Heima er bezt - 01.09.1981, Side 22

sem er auðvitað mjög ánægjuleg þró-
un.“
— Nú hefur samdráttur verið í
landbúnaði og kvótakerfi til að hafa
hemil á framleiðslunni. Kemur þetta
ekki skólunum illa?
„Jú, sérstaklega hin neikvæða um-
ræða sem fylgir í kjölfarið. Hins vegar
verðum við að gera okkur grein fyrir
því að með auknum kröfum sem til
atvinnuvegarins eru gerðar, þá þýðir
það auknar kröfur til þeirra sem
stunda landbúnaðarstörf og þá er
menntunin veigamikil undirstaða til
að geta mætt aðsteðjandi vanda á
hverjum tíma.“
— En heldurðu að þessar hrœringar
verði þess valdandi að búin stœkki og
þeim fcekki e. t. v. jafnframt?
„Nei, það verður ekki. Væntanlega
verður um að ræða einhverja jöfnun á
stærð búanna og einnig að hag-
kvæmni í búrekstrinum mun aukast.
Á undanförnum áratugum hefur ís-
lenskur landbúnaður gengið í gegnum
mikla tæknibyltingu, þannig að ég álít
að við munum ekki í náinni framtíð
upplifa slíkt. Það sem á ríður nú er að
nýta sér þá tækni sem fyrir hendi er á
sem hagkvæmastan máta.“
— A sínum tíma var talað um að
gœðamunur vœri á Hólaskóla og
Hvanneyrarskóla. Var hann til staðar?
„Nei, það hygg ég ekki vera. Allir
halda auðvitað fram ágæti síns skóla,
hvort sem um er að ræða bændaskól-
ana eða aðra skóla. Það hefur komið í
ljós að nemendur sem koma frá báð-
um þessum skólum í framhaldsnám
bera þess ekki merki að um gæðamun
skólanna hafi verið að ræða.“
— Nú eru möguleikar á framhalds-
námi á Hvanneyri. Verður það ekki
e.t.v. frekar tilþess að rjóminn af nem-
endunum sœkir þangað?
„Alls ekkert frekar. Búfræðinámið
hér veitir nemendum nákvæmlega
sömu möguleika til framhaldsnáms á
Hvanneyri eins og þeim sem eru í
skólanum á Hvanneyri. Það ætti alveg
eins að vera nemendunum áhugamál
að ná inn víðtækari reynslu og fleiri
námsþáttum með því að læra á Hól-
um. Framhaldsdeildin á Hvanneyri er
raunverulega sérstakur skóli og út-
skrifar nemendur með háskóla-
gráðu.“
— Hvernig leggst í þig að taka við
skólastjórastöðunni hér á Hólum?
„Það leggst vel í mig. Það er ljóst að
hér er mikið átak sem þarf að gera og
það verður auðvitað ekki unnið af
einum manni eða tveimur. Til þess að
þetta starf megi takast þarf samstillt
átak margra aðila og til þess er vilji
fyrir hendi. Ég sé því ekki ástæðu til
annars en að vera hæfilega bjartsýnn.
Það er auðvitað erfiðara að koma að
skóla sem hefur dregið seglin svo
verulega saman eins og hér um ræðir,
heldur en að taka við skóla sem er í
fullum rekstri.“
— Alltaf annað slagið er verið að
tala um „endurreisn Hóla“. hlvað vilt
þú segja um hana?
