Heima er bezt - 01.05.1977, Blaðsíða 26

KVEÐ ÉG
mér til hugarhœgðar
SIGTRYGGUR SÍMONARSON er f.rdd-
ur að Olversgerði i Saurlia-jarhreppi.
Eyjafirði, 1(5. janúar 1915. Stundaði öll
algeng sveitavinnustörf til 31 tlrs aldurs,
auka nokkuriar jatðvinnslu með dríttar-
vél og skurðgröfu. Bóndi. á Jórunnarstöð-
um 1918—1900. Síðan mjólkurbílstjóri og
keyrir nú mjólkurtankbíl hjá Mjólkur-
samlagi K. E. A. IUisettur á Akureyri.
Hefur unað sór, í sináum stíl þó, við
vísna- og ljóðagerð sl. 40 ár.
KVEÐ ÉG MÉR TIL
HUGARHÆGÐAR. (Brot).
Kveð ég mér til hugarhægðar
þó hugurinn dapur sé.
Engum manni þó til þægðar,
né þigg ég skáldafé.
Alfrjáls mannsins andi hefur
afrek stórfelld birt.
Ánauð sálar af sér gcfur
ekkert sem er hirt.
FYRSTA SÓLEYJAN.
Nú fæðast blóm um foldarreit
þau faðmar sólin björt og heit
og lífið blítt þeim brosir mót
og beztu sýnir kærleikshót.
En lánið heims er löngum valt
og lífið stundum beizkt og kalt.
Blómin ungu fölna fljótt
þau falla á einni hélunótt.
ATLOT LlTILS BARNS.
Sálarbirtu finn ég fæðast,
fremst til glcði bcr,
þcgar armar litlir læðast
ljúft um háls á mér.
Mér finnst þá í sál mér syngi
silfurstrcngja hcr,
er svona lítiil saklcysingi
sýnir ástúð mér.
BREYTING TIL BÓTA.
Með hrylling ég spurði spegilinn
spurnar á þennan veg:
„Er þctta sjálfur Andskotinn,
eða er þetta bara ég!?“
Ég greinilegt ekkert greindi svar,
en gjörðir til bóta hóf.
Handfljótur þá ég heldur var
og hárin af trýni skóf.
í spegilinn leit og sæll nú sá
þá sýn er í stef ég bind:
Ef vaxið mér hefðu vængir á
var þetta — engilsmynd!
STÖKUR
Til Þórodds Jónassonar, lceknis.
(í gamni).
Hvern lífdag sem Guð mér gefur
gleðin hefst á æðra stig
fyrst ykkur læknum ekki hefur
ennþá tekist að — drepa mig!
Síhækkandi skattar.
Þá liðinn á enda er lífsferill minn
og loks ég í gröfina fer
skyldi ckki blcssaður skattstjórinn
skattlcggja hræið af mér?
Um gamlan mann.
Allt hans langa æfiskeið
undraði sérhvern mann
hve sjaldan fóru sömu leið
sannleikurinn og hann.
MAÍ-MORGUNN.
Farfuglanna söngvasveit
syngur ástaljóðin,
breytir auðn í unaðsreit
yndis fyllir sjóðinn.
Silfri glituð sveima ský,
svalar hjala lindir.
Morgunsólareldi í
ótal fæðast myndir.
SÖLUMAÐUR KVAÐ RIT
SELJAST VEL.
Þó að svona seljist víða
sézt í ritinu
að orðin nenntu ekki að bíða
eftir vitinu!
DÝRÐIN, DYRÐIN!
Syngdu litla lóan mín
ljóðið scm af öllum ber.
Unaðsljúfu lögin þín
láttu hljóma í eyrum mér.
Þú ert svo rík af ást og trú
að allt þitt líf er dýrðarljóð.
Enginn syngur eins og þú
alverunni þakkaróð.
Senn á hausti þagnar þinn
þvði söngur, vina nún.
Sáran þá ég söknuð finn
og sólin jafnvel daufar skín.
Sem angurbót fyrir anda minn
sú algjör vissa léttir spor;
að aftur hljómar óður þinn
í eyrum mínum — næsta vor.
170 tierma er bezt