Heima er bezt - 01.07.1965, Qupperneq 21

ÞATTUR ÆSKUNNAR
RITSTJORI
Pingvellir
Þingvallaför
Þennan þátt uni Þingvallaför skrifaði ég fyrir tuttugu
og fimm árum. Hann birtist hér óbreyttur að öðru en
því, að nú hafa bætzt við önnur tuttugu og fimm ár
og því heitir hann nú Þingvallaför fyrir 50 árum.
í annálum veðurfræðinnar tel ég víst að vorið 1914
hafi fengið vondan vitnisburð. Veðráttan sunnanlands
var hin versta og í lok júní-mánaðar var jörð ógróin og
vegir lítt færir fyrir bleytu.
í Reykjavík voru fáar sólskinsstundir þetta vor, og
flesta dagana gekk á með vestan krapaskúrum eða suð-
austan úrfelli. Æskulýður höfuðborgarinnar lét þetta
þó lítt á sig fá og reyndi að skemmta sér eins og kostur
var á.
Mér er þetta vor minnisstætt, því að það var fyrsta
vorið, sem ég dvaldi í Reykjavík. Ég var þetta vor á
kennaranámskeiði í Reykjavík, yngstur allra og án allra
kennararéttinda. Námskeiðið var haldið í Kennaraskól-
anum og aldrei get ég gleymt hinu óyndislega ritsýni
frá Skólanum yfir kolsvört mýrarflögin, þar sem nú
er flugvöllurinn. Á hverjum morgni voru þessi mýrar-
flög þéttsetin af sígargandi mávum.
Það leið að námskeiðslokum. Skólastjóri og nemend-
ur höfðu ráðgert Þingvallaför, áður en námskeiðinu
lyki, og nú var komið að áætlunardegi.
Það var laugardagur síðla í júní, sem ferðin var
viS Öxará
fyrir 50 árum
ákveðin. AUir þátttakendur áttu að mæta klukkan 6 að
morgni þann dag hjá húsi Jónatans Þorsteinssonar kaup-
manns, sem var við Laugaveginn. — Svo snemma átti að
leggja upp, af því að nota átti daginn til að skoða Þing-
völl og koma aftur um kvöldið.
í Reykjavík voru þá aðeins til þrír bílar. Tveir Ford-
bílar eign Sveins Oddssonar, og ein Overland-bifreið,
er Jónatan kaupmaður Þorsteinsson átti. Voru þetta sjö
manna blæju-bílar, og var þeim oftast ekið opnum um
götur borgarinnar. Alla þessa bíla höfðum við ráðið til
ferðarinnar og vorum við 20, sem ætluðum að fara.
Stundvíslega kom skólastjórinn, sr. Magnús Helgason,
á hinn ákveðna stað og voru þá flestir nemendur þar
komnir. Loft var skýjað, en úrkomulaust, og svalur
suðaustan kaldinn næddi um göturnar og þennan fá-
menna hóp, er beið þarna búinn. — Brátt bættist Jónat-
an Þorsteinsson í hópinn og sagði vondar fréttir: Að-
eins einn bíllinn var í lagi í Reykjavík. Einn var í lama-
sessi suður í Keflavík, annar með brotið stýri uppi hjá
Lögbergi, og nú varð að nota þann bílinn, sem heima
var, til að fara með varahluti og viðgerðarmenn á þessa
staði, og alveg var óvíst, hvernig tækist með viðgerð-
irnar. Það var því auðséð að ekkert gat orðið úr Þing-
vallaför í bifreiðunum á þessum degi, og þótti mörgum
súrt í brotið, sem hlakkað höfðu til þessarar ferðar allt
vorið.
„Þá höldum við bara suður í Kennaraskóla og byrj-
8ívi nli
■bm< /18B HÉki