„Við endurreisum aldrei fortíðina,
hún verður að standa fyrir sínu. Við
eigum að beina kröftum okkar að nú-
tíðinni og búa okkur undir framtíð-
ina. Við munum leggja allt kapp á að
byggja upp þennan stað, þannig að
hann megi þjóna sínu hlutverki vel. í
sumar hefur verið gert verulegt átak
hérna. Það hefur verið lögð hitaveita í
öll hús staðarins og hafist hefur verið
handa um endurbætur á skólahúsinu
og heimavistarálman tekin sérstak-
lega fyrir og hún færð í nútímabúning
eftir því sem tök eru á. Heimavistar-
aðstaða hér á því að vera nokkuð góð
og fyllilega samkeppnisfær við aðrar
heimavistir. Síðan er ráðgert að end-
urbæta sjálft skólahúsið á næstu árum
í áföngum. Þá er ljóst að hér þurfa að
koma til nýjar byggingar fyrir hina
ýmsu starfsemi skólans. Útihúsin voru
á þeim tíma sem þau voru byggð mjög
vegleg og á undan sinni samtíð. en eru
nú orðin gömul. óhentug og úr sér
gengin. Þau þarf að byggja upp á
næstu árum. Við þurfum einnig að
laða að staðnum ýmsa starfsemi
tengda landbúnaði, bæði rannsókn-
arstarfsemi og nýjungar í atvinnu-
greininni. til að vettvangur þeirra sem
hér starfa verði fjölbreyttari og einnig
lil að efla gildi staðarins. þannig að
bæði nemendur og aðrir finni. að
hingað hafi þeir eitthvað að sækja.“
— Nú hafa ýmsir haldið því fram að
eðlilegra vœri að stœkka Hvanneyrar-
skólann i stað þess að vera einnig með
búnaðarskóla á Hólum. Hvað finnst
þér wn þá röksemdafœrslu?
„Það er ekkert óeðlilegt að menn
haldi þessu fram. En eftir viðræður
um framtíð búnaðarnámsins, bæði
þeirra sem að Hvanneyrarskóla
standa og annarra, þá álíta menn að
hann sé nú þegar orðinn nægilega stór
og að mati ráðamanna á Hvanneyri
var það ekki æskilegt að stækka þar,
heldur að vera einnig með skóla á
Hólum, þar sem aðstaða er flest fyrir
hendi.“
— Nú er Rannsóknarstofnun land-
búnaðarins staðsett við Reykjavík.
Vœri ekki eðlilegra að hún vœri við
annan hvorn eða báða búnaðarskól-
ana?
„Allar þessar stofnanir landbúnað-
arins eiga mikið samstarf og eru í
góðum tengslum. Að mörgu leyti væri
það þó eðlilegra að Rannsóknar-
stofnunin væri við skólana, það gæfi
báðum aðiljum aukinn styrk. Fyrir
lítið land eins og fsland, þá veitir ekki
af að samnýta kraftana eins og
mögulegt er. En þessu hefur nú einu
sinni verið komið svona fyrir og ekki
svo þægilegt að breyta því, við verð-
um frekar að einbeita okkur að því að
finna góða framtíðarlausn á þessu og
reyna að samnýta kraftana eins og
kostur er. Við munum t.d. hér á Hól-
um reyna að fá gestafyrirlesara frá
þessari stofnun og fleirum til að vera
hér tímabilsbundið og kenna. Hér á
Hólum hafa verið í gangi tilraunir í
samstarfi við Rannsóknarstofnun
landbúnaðarins og við munum reyna
að auka þær og einnig að fá aukin
verkefni af því tagi sem þar eru unn-
in.“ sagði Jón Bjarnason skólastjóri
Bændaskólans á Hólum að lokum.
Það er Ijóst að miklar vonir binda
Norðlendingar við það að Bænda-
skólinn á Hólum skuli nú hefja starf-
semi sína að nýju. Það starf sem nú er
unnið á Hólum er að vissu marki
brautryðjendastarf, þar sem skólinn
hefur verið í mikilli öldulægð undan-
farin ár. Það hlýtur að vera erfiðara
fyrir nýjan skólastjóra að koma skól-
anum á fót að nýju. heldur en ef hann
hefði verið með einhverju lífsmarki.
Stuðningur Norðlendinga allra er
forsenda fyrir því að þetta starf takist
og meðan sá stuðningur varir. þá er
óhætt að horfa björtum augum til
framtíðar Hólaskóla.
294 Heima er hezt