Bjarmi - 01.12.2000, Qupperneq 18

Spjallaó vió Vilborgu Jóhannesdóttur
Það var ævintyri lífs míns
Tvö lítil grasker frá Afríku og mynd af
svertingja, máluð á skinn, blasa við
augum þegar komið er inn á heimili Vil-
borgar Jóhannesdóttur þar sem hún býr
með Kristínu systur sinni á Þórsgötu 12 í
Reykjavík. Tíðindaður Bjarma hefur knú-
ió dyra og er boðið til sætis í einkar rúm-
góðri stofu. Já, ég féll fýrir íbúðinni þeg-
ar ég sá hvað stofan er stór,“ segir Vil-
borg og brosir. „Það kemur sér vel þegar
ég fæ öll börnin mín í heimsókn." Þær
systur fluttu sig ofar í götuna þegar Cuð-
laugur sonur Vilborgar settist að með
fjölskyldu sinni á Þórsgötu 4 þar sem Vil-
borg hafði átt heima frá því hún giftist.
Segja má aó Vilborg og þær systur
báðar hafi lifað og hrærst í trúnni á
frelsarann Jesú Krist frá blautu barns-
beini. Foreldrar þeirra voru hjónin Ragn-
hildur Sigurðardóttir frá Vallá á
Kjalarnesi og
Vilborg og Svanlcwg
Sigurjónsdóttir þvo
þvott á Þórsgötu 4.
Jóhannes Sigurðsson sonur vitavaröarins
í Reykjanesvita, en þar fæddist Jóhannes.
Þau áttu lifandi trú á frelsarann og voru
einlægir kristniboðsvinir. Jóhannes gerð-
ist prentari en vann jafnframt mikið í
kristilegu starfi. „Pabbi og mamma voru
félagar í KFUM og KFUK og þar kynntust
þau,“ segir Vilborg. „Séra Bjarni Jónsson
dómkirkjuprestur gifti þau í sam-
komusalnum á Amtmannsstíg."
Meóal norölenskra kristniboðskvenna
Ragnhildur ogjóhannes eignuðust þrjár
dætur, Ingileifi, sem á heima á Akureyri,
og Kristínu og Vilborgu. „Eg var trú-
hneigt barn,“ segir Vilborg. „Mamma sat
hjá okkur á kvöldin og fór með bænirnar
meó okkur. Hún kenndi okkur líka að
biðja frá eigin brjósti. Svo lá leið okkar
snemma í KFUK.“
Þegar Vilborg var níu ára gömul flutt-
ist fjölskyldan með alla búslóðina til Ak-
ureyrar. Kristniboósfélag kvenna þar
nyrðra stóð í stórræðum, var að reisa
samkomuhús, og nú ráóa konurnarjó-
hannes til starfa meðal
barna og fullorðinna og
ætla aó greiða honum
laun í eitt ár. „Vió fór-
um á skipi noróur vorið
1 933 en húsió, Zíon,
var vígt skömmu fyrir
árslok, 10. desember.
Akureyri var líka
fjölmennt kristni-
boðsfélag fyrir telp-
ur. Það hét
Frækornið og
höfðu fundirnir
verið haldnir í
heimahúsum. Nú
fluttust þeir í Zíon. Og þar var líka
farið af stað meó sunnudagaskóla. Þá
voru börnin stundum svo mörg að þau
urðu jafnvel að sitja í gluggakistunum.“
Fjölskyldan var á Akureyri í sex ár. Jó-
hannes vann þar um tíma í prentsmiðju
en ferðaðist líka á vegum Kristniboðs-
sambandsins og fór víða. Hann dvaldist
á Siglufirði á sumrin og lét til sín taka í
Viótal: Benedikt Arnkelsson
sjómannastarfi með Færeyingum og
Norðmönnum. Aður hafði hann veitt
forstöóu kristilegri sjómannastofu á veg-
um safnaðanna í Reykjavík.
„Pabbi var listfengur og hafði málað
mynd afjesú í grasgarðinum áður en við
héldum norður. Þessi mynd var sett upp
á vegg á bak við ræðustólinn í Zíon. Þeg-
ar húsið var selt löngu seinna lagði nýi
eigandinn áherslu á aó myndin fylgdi
með í kaupunum. Hann hengdi hana
upp í litlu herbergi uppi á lofti í húsinu.
Þar höfðu margir átt bænastundir og
stundum gistu menn þar.“
Þegar Vilborg kom aftur suður hóf hún
að sækja fundi í unglingadeildinni í
KFUK. í umbreytingum æskuáranna veróa
börn oft óróleg og vilja stundum varpa frá
sérýmsu því sem þeim hefurverið innrætt,
jafnvel trúnni á Guð. Vilborg segir að
aldrei hafi hvarflað að sér að snúa baki við
Drottni. Þvert á móti efldist hún í þeirri
löngun að ganga meó Guði. Frá þessum
árum minnist hún ekki síst móts í Straumi
sunnan Hafnarljaróar. Það var haldið á
vegum unglingadeildar KFUK. „Þar varð
ég fýrir sterkum áhrifum og tók þá ákvörð-
un að helga líf mitt Drottni.“
Hún baó, hann prédikaói
Vilborg var í hópi fólks í KFUM og K sem
kom saman á laugardagskvöldum á vet-
urna á heimili hjónanna Guðlaugar
Arnadóttur og Sigurjóns Jónssonar bók-
sala á Þórsgötu 4 og átti þar uppbyggi-
legar samverustundir undir stjórn Bjarna
Eyjólfssonar sem bjó á heimili hjónanna.
Þessi hópur hélt mót tvö sumur vió
Vatnsenda og uröu þau upphaf „al-
mennu mótanna" sem seinna voru hald-
in í Hraungerði og á Akranesi en lengst
af í Vatnaskógi.
Guólaug og Sigurjón voru virkir þátt-
takendur í kristilega leikmannastarfinu.
Þau áttu fimm börn, þrjár dætur og tvo
18