Æskan - 01.07.1989, Blaðsíða 14

„Systi r
hans...
og
hennar..."
Stu.ndu.rn ber svo við að börn, ungl-
ingar eða ungt Jólk verður skyndilega
Jrægt“, alþekkt á íslandi og jajnvel
víðar en hér. Það geta verið íþrótta-
menn sem vinnafrækin afrek; stúlkur
er þykja bera aj vegna þess hvejríðar
þær eru, koma veljyrir og eru hæji-
leikaríkar; leikarar sem túlka hlut-
verk svo vel að ejtir er tekið; mesta at-
hygli vekur það ej leikverk verður vin-
sælt og er sýnt í sjónvarpi eða
kvikmyndahúsi.
í Æskunni haja birst viðtöl við
marga þeirra sem mestra vinsælda
haja notið og vekja áhuga og Jorvitni
lesenda. Mér hejurþá ojt orðið hugsað
til þess hvernig sé að vera systkini
þeirra sem komast í sviðsljósið. Hvaða
viðbrögð og tiljinningar vekur það að
vera allt í einu einkum og aðallega
„systir hans X“, „bróðir hennar Y“? Er
eifitt að vera uitm að því að X og Y,
systkini manns, vekja ejtirtekt og að-
dáun - en vera sjáljur í skugganum?
Mig langaði til að vera einhverju
nær um þetta og Jékk því tvær ungar
stúlkur til að ræða við mig, „systur
hans Einars Arnar, Manna,“ og „syst-
ur hennar Hugrúnar Lindu Jegurðar-
drottningar“. Ekki var á þeim að
heyra að athyglin, sem beindist að
systkinum þeirra, hejði nokkru breytt
hvað snerti samskipti innanJjölskyld-
unnar eða líjþeirra systranna. En nú
segja þær sjáljar Jrá og eru Helga
Sojfía og Guðrún Árný - ekki bara
systir hans og hennar. . .
14 ÆSKAU