Æskan - 01.03.1969, Blaðsíða 38

MALFRÆÐI — skemmtilegasta námsgreinin mín!
Við búum til spil
Notið karton, skókassa eða gömul jólakort. Við skuium miða
við 32 spil eða tölu, sem hœgt er að deila með fjórum. Þið megið
líma myndir á sum spilin. Mörgum hörnum þykir skemmtilegt
að búa til klippmyndir. Bréf utan um sápu, súpu eða annar um-
búðapappír er oft í fallegum litum og vel fallinn til að klippa úr
honum hlóm eða tiltekinn lilut. Skoðið myndina vel. Við þurfum
4 spil fyrir öll föll nafnorða. Þegar allt er tilbúið, hjóðið þið
vinum ykkar, byrjið að stokka og lofið geslunum að draga fyrst.
Sá, sem á flest samstæð nafnorð að lokum, vinnur.
Nú er gott fyrir ykkur að líta í Stafsetningarorðabók Arna
Þórðarsonar og Gunnars Guðmundssonar. í henni eru mörg
heygingardæmi. Veljið ykkur eittlivað, sem er auðvelt að teikna.
eins og t. d. hús, glugga, þak, hring, staf eða borð. í efri helm-
ing teiknið þið einn hlut og í neðri helming tvo fyrir fleirtöluna.
Þið kunnið að skammstafa föllin, nf. á fyrsta spilið, þf., þgf. og
ef. á hin spiiin. Sá, sem á fjögur samstæð spil, eitt nafnorð i
öllum föllum, verður líka að beygja þau svo allir heyri. Þið þurf-
ið þess vegna ekki endilega að prenta orðin fyrir neðan eins og
gert er hér á myndunum.
Mér finnst ég lieyra einhvern segja: „Eg get þetta ekki.“ Þú
gctur jietta víst I Þið eruð svo dugleg að teikna og klippa, og
það þarf alls ekki að vera eins og spilin liafi verið keypt í húð.
Þið vandið ykkur, og þá er verk ykkar meira virði, iieldur en
alit annað. Þið megið vera stolt af öllu, sem þið liúið til. Þetta
smákemur með æfingunni. Látið engan hilliug á ykliur fiuna,
jafnvel Jió að eldri systkini ykkar eða félagar geti betur og stríði
ykkur. Það er reglulega Ijótt, Jiegar ]>ið leggið ykkur öll fram.
Eg óska ykkur til hamingju.
María Eiríksdóttir.
BETRUNIN
Tveir stúdentar voru til liúsa
og í kosti hjá konu nokkurri
gamalli, en voru ekki vel
haldnir, ]>ví hún var nízk og
sauð ekki handa þeim nema
súpu, sem var vatnsgutl eitt.
Voru þeir mjög óánægðir með
það og börmuðu sér yfir því
sín á milli.
„Bíddu liægur,“ sagði annar
þeirra, „ég skal nú hráðum
reka út úr henni púka svíð-
ingsskaparins.“
Nú var kerling því vön að
dæsa oft þungan og mæla fyr-
ir munni sér:
„Æ, sæll mundi sá, sem á
himnum væri!“
Eftir þessu hafði stúdentinn
tekið og klifraði nú upp á
þakið og horfði ofan um
skorsteininn niður í eldhúsið,
]>ar sem sú gamla var að sjóða.
Og er hún i annað hinn stundi
upp orðunum: „Æ, sæll inundi
sá, sem á himnum væri,“ hróp-
aði hann hárri röddu: „En
þangað að komast er þér ei
færi!“
Iíonan liélt þá, að þetta væri
engill, eða ef til vill Guð sjálf-
ur, og kallaði aftur með eymd-
arlegum rómi:
„Nú, hvers vegna ekki, minn
dýri Drottinn?"
En stúdcnlinn svaraði: „Af
]>ví ]>ú lætur ei kjöt í pott-
inn!“
Þá sá gamla konan að sér
og lofaði hót og betrun með
þessum orðum:
„Eg mun ]>á gera svo lietur
líki,“ og lét hún stórt kjöt-
slykki í pottinn, sem stóð yf-
ir eldinum. Og óðara liljóm-
uðu ofan til liennar þessi
huggunarriku orð: „Og þá
kemslu lika í Himnariki."
154