Bjarmi - 01.02.1992, Blaðsíða 5

kallar. Orðin ein ná ekki að bera Kristi vitni,
sá sem elskar í orði og sannleika ber Kristi
vitni. Hefur þú veitt því athygli að í raun hafa
guðspjöllin ekki að geyma margar ræður
Jesú? Kenning hans var ekki aðeins orð, rök-
legar samræður, heldur þjónusta og líf. Það er
stundum gert í biblíuútgáfum að hafa orð Jesú
með rauðu letri. En það verður þunnt guð-
spjall ef maður les bara rauða letrið í þeim
biblíuútgáfum. Verk Krists er stærsti hluti
guðspjallanna. Ef þú vilt ekki láta sannfærast
við rök mín, lestu þá píslarsöguna einu sinni í
gegn, þar finnur þú sjö orð Krists á krossinum.
Eru þau ekki svona öflug vegna þess að sá sem
talar leggur !íf sitt í hvert og eitt þeirra? Það er
Meistari okkar sem kennir okkur að fara eins
að. Honum eigum við að fylgja. Hann sagði:
„Hvert ónytjuorð, sem menn mæla, munu
þeir verða að svara fyrir á dómsdegi. Því af
orðum þínum muntu sýknaður, og af orðum
j þínum muntu sakfelldur verða (Matt. 12,36-
| 37). Og hann sagði í dæmisögunni um komu
j Mannssonarins: „Komið þér, hinir blcssuðu
föður míns, og takið að erfð ríkið, sem yður
var búið frá grundvöllun heims. Því hungrað-
ur var ég, og þér gáfuð mér að eta, þyrstur var
ég, og þér gáfuð mér að drekka, gestur var ég,
og þér hýstuð mig... Sannlega segi ég yður,
það allt, sem þér gjörðuð einum minna
minnstu bræðra, það hafið þér gjört mér“
(Matt. 25,34-35,40).
Hér hefðum við gott af að minnast leiðtoga
okkar og frumherja í félagsstarfinu. Þeir sáu
ekki neina andstöðu milli boðunar og þjón-
ustu, miklu frekar skildu þeir sambandið þar á
milli, kraftinn þar í og störfuðu í þeim anda.
Eflaust hefur velmegun og velferðarkerfi gert
okkur sljó fyrir köllun Guðs í samtíð okkar.
Afi minn sagði oft: „Það þarf sterk bein til að
þola góða daga“. Það eru orð að sönnu. En ef
þú áræðir að hlusta með mér eftir rödd Jesú
Krists í bæn og íhugun, og svo að leggja út í
þjónustu fyrir hann, elska í orði og sannieika,
þá kvíði ég ekki framtíð félagsins, því að til
þess voru félögin okkar stofnuð, til þess stönd-
um við saman í þjónustu við Krist hér heima
og erlendis.
Það kemst eng-
inn að raun um
fagnaðarerind-
ið nema að
standa upp og
fylgja Kristi.
Sá fyrirverður
sigfyrirfagn-
aðarerindið
sem árœðir
ekki að standa
UPP ogfylgja
honum sem
kallar.