Bjarmi - 01.03.1987, Blaðsíða 20

BREF
Bréf frá Konsó
í Eþíópíu:
Guð agar
og hreinsar
Fyrri hluta ársins 1986 gekk starfið
hér í Konsó mjög vel. Viðgátum hald-
ið mörg námskeið bæði á stöðinni og
úti í héraðinu t.d. byrjað með reglu-
bundin trúfræðinámskeið í sóknun-
um, þar sem flestallir leiðtogar safn-
aðanna komu saman einu sinni í mán-
uði daglangt. Síðan kenndu þeir hver
í sínum söfnuði einu sinni í viku hluta
af því sem þeir höfðu numið.
I haust varð hins vegar að hætta
slíkum heimsóknum út í héraðið.
Kom það til af neikvæðum viðbrögð-
um valdsmanna, er þótti lítið koma til
allra þessara héraðsferða útlendings-
ins.
Engin uppgjöf
Um þetta leyti hófust einnig
ofsóknir víða í héraðinu. Margir voru
fangelsaðir, einkum predikarar og
sjálfboðaliðar í safnaðarstarfinu.
Markmiðið var augljóslega að hefta
sem mest starf kirkjunnar og að hræða
hina kristnu. Biblíur voru teknar af
mörgum unglingum og nokkrum
kirkjum lokað eða breytt í íbúðarhús,
geymslu o.þ.h.
Þetta gerðist rétt um það leyti sem
Benedikt Arnkelsson kom hingað í
heimsókn og setti því nokkurt strik í
reikninginn varðandi áætlanir okkar
um heimsóknir út í söfnuðina. Hins
vegar fékk Benedikt að kynnast svo-
lítið spenningnum við starfið hér úti
og hitti m.a. nokkra þeirra sem setið
höfðu í fangelsi og aðra sem bjuggust
við því að verða teknir þá og þegar.
Þrátt fyrir þessa erfiðleika hafa
leiðtogar sóknanna reynt að halda
áfram með mánaðarnámskeiðin í 3 af
sóknunum, jafn vel þótt Guðlaugur
geti ekki komið og kennt. Þetta erf-
iða ástand hefur ekki orðið kirkjunni í
alla staði þungt áfall. Við höfum heyrt
að víða hafi söfnuðirnir vaknað. Þeir
sem e.t.v. voru sljóir í trúarlífi sínu
koma nú reglubundið til kirkju.
Sumir söfnuðirnir hafa neyðst til
þess að breyta samkomutíma sínum
þar sem yfirvöld hafa skipað fyrir um
skylduvinnu flestalla sunnudaga. í
stað þess að aflýsa samkomu hafa hin-
ir kristnu komið saman eldsnemma á
sunnudagsmorgnum, jafnvel frá kl. 4-
6 að morgni! Það hafa heldur ekki
færri komið en áður. Sumir hafa sagt
okkur að kirkjan sé oft þéttsetin,
miklu fleiri komi nú svona að nætur-
þeli en áður komu á venjulegum guðs-
þjónustutíma.
Mikið er unnið að því að hamla
kristnum mönnum að koma saman.
Hvarvetna fara sendiboðar um og
banna kirkjuferðir og hóta mönnum
ella fangelsum og sektum. Fundir eru
haldnir og menn beðnir að gefa sig
fram sem segjast vera kristnir. Það er
skiljanlegt að sumir verði hræddir og
hætti að koma. Þó gleðjumst við yfir
þeim mörgu sem sýna djörfung og
áræði og vilja reynast trúir allt til
enda.
Bæn gömlu konunnar
Nokkru áður en þetta ógnarástand
hófst hér í Konsó fannst okkur oft
bera nokkuð á deyfð í safnaðarstarf-
inu. Við minnumst þess að gömul,
kristin kona stóð upp í kirkjunni að
lokinni heilagri kvöldmáltíð. Hún bað
einkennilegrar bænar: Guð, þú sérð
deyfðina hjá okkur kristnu. Þú veist
um alla sem hafa snúið við eða dregist
aftur úr. Við biðjum þig um vakningu
yfir Konsó á ný. Sendu okkur erfið-
leika til að vekja okkur. Sendu
ofsóknir og mótlæti yfir kirkju þína til
að hreinsa hana.
Okkur ér ijóst að Guð heyrði bæn
þessarar konu. Það þarf mikla djörf-
ung og mikla trú til þess að biðja bæn-
ar sem þessarar. Við lítum því á þessa
erfiðleika að vissu leyti sem vilja
Guðs. Guð agar þann sem hann
elskar. Þess vegna leyfir Guð þetta.
Við viljum minna ykkur á að biðja
áfram fyrir söfnuði Guðs hér í
Konsó. Biðjið að ofsóknirnar verði til
þess að vekja og hreinsa. Biðjið að
þær verði ekki of þungbærar. Biðjið
um þolgæði, djörfung og gleði þeim
ofsóttu til handa.
Við vitum líka að ofsóknirnar eru
merki um líf. Þegar Guð starfar í
hjörtum manna, þegar menn snúa við
frá villu síns vegar þá fer einnig óvin-
urinn, djöfullinn, af stað.
í lok ársins gat Guðlaugur ekki far-
ið neitt úr í hérað af nefndum orsök-
um. Hins vegar er nóg að gera hér á
stöðinni. í byrjun desember hófst t.d.
þriggja mánaða biblíuskólanámskeið
með 25 nemendum. Þar er mikil
kennsla og þörf á að biðja fyrir nem-
endunum að þeir skilji orð Guðs og
það rótfestist í hjörtum þeirra og þeir
verði þroskaðn og betur undir „góðu
baráttuna“ búnir þegar þeir halda
hver heim til sín.
Post. 4:18-21 og 5:40-42.
Guðlaugur, Valgerður,
Katrín og Vilborg.
20