega samkomu. Ég var trúaöur,
hann ekki. En félagi minn vildi
ekki koma meö mér. Ég man, hvaö
ég var vonsvikinn, þegar ég fór á
samkomuna..
Nokkrum árum síöar tók hann
trúna á Jesúm. Þá sagöi hann mér,
aö þegar ég heföi boöiö sér forö-
um aö koma meö sér á samkom-
una, heföi hann fundiö í fyrsta
sinn, aö Jesús kallaöi á sig. —
Bjóö þeim aö koma meö þér!
(Þýtt úr erlendum blöðum).
12