Bjarmi - 01.03.2000, Blaðsíða 17

við erum alltaf að miða okkur vió Reykja-
vík. Eg er viss um að meóalaldur í mörgum
kvenfélögum úti á landi er lægri en í mör^-
um kvenfélögum í Reykjavík.
Gunnar: Myndi fólk mæta í messu á þess-
um aldri þó svo aó þaó væri stílaó meira
inn á þaó?
Guólaug: Ég þekki fólk sem gerir sér feró
milli sókna og fer þar sem eru áhugaveró-
ari messur. Ég er ekki þeirrar skoðunar aó
það eigi að breyta öllum guðþjónustum en
þaó mætti höfóa meira til ungs fólks.
Finnst ykkur að kirkjan cetti að höfða til ein-
hverra ákveðinna aldurshópa, s.s. fjölskyldufólks,
einhleypra, með efni utan messunnar sjálfrar?
Gunnar: Það þarf að skapa þetta andrúms-
loft að á sunnudögum fórum við í kirkju.
<jan
Guólaug: Þaó er reynt aó gera þaó í flest-
um kirkjum.
Gunnar: Hjónanámskeió, mömmumorgn-
ar og alfanámskeió fyrir þá sem eru aó
stíga sín fyrstu trúarskref. Svo náttúrulega
sunnudagaskóli og æskulýðsstarf og víóa
eru líka hópar sem fjalla um sorg og sorg-
arvióbrögó. Þannig aó ég held aó það sé
reynt aó hlúa mjög vel aó starfinu í flestum
kirkjum.
Guólaug: Til dæmis eins og í Hjallakirkju,
þar eru erindi og námskeió fyrir foreldra og
allskonar önnur námskeið í boói. Fólk
kemur í kirkjuna í fleiri erindagjörðum en
bara í messu. Þetta eru ekki allt endilega
námskeið um kristna trú. Það þarf bara að
gera kirkjuna opnari.
Gunnar: En er þetta ekki aó breytast? Er
kirkjan ekki í þessari þróun, eins og við
kannski viljum hafa hana? Þetta er nátt-
úrulega aó mörgu leyti mjög gróin og
stöónuó stofnun en að sumu leyti samt
alls ekki. En svona stofnun hlýtur aó breyt-
ast mjög hægt.
Guólaug: Mér finnst þetta stöónuð stofn-
un. Mér finnst hún ekki taka breytingum
mjög hratt.
Gunnar: En á hún aó taka breytingum
hratt?
Guórún: Ég er alveg sammála Gunnari
með breytingarnar. Það hefur oróió hálf-
gerð bylting frá því að ég var aó vinna í
Hallgrímskirkju 1984. Þá voru þar starf-
andi tveir prestar sem meó lítilli hjálp sáu
um barnastarfió og þaó var í raun ekkert
mikió annaó í boöi á þessum tíma. Kirkjan
var opin frá 10-12 á daginn og lengur á
sumrin fyrir feróamennina. En nú eru vel
flestar kirkjur í Reykjavík opnar allan dag-
inn og það er alltaf eitthvað aó gerast.
Gunnar: En er þaó þá ekki í höndum
sóknarnefndar og starfsmanna? Ég meina,
þaó er svo algengt að kirkjan sem heild sé
gagnrýnd þegar kannski margar kirkjur eru
aó standa sig vel og eiga ekki skilið þessa
gagnrýni. Ég held aó fólkið innan kirkjunn-
ar, þ.e. í sóknunum, sé oft aó gagnrýna án
þess í raun aó sækja kirkjuna og veit þá í
raun ekkert hvaó þaó er að gagnrýna.
Guólaug: Kannski er hluti af vandamálinu
hvað þaö er fullorðið fólk í sóknarnefnd-
um. Ég á við aó þegar t.d. var komió tíl
mín og ég var beóin um að vera í sóknar-
nefnd þá spurði ég bara manneskjuna
hvort hún væri eitthvað skrýtin - ég sem
væri ekki einu sinni oróin þrítug. Hvaóa er-
indi ætti ég þangað? Ég hafði séð sóknar-
nefndina á opnum sóknarnefndarfundi og
ég fékk þaó á tilfinninguna aó ég gæti ekki
átt samleió meó þeim þar sem ég var svo
ung. En eftir aó hafa setið í sóknarnefnd í
nokkra mánuöi sé ég hversu rangt þaó var
aó hugsa svona. Ég á samleið meó þessu
fólki því vió eigum áhugann á trúnni sam-
eiginlegan
Guórún: Þaö er náttúrulega mikil upp-
bygging í Grafarvogi og þar starfa áhuga-
samir og duglegir prestar, skapandi fólk
sem ervakandi fyrir safnaóarstarfinu.
Guólaug: Já, en þaó vantar bara miklu
yngra fólk inn í sóknarnefndina. Þaó vantar
svona fólk eins og æskulýðsleiótogana.
Unga fólkió sem er aö vinna í kirkjunni.
Gunnar: En starfsfólk kirkjunnar býr ekki
alltaf í sókn þeirrar kirkju þar sem þaó
starfar.
Guórún: Nei, einmitt, svo ég tali um mína
kirkju, sem ég tel vera Hallgrímskirkju þó
aó ég hafi ekki búiö í sókninni nema í eitt
ár, en þetta er samt mín kirkja. I sóknar-
Guðrún: Það virðast allir hafa þessa
barnatrú en svo er eins og trúin fari í dvala
nema eitthvað komi upp d.
17