Kyndill - 01.03.1933, Blaðsíða 17

Nazisminn og forráðamennirnir
Kyndil)
inn veit að nú er gert. En hörmungar dagsins í dag
skapa hetjur morgundagsins. Kommúnistar og jafnaðar-
menn voru nálega 50o/o af fólkinu í Þýzkalandi áður en
öld nazistanna hófst. Hitler hefir „friðað" landið með
óheyrilegum terror — ógnum. En þessar ógnir skapa
verkalýð, sem ekkert óttast, sem alt vogar, sem alt
getur, sem; í járnum og fjötrum, við meiðingar og lim-
lestingar smíðar sér sín eigin lausnarráð, þann stálvilja.
Þá festu, þá forsjá, sem ekkert, bókstaflega ekkert.
getur bugað.
Nokkrum vikum fyrir rikisþingskosningarnar var naz-
isminn í fullri upplausn. Nú hefir nazisminn í Þýzka-
landi löngu síðan brotist í gegnum lífsins æðar allar.
Franz von Papen, þessi sporhundur Junkaraflokksins.
stórjarðeigenda og aðalsmanna, grefur undan Schlei-
cher, til þess að komast hjá því að verða handtekinn
af hinum almáttuga ráðamanni rikishersins. Hann hafði
bezta vilja á því að verða allsráðandi í hans stað, en
gat ekki. Það var hann, sem sér og junkurunum tii
hjálpar dró Hitler upp á kanzlarastólinn. Og forsetinn
Hindenburg, segir Englendingurinn Harrison Brown,
er og var aldrei annað en brúða í höndum annara í
öilum atburðum þessa árs. (Fortnightly Rev. Aþr. 1933.)
En tilraun Papens til þess að frelsa junkarana með
Því að nota nazistana varð að einum þeim skjótasta
refsidómi, sem sagan veit að greina frá. Hann kallaði
fram sér til aðstoðar ófreskju, sem hann bráðlega misti
valdið yfir. Hitler varð kanzlari þýzka ríkisins og var í
rúman hálfan mánuð skrifstofudrengur og sendisveinn
11