Heima er bezt - 01.07.1963, Blaðsíða 36

190. Er Dikk frændi búinn að finna
leið út úr fangelsinu? Hefur hann fund-
ið veginn til frelsis? Ekki fyllilega ....
Námugöngin liggja út í námuhólf, sem
óhugsandi er að klifra upp úr.
191. Dikk frændi rannsakar námuhólf-
ið rækilega. Hann finnur mynnið að
öðrum námugöngum, en vim 50 m innar
er komið að heljar-hyldýpi, sem nær óra-
langt niður í bergið ....
192. Dikk frændi snýr nú aftur þang-
að, sem ég hafði legið sofandi. Hann
vekur mig og segir mér frá allri rann-
sóknarför sinni, og hvað hann hafi fund-
ið á þessari löngu og erfiðu ferð sinni.
193. Ég fylgist nú með Dikk frænda
alla leiðina upp aftur, unz við komum í
námuhólfið við endalok námuganganna.
Honum er fyllilega ljóst, að horfur okk-
ar eru allmiklu betri en áður.
194. „Við verðum að finna einhver ráð
til að komast hérna upp úr námuhólf-
inu,“ segir Dikk frændi. „En það er von-
laust að hugsa sér að klifra hérna upp.
Mér dettur samt ráð í hug.“
195. Án þess að skýra nokkuð frekar
fyrir mér, hvað hann eigi við, kveikir
Dikk frændi á blysi úr þurrum spýtu-
flísum og hverfur síðan inn í námu-
göngin, sem við síðast höfðum farið um.
WíB
196. Eftir örskamma stund kemur hann
aftur með afar granna stöng. „Þetta er
eini-spíra,“ segir hann. „Ég tók eftir
henni á leiðinni hingað .... Nú skaltu
sjá, hvað ég ætla mér að nota hana.
Sjáðu nú bara til .... “
197. Mér verður brátt ljóst, hvað fyrir
honum vakir. Ur þessari seigu og sveigj-
anlegu eini-spíru býr hann sér boga og
ætlar, þegar dimmt er orðið, að skjóta
brennandi spýtukubbum upp um námu-
hólfs-opið.
198. Með fáeinna mínútna millibili
sendir Dikk frændi logandi spýtukubba
upp um námuopið, en kubbana lætur
hann liggja í litlum eldi, sem hann hef-
ur kveikt rétt hjá sér úr ótal flísum og
spýtnarusli.