Heima er bezt - 01.06.1964, Blaðsíða 27

vara. Þá fékk hann skyttu til að skjóta refina. í júlí-
mánuði, þegar ég var í eynni, voru yrðlingarnir í girð-
ingu. Þurfti þá jafnan að afla nýmetis fyrir þá, en það
var iitlum vanda bundið, því að smáfiskur var allt í
kringum eyna, og svo fékk Ólafur úrgangs kjötvörur
og alls konar refamat frá frystihúsi í Stykkishólmi.
Einn lognkyrran dag fóru þau hjónin á smáfisk
skammt frá eynni. Jafnframt hafði Ólafur tekið með
sér haukalóðarstubb og beitti hann með glænýjum smá-
fiski, lagði hana svo skammt vestur af eynni og hélt svo
með afganginn af aflanum í land. Um kvöldið fórum
við Ólafur svo til að draga lóðina á smábáti. Báturinn
var lítill og rennilegur, líklega af þeirri stærð, sem nefnt
var tveggja manna far. Við vorum fljótir að finna lóð-
ina og nú var byrjað að draga hana. Ólafur dró lóðina,
en ég átti að gutla með árunum eða andæfa á meðan.
Brátt fann Ólafur að kippt var harkalega í, er hann
byrjaði að draga. Varð okkur þá ljóst, að dráttur var á
ióðinni, en var þetta nú skata eða flyðra, eða ef til vill
stór golþorskur. Kippirnir voru gríðar snöggir og mér
fannst sem þessi stórfiskur drægi til sín bátinn. Olafur
sagði fátt, en ég sá að drátturinn var erfiður, en ég and-
æfði. Allt í einu sé ég að trjónan á stórri flyðru kemur
upp undir borðstokkinn um miðjan bátinn. Ólafur var
handfljótur með ífæruna og keyrði hana í hausinn á
flyðrunni, en þá hallaðist báturinn ískyggilega. Ég hafði
vit á að fleygja mér út í hitt borðið, en sleppti þó ekki
árunum. Ólafur slakaði aðeins á takinu, flyðran færð-
ist aftur með borðstokknum og með eldsnöggu átaki
kippti Ólafur flyðrunni inn í bátinn. En þá tók ekki
betra við. Flyðran var svo bráðlifandi og barðist svo
um í bátnum, að ég hélt að hún ætlaði að brjóta bát-
skelina. En þá var Ólafur handfljótur. Etann greip flug-
beittan hníf undan einni rönginni og rak hann á rétt-
um stað í hnakkann á flyðrunni. Það fór titringur um
flyðruna, er hún fékk lagið, og síðast fór veikur titr-
ingur um uggana, og síðan lá hún grafkyrr í kjalsog-
Framhald á bls. 238.
Elliðaey, Bjargið og vitinn.

w~~~

4É ^ 1
y 1 ■
DÆGURLA GA^ 1
Eitt vinsælasta lagið, sem leikið er í útvarp um þess-
ar mundir, er lagið Dominique, sem belgiska nunnan
Gabriella hefur samið og hinar syngjandi nunnur hafa
gert heimsfrægt.
A gamlárskvöld, liðinn vetur, söng Ómar Ragnars-
son í útvarp ljóð, sem hann hafði gert við þetta vinsæla
lag. Ljóðið nefndi hann Gabríel. Og hér birtist þetta
ljóð, sem margir hafa beðið um:
Svona vertu ekki reiður elsku vinur Gabríel
hér verður ráðin bót.
Bara lítil stundar bið okkur nægir, komdu niður
um næstu áramót.
A Alþingi ég heyrði þras
sem yfir mig þá datt
því aldrei heyrði ég nokkurn tíma
nokkurn segja satt.
Svona vertu ekki reiður elsku vinur Gabríel
hér verður ráðin bót.
Það verður kannski kosið upp á nýtt.
Komdu niður um næstu áramót.
En fyrir utan alla þá
sem sögðu ekki satt
mér sýnist alltof margir
reyna að svíkja undan skatt.
Svona vertu ekki reiður elsku vinur Gabríel
hér verður ráðin bót.
Þetta er smotterí, við biðjum um náð.
Komdu niður um næstu áramót.
En vinnusvik á Islandi
þau voru allstaðar,
verkamenn, ég sá
sem sváfu fram á skóflurnar.
Svona vertu ekki reiður elsku vinur Gabríel
hér verður ráðin bót.
Þeir sofa svona því þeir vinna um nætur
komdu niður um næstu áramót.
Ég sá karl, sem sagði frúnni
hann væri að vinna fram á nótt
Heima er bezt 231