Bjarmi - 01.11.1982, Blaðsíða 12

Helgi Hróbjartsson var snemma
í haust á ferð í Eþíópíu og
heimsótti þá meðal annars það
svæði sem hann starfaði á sem
kristnihoði á árunum 1967—
75. BJARMI fór þess á leit við
Helga að hann segði örlítið frá
för sinni og var hann fyrst
spurður að því hvernig honum
hefði þótt að koma aftur til
Eþíópíu.
— Mér fannst það ákaflega á-
hrifaríkt að koma aftur til Addis
Abeba og heyra óminn af amhar-
ískunni og sjá allt fólkið á götunni
og finna lyktina sem gaus á móti
mér. í raun og veru var það ekki
margt sem kom mér á óvart, lík-
lega vegna þess að ég hef reynt að
fylgjast með því sem hefur verið
að gerast þarna suður frá. Samt
þótti mér menn vera opinskáir þeg-
ar þeir ræddu um stjórnmála-
ástandið í landinu.
— Hvernig virtist þér staða
kirkjunnar vera í Addis Abeha
og Iandinu yfirleitt?
— Mekkane Jesus kirkjan, sem
er lútherska kirkjan í Eþíópiu,
dafnar í Addis og sætir það í
raun furðu hve mikil aðsókn er
að kirkjum í borginni. Yfirfullt er
í öllum kirkjum og jafnvel hefur
verið komið fyrir bekkjum fyrir
utan þær til þess að fleiri geti not-
ið guðsþjónustanna. Það er áber-
andi hve mikið af ungu fólki sækir
kirkjurnar. Því má segja að ákveð-
inn vakningarandi ríki í Addis
Abeba.
Það kom mér á óvart að hitta
ungan mann sem sækir kirkju
þarna, en hann hafði verið starfs-
maður hjá mér í Neghelli. Hann
hafði hlaupist á brott og meira að
segja tekið með sér eitthvað af
peningum sem hann átti ekki sjálf-
ur. Þegar hann frétti af því að ég
væri kominn til Addis, kom hann
til mín, beinlínis til að biðjast fyr-
irgefningar á því sem hann hafði
gert og skilaði þar að auki pen-
ingunum aftur. Mér þótti gott að
verða vitni að því, að þarna var
ungur maður sem hafði komist í
slíka vakningu, að honum þótti
nauðsynlegt að gera upp gamlar
skuldir og byrja upp á nýtt.
— En hefur kirkjan þá sæmi-
legan starfsfrið þama í borg-
inni?
— Við vitum að höfuðstöðvar
kirkjunnar voru teknar eignar-
námi fyrir um það bil ári og það
hefur haft áhrif á starfið. Þeir eru
viðs vegar um bæinn með skrif-
stofur og búa mjög þröngt. Ég
kom í það sem þeir kalla aðal-
stöðvar núna og þar er svo þröngt
að við liggur að skrifborðin séu
hvert uppi á öðru. En þeir taka
þessu vel og þeir fá að starfa í
friði. Ef við tölum um landið í
heild í þessu sambandi er það aftur
á móti misjafnt eftir héruðum
hvernig starfsaðstaða er en víða
er hún góð.
Sums staðar eiga sér þó stað al-

ai
r ábetand' hv® pa&
pa& et . • vttrWl«tna ; atand'
un9u áVNe®""'
segja
x\VS

vaVn'n9
p,beba
12