Afturelding - 01.01.1982, Page 6

Hemaðartákn
„Þér munuö spyrja hernað og
ófriðartíðindisagði Jesús. Stríð og
ófriður hafa fylgt þjóðum alla tið, en
okkar öld slær öll fyrri met. Tvær
heimsstyrjaldir dundu yfir mann-
kynið og talið er, að um 100 milljónir
manna hafi týnt lífi. Þegar þeim
ófögnuði létti, árið 1945, gekk atóm-
öldin í garð— öld óttans og kvíðans.
Biblían spáði komu kjarnorku-
sprengjunnar og gefur nákvæma lýs-
ingu á henni með þessum orðum:
„Blóð eld og reykjarmökk"; „frum-
efnin sundurleysast í brennandi hita
í kjölfar hennar fylgdi vetnis- og
kobaltsprengjan og nú síðast heyrum
við talað um nifteindasprengju. Þrátt
fyrir allt friðarhjal og afvopnunar-
ráðstefnur eykst vígbúnaðarkapp-
hlaupið með geigvænlegum hraða.
Varið er gífurlegum fjárupphæðum
til smíða gereyðingarvopna bæði í
Vestri og Austri. Talið er að Rússar
verji allt að helmingi hærri fjárupp-
hæð til hermála en Bandaríkin.
Á meðan háþróuð morðtól og
vítisvélar hrannast upp, berast nærri
daglega fréttir af nýjum byltingum,
skæruhernaði, herlögum og vopna-
braki. Við erum kannski búin að
gleyma því, að heimurinn rambaði á
barmi þriðju heimsstyrjaldarinnar í
októbermánuði 1973, í stríði fsraels-
manna og Araba. Sovétmenn höfðu í
hyggju að senda 50.000 manna herlið
til Mið-Austurlanda, en Bandaríkin
svöruðu með því að skipa öllum
herjum sínum í viðbragðsstöðu.
Heimurinn allur stefnir á fleygiferð
til úrslitastyrjaldar sem Biblían
nefnir „Orrustuna á Harmagedón
Tákn hungurvofunnar
„Þá verður hungur“, sagði Jesús.
Það var eitt þeirra tákna sem áttu að
einkenna síðustu tíma. Hungurvofan
hefur að vísu komið við í ýmsum
löndum fyrr á tímum um lengri eða
skemmri tíma, en á þessari öld hefur
hún aldrei vikið á braut. Aldamóta-
árið 1900 urðu 5 milljónir Indverja
hungurmorða og síðan hefur hung-
urvofan verið þar lahdlæg. Ótaldar
milljónir hafa orðið henni að bráð. f
Kína var óslitin hungursneyð í
30—40 ár. Á árunum 1921 og
1932—33 gengu skelfilegar hungurs-
neyðar yfir Rússland og álitið er, að
milli 17—20 milljónir manna hafi
farist. Hungursneyðarbylgjan, sem
var einn fylgifiska seinni heimsstyrj-
aldarinnar, var bara forspilið að því
stöðuga hungri sem ríkir í heimi nú-
tímans.
Margir sérfræðingar segja að öld
hungurvofunnar hafi byrjað með ár-
inu 1974. Þá varð óskaplegur matar-
skortur í mörgum löndum Afríku og
Asíu. Þrátt fyrir neyðarsendingar
sultu milljónir í hel, vegna þess að
þær bárust þeim ekki í tæka tið.
Ástandið í Kambódíu 1979 var þó
enn verra er hundruðir þúsunda liðu
hungurdauða, sökum þess, að
stjórnvöld neituðu að dreifa mat-
vælum til þeirra af „stjórnmálaleg-
um ástæðum".
Sérfróðir menn telja að þrátt fyrir
aukna landbúnaðarframleiðslu, geti
ekkert komið í veg fyrir enn víðtæk-
ari hungursneyð í þriðja heiminum.
Hungur er tímanna tákn.
Tákn í náttúrunni
„Þá verða landskjálftar á ýmsum
stöðum", sagði Jesús í Markúsar-
guðspjalli; 13:8. Við íslendingar bú-
um í jarðskjálftalandi og þetta tákn
tímanna ætti að hreyfa við okkur. f
gegnum tíðina hafa orðið margir
stórir jarðskjálftar, en samkvæmt
furðulega vel varðveittum heimild-
um, var tíðni þeirra lág. Á tólftu öld
urðu t.d. aðeins 84 skjálftar en á
þeirri átjándu voru þeir 640, og á
nítjándu öld urðu þeir 2219 að tölu.
Á okkar öld hinsvegar hefur tíðni
þeirra aldrei verið meiri. Staðreynd-
in er sú, að tíðni jarðskjálfta hefur
tvöfaldast með hverjum áratug frá
1950. Og hvað ætli þeir séu orðnir
margir skjálf.tarnir hér á íslandi síð-
astliðinn áratug?
Áætlað er að 625,700 manns hafi
farist í jarðskjálftum frá árinu
1905—1975. En á aðeins sjö mán-
uðum 1976, týndu 1,625,700 manns
lífi í jarðskjálftum. Þessar tölur eru
byggðar á skýrslum frá Athugunar-
stöðinni í Strassburg. Annað tákn í
náttúrunni eru hinar óvenjulegu
veðurfarsbreytingar sem orðið hafa á
undanförnum árum víða um heim,
vetrarhörkur í Evrópu og Norður-
Ameríku og gífurlegir þurrkar og
hallæri í þriðja heiminum. Náttúru-
hamfarireru tímanna tákn.
Siðferðileg tákn
„Og vegna pess að lögleysi magn-
ast, mun kœrleikurflestra kólna“fl
Frá því að fyrsti maðurinn braut lög
Guðs, hefur syndin fylgt mannkyn-
inu eins og skuggi. Biblían spáði fyrir
að það sem einkenndi síðustu tíma,
yrði hömlulaust lögleysi og guðleysi
sem flæddi yfir heiminn. Hvert sem
litið er, blasir þetta við í samtíð okk-
ar. Afbrota- og glæpafaraldur hvers-
konar í ótal myndum hefur lirað-
vaxið hin síðari ár, í öllum löndum.
Við lesum og heyrum nær daglega
um mannrán, hryðjuverk, nauðg-
anir, fjársvik og þjófnaði. „Það koma
hrœðilegir timar á síðustu dögum“,
segir í ensku Biblíunni NIV í 2.
Tímóteusarbréfi; 3:1.
Guðleysið í nútímanum er hróp-
legt og yfirþyrmandi líkt og var á
dögum Nóa, Sódómu og Gómorru,
eða öllu verra. Eitt gleggsta dæmi
þess eru fóstureyðingarnar. Alda-
gömul viðtekin siðgæðisviðhorf á
helgi mannlífsins, byggð á grunni
Biblíunnar, eru fótum troðin og
einskis virt. í augum Guðs er mann-
lífið heilagt því maðurinn er skap-
aður í mynd Guðs. Guð segir: „Þú
skalt ekki morð fremja". Fósturdráp
er svívirðilegt athæfi og alvarleg synd
í augum Guðs, sem er höfundur lífs-
ins.
Nær 2 milljónir fóstureyðinga eru
framkvæmdar árlega í Bandaríkj-
unum. Löngu áður en Hitler komst
til valda, voru um 1 milljón fóstur-
eyðinga gerðar árlega í Þýskalandi.
Þær ruddu brautina fyrir helför
Gyðinga. Fyrir 10 árum var áætlað
að 30 milljón fóstur væru árlega
drepin í heiminum. Hérlendis hefur
fóstureyðingum stórlega fjölgað frá
1975, og voru 513 árið 1980. Dómur