Bjarmi - 01.11.1982, Blaðsíða 13

grélu af gleði
Rætt við Helga Hróbjartsson
um för hans til Eþíópíu
v9r, . - »r,
klrkiu Var *
<Zarív*
' tek'nn f£
varlegir atburðir. Á meðan ég var
í Eþíópíu gerðist það þann 12.
september, á átta ára afmælisdegi
byltingarinnar, að forseti Mekkane
Jesus kirkjunnar í vestur-synod-
unni, Olana Lamu, var tekinn fast-
ur ásamt fimm öðrum samstarfs-
mönnum, þar á meðal var séra
Megarsa Gutu, sem er fram-
kvæmdastjóri. Ég hitti þrjá
kristniboða frá þessu svæði í Addis
Abeba og þeir sögðu mér frá þessu.
Því var einnig haldið fram að hinir
handteknu væru pyndaðir og ásak-
aðir fyrir að hafa skrifað vegg-
spjöld með andófs-slagorðum og
sett þau upp í bænum Bodji, en þar
eru skrifstofur Synodunnar stað-
settar. Ríkisstjórnin í Addis Abeba
hefur í fyrsta sinn í sliku máli
skipað nefnd til að athuga hvort
þessar ásakanir séu réttar. Talið
er að búið sé að loka um 500 af
þeim 700 kirkjum sem eru í
Wollega (vestur-synodunni). Þetta
er því það svæði sem orðið hefur
hvað verst úti í slíkum málum.
— Ef við lítum sérstaklega á
suður-synoduna, þar sem tslend-
ingar hafa verið að störfum,
hvað virtist þér um ástand mála
þar?
— Þar hafa verið tiltölulega góð
starfstækifæri og starf kirkjunnar
þar hefur víða dafnað ótrúlega
mikið, þó að vissar hömlur séu
settar. Eftir að ég var kominn til
Eþíópíu voru t.d. tuttugu manns
fangelsaðir í Kebre Mengist, er til-
heyrði mínu starfssvæði þegar ég
var í Waddera. Ég hafði hug á að
koma þar við á ferð minni, en þetta
varð til þess að stjórn kristniboðs-
ins í Addis óskaði eftir því að ég
færi ekki suður á bóginn fyrr en
ég hefði fengið sérstakt fararleyfi.
Eftir því varð ég að bíða í átta
daga.
Að öðru leyti skildist mér að
starfstækifæri væru mörg og að
það væri tiltölulega opið fyrir
prédikunarstarfi og öðru því um
líku í suður-synodunni.
— Hafðirðu tækifæri til að
komast til Konsó?
— Nei, það er svo mikið úr leið
að ég varð að velja og fór austan
megin um það svæði sem ég starf-
aði á sjálfur á sínum tíma. Þær
fréttir sem ég heyrði af starfinu
í Konsó voru allar góðar og allir
eru mjög ánægðir með Barrisja
Húnde, hann stendur sig vel í sínu
starfi.
— Þú fórst sem sé um það
svæði sem þú starfaðir á í kring-
um Waddera. Hvernig þótti þér
að koma aftur á þær slóðir?
— Það var stórkostlegt, en til að
byrja á byrjuninni, þá kom ég
fyrst til Kebre Mengist og fékk
að heyra söguna um þessa tuttugu
sem höfðu verið fangelsaðir. Það
hatfði átt sér stað með þeim hætti
að hinir kristnu höfðu haft mán-
aðarsamkomu á svæði sem er um
10 til 15 kílómetra frá Kebre
Mengist. Þar voru saman komnir
um eitt þúsund manns. Þangað
kom lögreglan og tók höndum þá
13